Bokt.nl

laurapathuis schreef:

@Magda_90

vind je antwoord ook niet bepaald aardig het gaat ook niet om de hele tijd dat als ik haar aan de longe pak dat ze alleen racen wil in het begin is ze erg rustig hebben we alles bij langs gegaan etc.. dus hoe kundig ik dan ook ben laat haar rustig uitstappen en is ze klaar, doe ik het later op de week nog een keer heeft ze totaal geen aandacht erbij net alsof ze het eigenlijks niks aan vind, galoppeerd ze aan en na de tweede bocht rent ze ervandoor waardoor ik haar steeds korter pak dus kortere voltes moet gaan lopen waardoor ze dan afremt

laurapathuis schreef:

maximuss schreef:

Dan komt jouw idee van zwaar niet overeen met het hare... Leer luisteren naar je paard!

gelukkig ken ik mijn paard goed genoeg om dat wel te weten

laurapathuis schreef:

Polly schreef:

Ts, diep respect hoe je netjes blijft reageren hier!

Kan wel heel boos etc gaan reageren maar daar los ik ook niks mee op Weet in ieder geval dat ik van een paar mensen wel goede info gekregen heb

Change3x schreef:

Ik denk dat je best een bitje kunt proberen die meer inwerkt, maar een pelham of passoa is wel een heel erg heftige keus.

Ik zou dan voor een baucher bitje of myler bitje gaan.

henny_w schreef:

Change3x schreef:

Ik denk dat je best een bitje kunt proberen die meer inwerkt, maar een pelham of passoa is wel een heel erg heftige keus.

Ik zou dan voor een baucher bitje of myler bitje gaan.

Een pelhambit hoeft helemaal niet heftig te zijn. Het is de ruiterhand die welk bit dan ook kan maken tot iets heftigs.
Ik zie liever een pelhambit waar in beginsel af en toe een kleine ophouding gemaakt wordt dan een trens waar constant aan gehangen wordt met volle kracht terwijl het paard gewoon door blijft racen.

Zo ook bijv. een hackamore. is bitloos en kan heel paardvriendelijk zijn in een vriendelijk ruiterhand.
Helaas heb ik bij kennissen 's een paardenneus gezien waar een diepe richel in zat. Teveel en te lang aan de hackamore gehangen

laurapathuis schreef:

1 van de mailtjes die ik heb ontvangen:

Hee,

Ik heb geen zin om in het topic te reageren, want ik vind dat je topic inmiddels ondergesneeuwd is geraakt door mensen die met off-topic advies komen. Ik heb gelezen tot pagina 3, dus weet niet of je inmiddels al betere antwoorden hebt gekregen.

Bij een paard dat erg sterk is, kan het helpen om een scherper bit te proberen. Dat doe ik nu met mijn paard ook. Mijn bitfitter legt het als volgt uit: Als jouw paard niet direct respect heeft voor een ophouding met een slap bitje, dan ben je vaak te laat met de strengere hulp (grotere ophouding) en wordt het een trekwedstrijdje. Met een scherper bit kan de correctie duidelijker doorkomen en is daardoor wel op tijd. Daardoor is het getrek uiteindelijk minder en kan je weer met zachte hand gaan rijden. Bij zowel een pelham (zou niet met pelham riempjes gaan rijden), als pessoa als de ophaaltrens kan je 2 teugels bevestigen. Zo kan je altijd rijden met een gewoon bit zonder hefboomwerking / druk achter de oren OF je rijdt met het scherpere bit. In het begin zou ik gewoon alleen op 1 teugel rijden met het scherpe bit als ik jou was. Ga dus niet 2 bitten in de mond doen, want dat is niet nodig (je kan je scherpe bit dubbel gebruiken).

Sowieso raad ik je aan om een bitfitter langs te laten komen. Dat kost je wel wat, maar die kan vaak gelijk al zien of je paard een bepaalde druk wel of niet kan hebben. De mijne bijvoorbeeld vindt een pessoa met keelriempje vreselijk, want ze wil die druk onder dr kin niet hebben. En op nog een aantal andere bitten reageert ze gelijk boos of overgevoelig. De mijne loopt het fijnst op een ophaaltrens (als ik een scherp bit wil).
Het nadeel van een bitfitter is dat je alleen bitten in de bak mag testen met de bitfitter erbij (tenzij je toevallig een bitfitter in je kennissenkring hebt zitten). Als je paard daar ook ervandoor gaat is dat prima. De mijne gaat vooral aan de ren op buitenrit, dus ik was erg blij dat een vriendin van me bitfitter is. We hebben de bitjes tijdens meerdere buitenritten getest.

Een aantal pointers mocht je toch zelf liever gaan uitproberen:
- Kies voor dubbelgebroken of voor niet gebroken. Een enkelgebroken bit klemt de tong af, de meeste paarden vinden dit niet erg grappig. Een enkelgebroken bit is onvriendelijker dan een dubbelgebroken of ongebroken bit.
- Een pessoa en pelham bit MOET MOET MOET gebruikt worden in combinatie met een kinketting. Anders heb je niks aan de hefboomwerking.
- Geef je paard de mogelijkheid om pijn aan te geven. Doe dus geen sperriem om en laat de neusriem losjes. Als je paard het bit echt a-relaxed vindt, dan zal ze haar tong over het bit heen gooien of haar mond open doen. Als je een sperriem gebruikt, kan je dit niet meer zien en zou je doorrijden met een niet-passend bit.

Verder zijn er nog allerlei variaties met bitten die rollertjes hebben zodat het paard het bit minder goed kan vastpakken, tong boog, geen tong boog, anatomisch gevormd of niet. Juist daarom raad ik je aan om een bitfitter langs te laten komen, want die weet precies wat de werking is van elk van die extra hulpmiddeltjes.

Het lukt heus wel om daarna weer over te gaan op een slapper bit. Zorg er wel voor dat je paard dan echt goed luistert op het scherpe bit (ook bij een lichte hulp). Ga daarna eens met dubbele teugels aan de gang en als je dan vervolgens voor wedstrijden echt op een slap bit wilt rijden, kies dan voor een bit dat qua mondstuk hetzelfde is als het scherpe bit (dus ook bijvoorbeeld dubbelgebroken en een bustrens als je scherpe bit dat ook was).

Nja, dat waren mijn tips. Ik heb vroeger alleen maar paarden op pelhams, pessoa's, ophaaltrensen gereden en het is me menig keer gelukt het paard te leren dat een slapper bit ook ho is. Meestal is het dus ook een rijtechnisch probleem, maar je moet wel een correctie kunnen geven wanneer nodig die ook echt binnen komt.

Succes!