laura1986 schreef:Ik denk, dat de paarden van de US cavalerie er anders uitzagen dan onze powny´s.
Tegenwoordig heb je ontzettend veel keus uit verschillende rassen en kruisingen. Deze worden al dan niet gekozen voor een bepaald gebruiksdoel en worden verschillend gehouden, getraind, gevoert, bekapt etc. Dat geeft gewoon verschillende paarden en ruggen, en is het dus lastiger zadelpassen dan wanneer je een grote groep op elkaar lijkende paarden hebt.
De kritischere pasvorm van de malibaud bedoelde ik ook tov de OF, en voor de ruiterzit.
Verder denk ik ook dat we erg kritisch kijken naar pasvorm en hier en daar (terecht) onzeker zijn.
Inderdaad waren zowel de paarden op de steppes als die van de US cavalerie een stuk homogener van bouw en type.
De steppepaarden waren gewoon allemaal van één ras/type en de US cavalerie koos de modale groep en accepteerde dat de paarden die teveel afweken ongeschikt waren.
Dat is echter maar één punt.
Een tweede minstens zo belangrijk punt is dat zelfs jij Laura al aardig groot/zwaar bent t.o.v. de modal US cavalerist. Dat waren voor huidige begrippen schriele mennekes allemaal.
Zo was het maximum gewicht net boven de 100 kilo. Dat was inclusief alles. Sabel, geweer, zak voer en al.
Die mennekes wogen hooguit 60 kilo. Het grootste deel van de bepakking steunde niet op het zadel. Dat maakt de gemiddelde druk onder het zadel VEEL lager = minder kritisch.
Verder lag het zadel op twee wollen dekens. Een zadeldeken en de slaapdeken werden BEIDEN onder het zadel gevouwen.
Die dekens zijn als de huidge ´woilach´. Er staat een foto van Bandida op een Malibaud op een woillach op mijn site.
Verdubbel dat dus.
De slaapdeken was íets dikker en ze hadden verder een verschillende kleur ingewoven streep.
Dat was dus een dukke laag vulspul.
Het correct vouwen en opleggen kreeg HEEL veel aandacht in/bij instructies. In het originele handboek wat ik heb (uiteraard
) blijkt dat incorrect gevouwen dekens een oorzaak waren van veel zadelplekken.
Het leger zou het leger niet zijn als ze daar niet een extra probleem aan zouden toevoegen: de afmetingen van de twee dekens waren niet gelijk en veranderden ook naar gelang bij wie ze die inkochten en wel in zó´n mate dat de manier van opvouwen niet gelijk kon blijven
Dat was dus voorgeprogrammeerd verkeerd opvouwen. Dat terzijde....
Samengevat:
- homogeen model paard waar het zadel bij past
- veel minder gewicht in het zadel = minder kritisch
- dubbele woilach, dus veel vulspul
Overigens was conditieverlies op mars en dus (pas)vormverandering een feit. Ook bij de steppe-ruiter op veldtocht.
Dát is een belangrjke radnvoorwaarde voor de constructe van het type zadel geweest en ook de reden dat zowel de stepperuiters als de US cavalry er een dikke laag vulspul onder legden.
Het zadel van Yole op een goed dempend dek op een CorrecTor in een sok met fleece onderlaag zou op jouw pony met zomervet passen.
Met jouw lichtgewicht is het dan als de stepper-ruiters en de US cavaleristen.
Ja, dan ligt er veel onder maar nog altijd minder dik dan onder een engels type zadel tegenwoordig normaal is.
Verder onbreekt de dikke polstering van de zit en zit je dus toch duidelijk dichter op je paard
én je hebt geen zweetbalden die je van het paard isoleren