Bokt.nl

pmarena schreef:

Ze hoeven er niet in alle gevallen GROTE last van te hebben , maar een kleine last is het natuurlijk op z'n minst. En als dat niet nodig is , waarom dan je paard ermee pesten ? Ook al vind je het maar een klein ongemak , elk ongemak dat je weg kunt nemen is mooi meegenomen toch.

Olympia96 schreef:

Pfffff. Heb het 'vertaalde' artikel gelezen. Of eerlijker, ik heb het gescand. Een (vertaald) artikel dat bol staat van de spelfouten en waarin continu vanuit de 'ik-vorm' wordt gepraat, daar word ik niet warm of koud van.
Sterker: de hele wetenschappelijke relevantie/betrouwbaarheid staat hierdoor voor mij op de helling.

In mijn ogen is het artikel niet vertaald. Ten dele wel (onderzoeksdetails en overgenomen afbeeldingen) ga ik vanuit. Echter, een vertaler vertaalt letterlijk en geeft niet een eigen mening! Komt nog bij dat dat jullie van http://www.bitloos.nl nou niet bepaald onbevooroordeeld zijn.

Kortom: Beeeeeeeeeeeeetje jammer van een artikel/onderzoek wat op het eerste oog zeer interessant leek.

elanor schreef:

Ik vind het niet een erg duidelijk artikel.
Niet qua methoden, resultaten en exacte meetwaardes en wat dat dan betekent. Ik wacht de officiele publicatie nog even af. Het is wel een interessant onderzoek, maar de titel zegt dat dit stukje een 'persoonlijk verslag' is. Dat heeft niet zo'n wetenschappelijke waarde, omdat nu niet duidelijk is hoe objectief of selectief dit stukje is.

Het begint nog enigszins objectief: "Hoewel u het met ons oneens kunt zijn over de mate van pijn die door het paard gevoeld kan worden, moeten we ons wel bewust zijn van de verbazingwekkende hoeveelheid druk die gemeten werd in deze test over de druk van het bit." Daar kan ik nog mee uit de voeten.

Maar de conclusie die vervolgens wordt getrokken spreekt van: "De verrichte proeven/testen bevatten cijfers die gemakkelijk om te zetten zijn in fysiologische gewaarwordingen. Deze verschaffen een ondubbelzinnig bewijs dat de pijn in de mond intenser, scherper, meer "hypnotisch" is dan zelfs de pijn van de wegrottende oorspeekselklier en de afbrokkelende wervels. Daarom "gehoorzaamt" het paard." Dat is wel even wat anders! Hoe worden die 'cijfers' omgezet naar 'gevoelde pijn' als eerst wordt gezegd dat daarover getwist kan worden?

Wordt dat onderzoek ook nog gepubliceerd op deze site? Of moet ik dan een MenSport ergens vandaar gaan halen (welk nummer)?

geerke schreef:

wat ik mij afvraag,dat onderzoek hebben ze op dode paarden gedaan,zijn die net voor hun dood dan nog bereden ofzo?
Normaal als een paard er aan toe is om het af te maken was hij al niet zo gezond meer,dat je er nog op kon rijden,of zie ik dit nu verkeerd?
het lijkt mij dat blauwe plekken enzo toch niet eeuwig blijven zitten..

pmarena schreef:

Mja , wat dat betreft vind ik zo'n onderzoek weinig toegevoegde waarde hebben puur voor de vraag als je netjes rijdt , wat dan het meest comfortabel is , wel of geen stuk staal op je tong en tussen je lippen. Daar hoef je geen IQ-wonder voor te zijn om te kunnen begrijpen wat fijner is.

Lusitana schreef:

En dat mensen nu eenmaal zo truttig over hun mond doen, wil niet zeggen dat dieren dezelfde beleving hebben. Paarden eten ook gewoon braamstruik scheuten en ander zeer stekelig gewas....

JoviBan schreef:

pmarena schreef:

Tja , als je denkt dat een paard met bit in zijn mond rondlopen net zo fijn vindt als zonder bit , dan is dat gewoon een verschil van mening. Ik vind het nogal voor de hand liggend...

Tja, ik ook.

Ik vraag me overigens af of mensen ècht denken dat een paard een bit fijn vindt en graag een bit in wil, of dat ze dit zichzelf wijsmaken.

russel schreef:

Het onderzoek geeft aan wat een blessures er kunnen ontstaan, heus niet elk paard heeft bloeduitstortingen die zwart zijn bij de oren. Maar weet iedereen over die zenuwbanen daar waar het bit ligt?

Natuurlijk ervaren ze dingen anders, volgens mij is pijn ook anders bij dieren dan bij mensen. Maar het onderzoek laat wel dingen zien die volstrekt ontoelaatbaar zijn. Alleen al de hoeveelheid kracht die een ophouding met zich mee brengt.

Maar volgens mij zijn het altijd juist niet die mensen die het zouden moeten lezen die het lezen, die lezen sowieso niet dit soort dingen. Die zijn eigen-wijs, en hun wijsheid zal nooit veranderen.

sflj schreef:

Ik ben trouwens ook wel benieuwd naar een zelfde soort onderzoek bij paarden die altijd bitloos gereden zijn!
Ik weet zeker dat er daarbij wel een aantal te vinden zijn met blijvende schade aan delen van het hoofd door onjuist gebruik van bitloze hoofdstellen!

oomens schreef:

Maakt dat uit in dit geval? Wordt een bit minder schadelijk/vervelend doordat sommige bitloze optomingen óók schadelijk/vervelend kunnen zijn? En omgekeerd?

katiavl schreef:

Als er schade is aan de zenuwbanen zou een paard dan toch zeker niets moeten voelen en verlamming dan toch zichtbaar zijn?

WinBinChes schreef:

Ik heb Wino 1 maal op bitloos gereden. De einige reden dat hij het accepeteerde was omdat ik hem vrij redelijk goed op zit kan sturen. Voor de rest onderhals erop en oren naar achteren. Hij vondt het niet leuk. Volgende dag gewoon het bitje in gehangen. Hij kauwde er erg dankbaar en tevreden op het bit.

Misschien dat het komt omdat hij dat gewend is, maar over het algemeen als ik goed let op mijn rijden en op mijn zit rijdt en zacht in de hand, dan kauwt hij tevreden. Teken van ontspanning. Aan de andere kant, als hij miner of bijna niet kaiwt weet ik dat ik meer mijn best moet doen.

Luisteren en kijken naar je paard is wat je moet doen. Ik weet dat het makkelijke is om het niet te doen, omdat je dan moet nadenken, maar zolang ik achteraf denk: Mhhh mischien had ik beter iets minder of meer dit of dat kunnen doen, is voor mij een teken dat ik nog beter moet luisteren en kijken.

Terwijl ik ook dagen heb dat alles heel goed ga. Dan denk ik zo moet het dus! 1 van redenen dat ik niet rijdt als ik mijn kop er niet bij heb. Dan ga ik maar wat doen. Wat paard ook niet vrolijker van. Dan rijdt ik maar een keer of desnoods 3 keer minder. Als ik mijn kop er niet bij heb, vertik het om op het paard te stappen. Eerst leren om me daar overheen te zetten en me wel kan focussen op het paard. Ik ga hem dan wel lekker poetsen. Probeer dan mijn concertratie te vinden. Soms lukt dat en soms niet. Nou dan maar niet. Als het paard maar niet de dupe wordt.

daarbij zijn er genoeg kleine dingen waaraan een paard laat merken dat het niet prettig is. Staart aan de kont, oren naar achteren, onderhals erop, niet fijn aan het been, niet makkelijk laten sturen. Dan kan je denken: Goh hij doet het niet, dus maar harder trekken of meer been. Beter kan je denken: Mhhh mischien moet ik hem wat meer loslaten, ligt het dekje wel goed, heb ik hem niet fijn aangesingeld.

Als een paard anders is dan anders, is er altijd wat aan de hand. Aan de ruiter de taak om te kijken wat er aan de hand is.