Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Dank je Arabesk 
Daan_Ordeal schreef:Er is in ieder geval voor mij wel iets zinvols uit deze discussie gekomen!
De uitleg van Arabesk (toch?) dat door de scherpere optoming de hulpen aan de kant van de ruiter wel verfijnd worden maar voor het paard gelijk blijven. De ruiter ervaart dus dat met een minder grote of grove hulp het paard goed reageert, maar dat komt dus eigenlijk gewoon doordat de gebruikte optmoning (S&T) scherper inwerkt. Voor het paard is dus geen sprake van verfijningDank je Arabesk
Daarop volgend vraag ik mij af wat er in de praktijk daadwerkelijk gebeurd. Ik geloof dat men het er hier over het algemeen over eens is dat er al snel naar S&T gegrepen wordt als het Z in zicht komt. Zijn deze ruiters allemaal wel zo fijngevoelig en kundig om met S&T om te gaan? Ik ben bang dat het in de praktijk vaak op neer komt dat de ruiter de hulpen helemaal niet zo veel verfijnd en het paard dus veel grotere en grovere hulpen krijgt dan voorheen met alleen een trens. Maar dat is een beetje offtopic…
_Bitje_ schreef:dus ook een S&T ? (nee toch?)
overigens zeg ik niet dat je TAK verkeerd is
Daan_Ordeal schreef:De uitleg van Arabesk (toch?) dat door de scherpere optoming de hulpen aan de kant van de ruiter wel verfijnd worden maar voor het paard gelijk blijven. De ruiter ervaart dus dat met een minder grote of grove hulp het paard goed reageert, maar dat komt dus eigenlijk gewoon doordat de gebruikte optmoning (S&T) scherper inwerkt. Voor het paard is dus geen sprake van verfijning
:JoviBan schreef:Voor jou voelt het alsof je met de crb hard moet inkomen en dat je met een bit niet hoeft in te komen. Voor jou lijkt dit zo, omdat je met de crb veel druk/kracht moet zetten voordat ze iets voelt en met het bit misschien nauwelijks druk/kracht hoeft te zetten voordat ze iets voelt. Maar voor je paard is het effect natuurlijk hetzelfde: het is jouw bedoeling dat ze iets voelt en reageert. Jij wilt er zelf zo weinig mogelijk aan doen om dat effect te bereiken (veel ruiters noemen dan "fijn en subtiel"), maar het moment en het effect van de inwerking - of dat nou veel of weinig is voor jou, dat maakt niet uit - is voor het paard hetzelfde. Je houdt jezelf dus voor de gek om te denken dat een scherpere optoming (in dit geval het bit ipv bitloos) prettiger is voor het paard omdat jij als ruiter minder hoeft te doen.
_Bitje_ schreef:Ik zie een Anky, Adelinde en Edward heus niet een paard verpesten met zo'n ding.
Sterker nog, ze geven zelfs de lichtste hulpen die je maar kan bedenken (want ja, anders kom je ook niet snel verder met een jury)
..dus dat een S&T dom en onzinnig is heeft een punt , je hoeft het in de Z nog niet te gebruiken, maar in verdere zijn er echt mensen
die deze dubbele optoming nog verfijnder de hulpen kunnen brengen dan met een gewoon eenvoudig trensje
hestejente schreef:Weet ik eigenlijk geeneens, volgens mij heeft geen een IJslander plek voor 2 bitten. Maar wat ik bedoel te zeggen: ik mag, als recreatieklasseruiter, ook met een stangbit rijden als ik dat wil. Terwijl naar ik meen de KNHS zelfs de kneveltrens verbiedt in de dressuurring. Ook mag ik van de KNHS (en van de SRR, om maar eens een dwarsstraat te noemen) mijn paard niet berijden met het bit waar hij het best op loopt. Want het is te dun![]()
Eigenlijk is de gevoeligheid van de ruiterhulpen naar mijn idee een soort vicieuze cirkel. Basisruiters (uit de basissport, dus voor het gemak even tot en met het Z) willen dat een paard in een bepaalde houding loopt, zodat hij er net zo uitziet als de paarden van de toppers. Gevolg: gepluk en gesjor, en dus niet S&T-waardige handen. Het schijnt het doel te zijn om er zoals de topruiters bij te rijden. Nou, dat doe ik ook hoor. Ik heb net zulke mooie kapstokvoetjes als Edward Gal

Loop je nu dan tegen problemen aan waarvan je verwacht dat je die met S&T op kan lossen? drupke schreef:ja daaaag das niet echt concentratie...als een paard aangaloppeerd in een schouderbinnenwaarts doet ie dat niet omdat ie zo lekker aan het opletten is,maar hij wil zich ontrekken.
De meeste dressuurruiters zouden dat nóóit durven van wat ik zo hoor om me heen
De KNHS ziet de kneveltrens ten onrechte als onvriendelijk bit. MysticTinker schreef:Ik heb wel nog een vraagje.. Wie weet waarom er twee bitten nodig zijn voor die 'verfijning', in plaats van gewoon één bit met twee teugels (bv een pelham)?
Het effect is hetzelfde lijkt me, alleen heeft een paard bij S&T zijn mond twee keer zo vol..