Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-11-19 00:40

Re: Paard dat soms los breekt, klap op nek voorkomen

Geplaatst: 03-11-19 00:40

Doe een kaptoom om en een wat zwaarder touw of ketting aan de voorste ring. Door het gewicht is het fijn om de nek wat te laten zakken en dus het lichaam meer ontspannen te houden. Bovendien heb je meer controle over de schedel van het dier dan puur een drukpunt op de wang of achter de oren. Ook kun je dan op commando 'laag' vragen met een kleine stimulatie op de neusring.
Werk met beloningen in je zak. Hopelijk gaat ze dan meer focussen op jou en de beloningen dan op de omgeving.

**Geplaatst**: 03-11-19 01:33

Geplaatst: 03-11-19 01:33

Blussem schreef:
Als bij het oefen meer dan drie keer je paard steeds los breekt en aan de kletter gaat dan ben je paard een patroon aan het leren.
Wat nu belangrijk is dat je eerst stap terug doet waarbij paard niet aan kletter gaat en van af dat daar opbouwen. Eventueel scherper optoming gebruiken of oefenen om paard om te trekken voordat die aan de kletter gaat.

Dit dus. Wees duidelijk, als je dit niet afstraft weet je paard ook niet dat het niet mag....
Doe een stap terug en weet zeker dat je paard echt gehoorzaam is.

Verder bestaan er paarden die zich nu eenmaal af en toe losrukken (ik heb er één en haar moeder deed het ook

). Daar kun je van alles rond psychologiseren, maar het moet wel onder controle blijven. En dus gebruik ik af en toe een Monty Roberts halster of een kinketting.
Gaat prima en de band met mijn paard is perfect

.

**Geplaatst**: 03-11-19 08:02

Geplaatst: 03-11-19 08:02

Pfoe wat staan er veel 'harde' tips in. Een paard met angst dmv pijn (of sterk ongemak) leren bij je te blijven wordt niet per se kalmer. Dat is wel hoe je learned helplessness aanleert. En inderdaad, 'braaf' en 'rustig'. Want een angstreactie tonen doet pijn, dus ze zonen dan uit. Het is overigens logisch dat ze na een angstreactie graast, dat werkt voor paarden namelijk heel kalmerend en geruststellend. Een beetje emotie-eten. Kijk maar eens hoe ze graast, is het relaxt of is het snelle happen etc.

Om de klap op het hoofd te verminderen kan je een halstertouw dubbel doen. Dus niet vastmaken. Als ze er dan op staan schiet het los en is er niks aan de hand. Zo'n klap kan altijd wel gevolgen hebben voor de atlas regio.

Mocht je open staan voor clickertraining (en positieve bekrachtiging/beloningen) is het een optie om te werken met pionnen. Zet een rijtje pionnen neer en begin in de comfortzone. Laat haar lopen naar pion 1, beloon en loop terug. Ging dit goed? Dan pion 2. Ging dit 3 x goed (echt goed, en zonder spanning) Dan pion 3. En tussendoor weer even een makkelijker stapje naar pion 1 of 2. Stop dan op het moment dat je denkt dat er meer inzit. Herhaal dit een paar keer en voor je het weet loopt ze zelf een stuk verder, want ze wordt zelfverzekerder. Uiteindelijk loop je dan zo de wei rond. Ook al lijkt het in het begin een hele kleine stap met die pinnetjes.

**Geplaatst**: 03-11-19 08:20

Geplaatst: 03-11-19 08:20

Nu begrijp ik hoe dit meesleuren er bij mijn haflinger in ingeslopen bij zijn vorige eigenaren....

Mijn haf is groot, sterk en had, net als jouw haflinger, geleerd dat hij sterker is. Zag hij andere paarden, gras, waar hij naartoe wilde, ging hij dus! Zelfs mijn man hield hem niet!
TS het is echt gevaarlijk gedrag en je moet dit patroon doorbreken, en gebruik middelen waarmee dit lukt! Een ketting kan,of doe een hackamore om, als je maar meer hefboomwerking hebt om zijn kracht te doorbreken. Dat is echt niet zielig, zodra je het patroon doorbroken hebt kun je natuurlijk weer terug naar halster.

Mijn haf heb ik de 'hooo' heel duidelijk aangeleerd dmv positieve bekrachtiging. Ze zijn nu eenmaal voergericht en ze doen alles voor een koekje! Gebruik dat in je voordeel, dus alleen op pad met ketting/hack en zak vol snoepjes. Je zult dit lang moeten volhouden, voor deze gewoonte eruit is. Begin in de bak met het installeren van de 'Ho' en laat hem zijn hals naar links buigen (google maar de one rein stop) buiten in eerste instantie met scherper geschut totdat je hem een paar keer goed hebt kunnen tegenhouden. Gewoontes moeten slijten, dus hou dit lang vol totdat hij het niet eens meer probeert, daarna kun je terug naar halster.

Onthou: je doet een paard geen groter plezier dan hem een goede, degelijke opvoeding mee te geven!
Toevallig vorig weekend dit gedrag gezien bij een fjord, die 2x losrukte en zelfs 4 auto's beschadigde plus zichzelf! Echt heel gevaarlijk gedrag wat je de kop moet indrukken!

**Geplaatst**: 03-11-19 08:38

Geplaatst: 03-11-19 08:38

Ik heb mijn leren kaptoom 13 jaar geleden laten maken via Lusitana hier op bokt.
Nog steeds veel plezier van. Longeer ermee, wandel ermee, lange lijnen.. Ik doe er alles mee behalve rijden.
De tip om het patroon te doorbreken vind ik wel goed.
En let op zijn signalen.
Bij Mando ging de nek wat omhoog en werd wat dikker dan liet ik hem al gelijk van positie veranderen, rondje om mee heen of ineens van richting veranderen dan doorbrak ik zijn idee.

Nu na 13 jaar loopt hij als een mak lammetje mee maar hij blijft zijn ondeugende grapjes houden dus ik blijf altijd alert.

**Geplaatst**: 03-11-19 08:55

Geplaatst: 03-11-19 08:55

mooney schreef:
Een ouderwetse oplossing is de achterzijde van je touw gebruiken in een lus, dus het uiteinde door de ring of langs het halster en dan weer terug naar je hand. Laat je los aan 1 kant dan is het touw dus los van het halster.

Snap niet dat deze tip pas na zoveel berichten langs komt. Kan eventueel ook met extra lange lijn. Deed dit altijd bij paarden die zich weleens los konden trekken richting de wei of die ik niet vertrouwde. Werkt prima met paarden van een ander waar je incidenteel iets mee moet doen.

Voor mijn eigen paard zou ik het wel structureel opgelost willen hebben. Is het angst of geklooi?

**Geplaatst**: 03-11-19 09:06

Re: Paard dat soms los breekt, klap op nek voorkomen

Geplaatst: 03-11-19 09:06

Mijn haflinger doet dit ook. Bij hem is het echter 'geklooi' in combinatie met positieve spanning, dus inderdaad als we naar de wei lopen of iets gaan doen wat hij leuk vind. De enige goede tip is inderdaad van dat halstertouw door de ring heen halen en dan aan 1 kant loslaten.

Ik heb het na 12 jaar 'opgegeven' en geaccepteerd dat hij dit soms doet.

**Geplaatst**: 03-11-19 09:27

Geplaatst: 03-11-19 09:27

FleurVP schreef:
mooney schreef:
Een ouderwetse oplossing is de achterzijde van je touw gebruiken in een lus, dus het uiteinde door de ring of langs het halster en dan weer terug naar je hand. Laat je los aan 1 kant dan is het touw dus los van het halster.

Snap niet dat deze tip pas na zoveel berichten langs komt. Kan eventueel ook met extra lange lijn. Deed dit altijd bij paarden die zich weleens los konden trekken richting de wei of die ik niet vertrouwde. Werkt prima met paarden van een ander waar je incidenteel iets mee moet doen.

Voor mijn eigen paard zou ik het wel structureel opgelost willen hebben. Is het angst of geklooi?

Dus dan zeg je “wil jij los? Onder mijn gezag uit? Is goed hoor. Ga maar”

Tja....

Ik vind het Monty Roberts halster fijn. Maar dat kan in het land niet om blijven.
Ik deed het met snoep. Bij het hek: stilstaan met een snoepje. Door het hek en omdraaien: snoepje. Halster af: snoepje. En dan “ga maar”. Dat had meneertje snel door. https://www.google.nl/search?q=monty+ro ... ent=safari

Laatst bijgewerkt door rien10 op 03-11-19 09:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-11-19 09:30

Geplaatst: 03-11-19 09:30

———Helaas staat ze momenteel alleen in de paddock. Wel met een ander paard ernaast (waar ze hopelijk op termijn dagdelen mee samen gaat staan). Ze krijgt onbeperkt hooi en stond deze zomer max 1 a 2u per dag op de wei (vorig jaar max 6u per dag).

Over all is ze super relaxt. Ze is wel gespannen wanneer we van het terrein af gaan, maar blijft dan wel gewoon bij me. Bij de rondjes om de wei lijkt ze de laatste tijd meer gespannen dan vorig jaar/begin van de zomer. Ik heb geen idee waardoor dat komt. Soms denk ik dat gewoon probleemgedrag is in plaats van echte angst. Tuurlijk is er altijd een trigger, maar doorgaans rent ze een stukje en gaat ze daarna lekker staan grazen. Enkel die keren dat ik er op zat deed ze dat niet en één keer is ze echt helemaal tot de stallen weer terug gerend in volle gallop.

Nu ik er zo aan terug denk is het gedrag weer begonnen toen ik voor de 2e keer een rondje met haar om de wei ging en ze schrok en aan de kletter ging. ——————-

ik heb dit er uit gehaald.
ik denk dat jouw paard gewoon ontzettend veel energie heeft en daarom maf gaat doen?
heb je een bak waar je haar lekker in kunt laten rennen?
probeer dat anders eerst?
paard uit paddock.,lekker in de bak even spelen en rennen, en daarna pas aan de wandel rond die weides.
mijn ervaring is dat een paar brokjes in je jas of broek wonderen doen.
zelf opletten uiteraard, er gaan altijd wel signalen aan vooraf voordat een paard er vandoor gaat.
brokje voor de neus en dan blijven ze meestal wel bij je.
en voor die gevallen die er wel vandoor gaan, is inderdaad de andere tips wel handig

**Geplaatst**: 03-11-19 10:40

Geplaatst: 03-11-19 10:40

rien10 schreef:
FleurVP schreef:

Snap niet dat deze tip pas na zoveel berichten langs komt. Kan eventueel ook met extra lange lijn. Deed dit altijd bij paarden die zich weleens los konden trekken richting de wei of die ik niet vertrouwde. Werkt prima met paarden van een ander waar je incidenteel iets mee moet doen.

Voor mijn eigen paard zou ik het wel structureel opgelost willen hebben. Is het angst of geklooi?

Dus dan zeg je “wil jij los? Onder mijn gezag uit? Is goed hoor. Ga maar”

Tja....

Ik vind het Monty Roberts halster fijn. Maar dat kan in het land niet om blijven.
Ik deed het met snoep. Bij het hek: stilstaan met een snoepje. Door het hek en omdraaien: snoepje. Halster af: snoepje. En dan “ga maar”. Dat had meneertje snel door. https://www.google.nl/search?q=monty+ro ... ent=safari

Yep! Met paarden van een ander die normaal vanuit de stal losgelaten worden om de wei op te denderen wel. Ik heb ze liever aan een touwtje dus dat probeer ik, maar ga niet voor een paard dat de eigenaar zelf niet opvoed ook maar iets riskeren. Ook hele tijd wekelijks eentje buiten gezet die er berucht om was, had weleens iemand een arm of pols mee gebroken. Eigenaar had er veel aan gedaan en door met deze altijd heel erg op te letten heb ik het maar een keer nodig gehad (toen werd ik afgeleid). Maar voor de zekerheid nooit touw vastgeklikt zodat ik altijd los kon laten. Er staat niet voor niets met paarden van een ander waar ik incidenteel iets mee moet.

**Geplaatst**: 03-11-19 10:55

Re: Paard dat soms los breekt, klap op nek voorkomen

Geplaatst: 03-11-19 10:55

Mijn merrie trekt zich vaak los als ze hengstig is.
Ik doe dan het touw over haar neus (en haal het weer door het halster) op deze manier lukt het haar niet zich los te trekken.
Of anders gewoon een hoofdstel in? Dan heb je meer te vertellen.
Belangrijkste lijkt mij een oplossing te vinden zodat ze zich niet meer los kan trekken zodat ze leert dat het geen zin heeft.

**Geplaatst**: 03-11-19 12:40

Geplaatst: 03-11-19 12:40

Ts, je kan ook het halstertouw terugknopen om de nek. Dan neem je je halstertouw en slaat het met een lus terug achter d'r oren. Je hebt dan alleen een kleinere afstand naar je paard. Maar hij komt nooit op de grond.

De klip die je noemde in de op zijn eigenlijk bedoeld om schade bij lostrekken bij vast staan te voorkomen. Dus als jij of hij een keer een te felle ruk geeft dan schiet ie altijd los. Daarvoor is ie bedoeld. Wil je toch zo iets, dan kan je ook kijken naar de quick clip of de equitie.

**Geplaatst**: 03-11-19 13:05

Geplaatst: 03-11-19 13:05

Is het de bedoeling dat ze afleert om los te breken?
Dan scherpere omtoming waardoor ze leert dat lostrekken geen zin heeft.
Een kaptoom is daar idd een goede voor, draait hun hoofd naar je toe en onderbreekt dus het idee van weg willen rennen.
Touw over de neus wil ook helpen.

Is het losbreken op zich geen ramp dan idd gewoon touw door ring zonder vastklippen.

Persoonlijk zou ik er niet van gediend zijn dat ze losbreekt, of het nu angst of baldadigheid is, en daar dus aan werken. Al was het maar om haar ook hanteerbaar voor anderen te houden (staleigenaar etc).
Als ik weet dat ze op een bepaalde plek makkelijk lostrekt dan zou ik niet eerst daar oefenen naar ergens anders op het erf; oefenen op perfect meelopen, halt en achteruit etc. Als dat goed gaat, zelfde oefenen op de plek waar het moeilijk gaat, stoppen zodra het goed gaat en weer terug, geen spanning opzoeken.
Kan best dat je dan een tijdje geen volledig rondje rond de weide kan lopen, komt later wel weer.

**Geplaatst**: 03-11-19 13:30

Geplaatst: 03-11-19 13:30

Remark schreef:
Grondwerk doen we zeer regelmatig. Ik heb hier ook les in gehad. We zijn met mijn instructrice nu meer bezig met loswerken en de beginselen van dubbele lijnen. Misschien moet ik haar eens vragen mee te gaan een rondje om de wei.

De stappen die je beschrijft is trouwens precies wat ik doe wanneer ik met haar ga oefenen. Ze gaat perfect op mijn lichaamstaal voor en achteruit. Ik draai regelmatig om en laat haar vaak ontspannen door haar hoofd naar beneden te vragen. Dat doet ze dan meestal prima zonder dat ik druk op het touw hoeft te zetten.

Wildgirl schreef:
Ik herken je probleem (gelukkig) niet echter, mijn merrie ziet mij als veilige haven wanneer iets spannend is.
Ze heeft geleerd haar toevlucht bij mij te zoeken ipv door mij heen te denderen/weg te vluchten.
Doet jouw paard het ook bij anderen? Hoe is ze verder in gedrag/ohz/ buiten?

Geen idee. Ik heb nog nooit iemand anders met haar een rondje om de wei laten lopen. Overigens zijn er ook periodes dat er helemaal geen problemen zijn (zomers).

Ik wandel ook wel eens met mijn paard in het bos of op het strand (ook met slecht weer). Ze heeft daar nog nooit geprobeerd los te breken. Ook wanneer we het terrein van stal af gaan om te wandelen breekt ze niet los.

Hoofd naar beneden is een goede oefening in kader generaliseren wijken voor druk principe, maar ontspanning moet vanuit paard zelf komen, niet vanuit een gevraagde hoofdhouding. Die valse ontspanning levert een uit het niets exploderend paard op en maakt de situatie voor beiden gevaarlijk.

Haflingers zijn (ook moderner gefokt) nog steeds van origine trekpaard, incl. hals recht en vol gewicht inzetten om iets gedaan te krijgen, of dat nu ploegen is, boomstam slepen of wegwezen (vluchten of sprintje naar mjammie grasjes tot baas er weer is spelletje). Hals leren inbuigen zodat ze motor ontkoppelen en bij je blijven is lastiger dan voor veel rijpaardrassen en tig keer belangrijker daarom.

Loskomen is iets wat je haar echt niet wil aanleren, ze zoekt nl geen veiligheid, antwoorden of beslissingen bij jouw, maar doet dit alles zelf. Dat is vervelend op eigen terrein, maar levensgevaarlijk in de openbare ruimte. Of ze nu bang is of zich gewoon stierlijk verveelt, antwoord is vrijwel hetzelfde, namelijk werk. Variatie bij verveling, herhaling bij angst/onzekerheid. Aandacht en dus ook antwoorden op "wat moet ik hier mee" en "wat gaan we doen" moeten bij jouw gezocht worden. In de mensenwereld is mensenlogica van toepassing en dat is essentieel voor de veiligheid van je paard, jezelf en derden.

Relaxed een rondje wandelen in la-di-da modus kan je voorlopig zeker wel vergeten, eerst moet de aandacht altijd bij jouw zijn, enkel al door de aanleuning van een doorhangend halstertouw (neem een lange). Die communicatielijn dient aan beide! kanten constant open te staan zodat jullie SAMEN op pad zijn, maar JIJ weet en bepaald de weg. Ze mag zeker vragen om ander pad, gang, tempo, hapje gras, maar eindbeslissing en begrenzing ervan ligt geheel bij jouw. En die inspraak kan pas als de grenzen ervan vast liggen, eerst fundering leggen, dan pas de gordijnen.

Je grondwerk zal al met al veel meer moeten omvatten dan lange lijnen en achterwaarts, ik lees nl niks over inbuigen hals, (voor inderdaad ook noodrem), opzij zetten voor-/achterhand en dus veel meer precizie sturing van benen dan 3 versnellingen vooruit, 1 achteruit en een rem. Goed stuur is net zo belangrijk voor controle als het gelijk zijn van gas en rem. Het wijken voor druk en respect persoonlijke ruimte is er voor om paard te leren dat bv verschieten wel mag, maar tot einde touwtje en niet over de mens heen. Veilige (en leuke) plek naast mens weer opzoeken wil je graag dat ze zelf weer doen ipv dat jij moet gaan regelen. Ook dat is een belangrijk deel van partnerschap, beide partijen hebben verantwoordelijkheden en elkaar niet in gevaar brengen (bv door niet trekken/slaan/bijten/omver lopen) hoort daar ook bij. Als er helaas een hulpmiddel nodig is om paard aan die verantwoordelijkheid te herinneren, dan is dat niet leuk, maar wel noodzakelijk voor het welzijn van beide.

**Geplaatst**: 03-11-19 13:45

Geplaatst: 03-11-19 13:45

Ik zie eigenlijk geen probleem in een begrenzende optoming. We houden paarden toch ook achter een hek omdat het zeer doet om er doorheen te walsen?
Een paard krijgt geen trauma, wordt niet kopschuw en ook niet learned helpless als het domweg een correct inwerkende begrenzing heeft. Die problemen ontstaan door onzinnig aan optomingen te gaan staan rukken en trekken of door veel te vroeg of juist veel te laat te reageren.
Als je te laat trekt als de kaak er al op staat dan heb je inderdaad een probleem want dan is EN het paard weg EN het laatste wat hij gevoeld was was onprettig dus terug komen doet hij dan ook niet meer.
Als je gewoon tijdig weet te begrenzen met bijv een ketting dan komt het paard niet eens tot dat moment en kun je hem uitgebreid belonen dat hij bij je gebleven is en daarvan leren ze dan juist weer dat als ze bij je blijven er niets gebeurd.

Als je ook maar 1 moment twijfelt of een paard er hoe dan ook wel tussenuit weet te piepen dan moet je inderdaad ver weg blijven van bitten, kettingen en monty robert halsters, want dan maak je het vervelende probleem tot een zeer groot probleem.

In geval van TS, die duidelijk liever niet van de begrenzingen is zou ik het gaan zoeken in klikkeren en mentaal bezig houden.

Overigens helpt hoofd omlaag zeker wel, het is aangetoond dat een paard in een lage hoofdhouding rustgevende hormonen uitstoot. Ik heb het dan ook vaak gebruikt bij paarden die alleen nog maar panisch op en neer staan te springen. Even een paar minuutjes op commando kop pmlaag en je kan weer normaal rustig verder.

Laatst bijgewerkt door Mungbean op 03-11-19 13:51, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-11-19 13:46

Re: Paard dat soms los breekt, klap op nek voorkomen

Geplaatst: 03-11-19 13:46

FluerVP, dat ben ik helemaal met je eens. Het paard van een ander mag opgevoed worden door die ander.
Lees ik er overheen, gaat het niet om het paard van TS maar om een paard wat zij af en toe in handen heeft?

**Geplaatst**: 03-11-19 13:50

Geplaatst: 03-11-19 13:50

Er komen imo barbaarse adviezen voorbij over hengstenkettingen, door de mond of over de neus i.o.d. 500/600 kilo houd niemand tegen door het met geweld op te lossen. TS die van mij probeert me ook wel eens mee te sleuren naar t gras. Ik draai hem dan direct om zodat zijn aandacht weer bij mij is. Daarnaast zou ik je grondwerk adviseren met clickertraining. Voor het wandelen gebruik ik een touwhalster als ie friss is dan heb je net effe wat meer zeggenschap... Dan met een gewoon "stalhalster" om i.o.d.

**Geplaatst**: 03-11-19 13:58

Re: Paard dat soms los breekt, klap op nek voorkomen

Geplaatst: 03-11-19 13:58

Een touwhalster heeft gewoon hetzelfde doel als een ketting: scherper inwerken

We kunnen het allemaal romantiseren maar het hele principe halster met touw is ook gewoon een fysieke beperker. Voor veel warmbloedjes is een ruk aan een stalhalster al een verschrikkelijke straf dus dan is een touwhalster al een marteling.
Dit is een koudbloed met een eigenzinnige kaak, vergelijkbaar met shetten die gewoon door de stroomdraad tetteren, die geef je dan tijdelijk een ‚antenne‘.
In de ideale wereld heb je ook geen touw nodig.

De meeste problemen ontstaan door op het verkeerde moment veel te grof in te werken of door met continue spanning te lopen. Dan krijg je ook van die honden van die zich in de slipketting wurgen, gewoon totaal verkeerd gebruik.

**Geplaatst**: 03-11-19 13:59

Geplaatst: 03-11-19 13:59

En een touwhalster is niet 'barbaars'?
Velen onderschatten een touwhalster, die dingen breken niet en kunnen ook enorm veel druk zetten.
Als het paard daarmee op het touw stapt bij losbreken heeft hij wel wat meer letsel dan 'een klap in de nek'.
Waarom heb je meer zeggenschap met een touwhalster? Zelfde reden als touw of ketting over de neus.
Werkt een stuk scherper in.

**Geplaatst**: 03-11-19 15:24

Geplaatst: 03-11-19 15:24

Sizzle schreef:
Ik zie eigenlijk geen probleem in een begrenzende optoming. We houden paarden toch ook achter een hek omdat het zeer doet om er doorheen te walsen?
Een paard krijgt geen trauma, wordt niet kopschuw en ook niet learned helpless als het domweg een correct inwerkende begrenzing heeft. Die problemen ontstaan door onzinnig aan optomingen te gaan staan rukken en trekken of door veel te vroeg of juist veel te laat te reageren.
Als je te laat trekt als de kaak er al op staat dan heb je inderdaad een probleem want dan is EN het paard weg EN het laatste wat hij gevoeld was was onprettig dus terug komen doet hij dan ook niet meer.
Als je gewoon tijdig weet te begrenzen met bijv een ketting dan komt het paard niet eens tot dat moment en kun je hem uitgebreid belonen dat hij bij je gebleven is en daarvan leren ze dan juist weer dat als ze bij je blijven er niets gebeurd.

Als je ook maar 1 moment twijfelt of een paard er hoe dan ook wel tussenuit weet te piepen dan moet je inderdaad ver weg blijven van bitten, kettingen en monty robert halsters, want dan maak je het vervelende probleem tot een zeer groot probleem.

In geval van TS, die duidelijk liever niet van de begrenzingen is zou ik het gaan zoeken in klikkeren en mentaal bezig houden.

Overigens helpt hoofd omlaag zeker wel, het is aangetoond dat een paard in een lage hoofdhouding rustgevende hormonen uitstoot. Ik heb het dan ook vaak gebruikt bij paarden die alleen nog maar panisch op en neer staan te springen. Even een paar minuutjes op commando kop pmlaag en je kan weer normaal rustig verder.

Het verschil met een hek of begrenzen met o.a. Een hengstenketting, is dat een paard in de wei/paddock ruimte heeft om weg te rennen/te schrikken. Als je het paard bij je houdt via een hengstenketting, en hij dus niet weg kan. Is het precies waarom je wel learned helplessness aanleert. Paard mag geen angst tonen, want dat wordt "gecorrigeerd" en krijgt geen ruimte weg te komen van wat hij eng vindt (of eng lijkt te vinden)

**Geplaatst**: 03-11-19 15:55

Geplaatst: 03-11-19 15:55

Met zo,n paard zou ik zelf niet naar buiten gaan, eerst maar eens leren om fatsoenlijk naast me te lopen door o.a grondwerk.

**Geplaatst**: 03-11-19 16:36

Geplaatst: 03-11-19 16:36

freetorun schreef:
Sizzle schreef:
Ik zie eigenlijk geen probleem in een begrenzende optoming. We houden paarden toch ook achter een hek omdat het zeer doet om er doorheen te walsen?
Een paard krijgt geen trauma, wordt niet kopschuw en ook niet learned helpless als het domweg een correct inwerkende begrenzing heeft. Die problemen ontstaan door onzinnig aan optomingen te gaan staan rukken en trekken of door veel te vroeg of juist veel te laat te reageren.
Als je te laat trekt als de kaak er al op staat dan heb je inderdaad een probleem want dan is EN het paard weg EN het laatste wat hij gevoeld was was onprettig dus terug komen doet hij dan ook niet meer.
Als je gewoon tijdig weet te begrenzen met bijv een ketting dan komt het paard niet eens tot dat moment en kun je hem uitgebreid belonen dat hij bij je gebleven is en daarvan leren ze dan juist weer dat als ze bij je blijven er niets gebeurd.

Als je ook maar 1 moment twijfelt of een paard er hoe dan ook wel tussenuit weet te piepen dan moet je inderdaad ver weg blijven van bitten, kettingen en monty robert halsters, want dan maak je het vervelende probleem tot een zeer groot probleem.

In geval van TS, die duidelijk liever niet van de begrenzingen is zou ik het gaan zoeken in klikkeren en mentaal bezig houden.

Overigens helpt hoofd omlaag zeker wel, het is aangetoond dat een paard in een lage hoofdhouding rustgevende hormonen uitstoot. Ik heb het dan ook vaak gebruikt bij paarden die alleen nog maar panisch op en neer staan te springen. Even een paar minuutjes op commando kop omlaag en je kan weer normaal rustig verder.

Het verschil met een hek of begrenzen met o.a. Een hengstenketting, is dat een paard in de wei/paddock ruimte heeft om weg te rennen/te schrikken. Als je het paard bij je houdt via een hengstenketting, en hij dus niet weg kan. Is het precies waarom je wel learned helplessness aanleert. Paard mag geen angst tonen, want dat wordt "gecorrigeerd" en krijgt geen ruimte weg te komen van wat hij eng vindt (of eng lijkt te vinden)

Overdrijf je niet? Er zit een gat tussen 'luisteren als je met je baas meeloopt' en 'learned helplessness'. Ik denk dat dit paard stout is, dit lijkt me geen echte panieksituatie. Stout gedrag moet worden gecorrigeerd. Als je dat niet goed doet loopt de spanning op en ontstaat er een patroon.
Een kinkettinkje of een Monty Roberts halster is geen martelwerktuig. Als het paard trekt doet dat zeer. Als hij braaf meeloopt verdwijnt de druk direct.
Learned helplessness voorkom je overigens ook door duidelijk en voorspelbaar te zijn. Consequent zijn is daarbij erg belangrijk.
* edit, tikfout.

Laatst bijgewerkt door Kendra op 03-11-19 16:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-11-19 16:44

Re: Paard dat soms los breekt, klap op nek voorkomen

Geplaatst: 03-11-19 16:44

Eigenlijk is de oplossing heel simpel: niet loslaten

**Geplaatst**: 03-11-19 16:47

Geplaatst: 03-11-19 16:47

freetorun, dat klopt gewoon niet

Als dat het effect is dan heb je echt iets fout gedaan in de manier van gebruik.
Je kan namelijk gewoon erkennen dat het paard stress heeft en daar fatsoenlijk op reageren, je kunt je paard niets leren als hij uit zicht is.
Juist als hij niet 300 meter verder staat kun je veel beter het paard leren dat er geen beer komt als hij bij jou blijft. De begrenzing is slechts een fractie en bovendien tijdelijk. Juist door goed te reageren in dat stress moment leert hij dat bij jou blijven toch niet zo slecht was.
Met jou logica zou je ook geen paard willen afremmen dat met jou erop an de haal gaat. Met die hele logica zijn stallen doodzielig, wijken voor druk een marteling. Vastbinden is dan ook vreselijk traumatiserend.
Paarden moeten juist leren dat rennen NIET een oplossing is.

Als je goed met een optoming (ongeacht welke) omgaat dan legt het paard ook geen connectie met jou en de prikkel. Als je goed timed legt hij de connectie weg willen rennen = prikkel, ik blijf liever veilig bij de baas.
Dat vereist dus wel dat je zelf doodkalm blijft, niet met grote bewegingen gaat lopen trekken, niet gaat wapperen en zeker niet je stem verheft: je moet de veilige baken zijn waar hij prima stress mag uiten.

liever zorg je in de opleiding dat zo'n correctie sowieso nooit nodig is, maar dat is nu te laat bij TS, het paard heeft al geleerd dat het weg kan en dat dat wegrennen eindigd met een voedselbeloning (grazen). Liever zorg je dat hij niet weg komt en laat een voedselgericht ras (wat de haflinger meestal is) dan als beloning bij jou grazen.

**Geplaatst**: 03-11-19 17:02

Geplaatst: 03-11-19 17:02

Pak gewoon een stuk touw (van dat ouderwets waar vroeger halstertouwen mee gemaakt werden) zonder sluiting en zeker zonder lus. Dat doe je voor de helft door de ring van het halster en dan pak je de overige helft gewoon mee dubbel vast. Als hij dan aan de kletter gaat kan je gewoon loslaten. Gaat hij er op staan, dan glijdt het touw er zo doorheen.