Bokt.nl

anneliesdj schreef:

Maar in het stukje springen met hete paarden wordt juist gezegd dat je geen scherpe bitten of hulpteugels moet gebruiken.

russel schreef:

Dus jij ook gelezen?

russel schreef:

O, die was verschrikkelijk!! Dat hij dat niet ziet.

anneliesdj schreef:

die arabier, vond ik ook al jammer ja

russel schreef:

Er stond vandaag een stukje in de BIT over tips voor een heet paard buiten rijden. Daar werk geadviseerd de optoming te zoeken waarmee je je paard onder controle kan houden en soms is dat idd scherper, zeker als je niet zwaar/groot en sterk genoeg bent om een flinke ophouding te maken en bij sommige paarden en ponies heb je dat nodig.

russel schreef:

Er stond vandaag een stukje in de BIT over tips voor een heet paard buiten rijden. Daar werk geadviseerd de optoming te zoeken waarmee je je paard onder controle kan houden en soms is dat idd scherper, zeker als je niet zwaar/groot en sterk genoeg bent om een flinke ophouding te maken en bij sommige paarden en ponies heb je dat nodig.

Myukii schreef:

Uit de bit En dan het stukje waar Russel het bovenaan de pagina dus over heeft, dat een scherper bit soms nodig is om een heet paard te kunnen rijden. En daar ben ik het dus absoluut niet mee eens Rijden doe je met je zit, níét met je bit.

Nouks schreef:

Myukii schreef:

Uit de bit En dan het stukje waar Russel het bovenaan de pagina dus over heeft, dat een scherper bit soms nodig is om een heet paard te kunnen rijden. En daar ben ik het dus absoluut niet mee eens Rijden doe je met je zit, níét met je bit.

Praktijkvoorbeeldje van mij dan
Ik snap net zo goed als jij dat een scherper bit theoretisch niet nodig zou moeten zijn...

Ik heb mijn paard in eerste instantie twee jaar lang op een dubbelgebroken watertrensje buiten gereden in de veronderstelling dat het "wel beter zou worden". Op het moment dat mijn paard het ergens kent, was hij niet meer onder de indruk van de omgeving en vond hij het alleen nog nodig hard te gaan. Dressuurmatig ging het absoluut PRIMA op dat dubbelgebroken watertrensje (op de enkelgebroken bustrens waar we ooit mee zijn begonnen bleek hij niet echt te ontspannen, dus daar zijn we al vrij snel nadat we hem hebben gekocht vanaf gestapt, en we rijden inmiddels nog steeds met veel plezier dressuur op een dubbelgebroken watertrensje). Echter, buiten wilde hij dus alleen maar hard. Maakt niet uit hoe je er zelf op zat, maakt niet uit hoe vaak je buiten reed (slechts 1x in de 2 weken of 4x per week maakte echt geen verschil), alleen als je minstens 2 maand niet met hem het bos in was geweest, was 'ie makkelijker.

Wat hij deed? Pullen. Heel zielig op z'n bit gaan hangen met z'n mond wijd open gespert, ongeacht mijn zachte hand. Met name in de draf was hij slecht bij je te houden en in de galop moest je moeite doen niet met paard en al op de bek te gaan.

Ik heb het dus twee jaar lang geprobeerd in de veronderstelling dat het wel beter zou worden. Mijn instructrice bewonderde mijn doorzettingsvermogen om gewoon op een trensbitje buiten te kunnen rijden, maar heeft me toch aanbevolen eens een pessoabit te proberen. Zo gezegd zo gedaan; dubbelgebroken pessoabit geprobeerd. En raad eens: ik heb op lange teugel buiten kunnen rijden. Soms werd 'ie wat druk, maar dan was het op maat nemen van mijn teugels voldoende. Met je teugels losjes in één hand een flinke galop kunnen doen zonder remweg van 200 meter, iets wat ik daarvoor niet had gedacht nog te bereiken.

Ik rijd nog altijd met veel plezier buiten met pessoabit. Ben een tijd terug zelfs in het bos voor dierenbeul uitgemaakt omdat ik - let wel - met pessoabit aan de lange teugel langs een asfaltweg stapte. I don't care - ik weet wel wat ik diervriendelijker vind; gecontroleerd en ontspannen buiten rijden op een pessoabit of de hele rit enkel bezig zijn met pogingen het pullen tegen te gaan.

Of dat wil zeggen dat m'n paard dressuurmatig niet voor elkaar is? Ik zou 't best kortzichtig vinden als je dat nu zou gaan roepen.

joelledsr schreef:

Dat wisselt per paard.
Een dubbelgebroken zou fijner moeten zijn. Mijn paard vind het niets en wordt er vreselijk onrustig van.