pressent schreef:ik heb er juist goede ervaringen mee, bij ons op de manege was een merrie die iets in haar mond had dus deden ze haar een hackmore om, ze liep als nooit te voren en ontspannde veel beter als daarvoor. Ook toen ze nog geen last had van haar mond liep ze minder ontspannen,
Ik was de eerste die er in de les mee reed dus dat was wel even wennen. Ik was vooral TE voorzichtig, en toen mijn instructie ook nog vertelde dat als je heel hard deed je zelfs de neus kon breken schrok ik toch wel een beetje en werdt ik nog voorzichtiger, maar ik vindt het dus fijn rijden vooral omdat ze er juist zoveel beter door liep en zoveel meer ontspand.
Ben daarom wel benieuwd waarom jullie er zo tegen zijn.
Het is heel logisch dat een paard dat pijn in de mond heeft , zich niet ontspant met een bit in en met een hackamore die vriendelijk wordt gebruikt wel tot ontspanning komt.
Toen mijn paard die ontsteking had en ik dat nog niet wist, was er ook geen ontspanning, zo ontdekte ik het. De tandarts dacht ook dat er iets mis was onder het tandvlees op de lagen en verwees me naar een kliniek. In die kliniek met een goed bekend staande DA vertelden ze mij dat er niks aan de hand was en dat het wel een rijtechnisch probleem zou zijn. Ik nam dat aan....wie ben ik om het in twijfel te trekken als zo'n DA overtuigd is. Bovendien had ik het paard nog niet zo lang en was degene die haar voor mij gereden had behoorlijk hard geweest naar het paard, dus echt een fijne aanleuning had ik nog niet, want ik moest eerst het een en ander uit haar verleden corrigeren...dus ik nam aan dat het paard dan zoekende was naar wat ik wilde. Echter, mijn paard werd na een paar weken echt panisch. Wilde het bit ook echt niet meer aannemen. Ik heb mijn tandarts die toevallig bij de buren was nogmaals om raad gevraagd en zij bleef overtuigd van een raar gevoel op de lagen. Ik ging naar een andere kliniek en inderdaad, er zat een ontsteking in het bot op de lagen, die waarschijnlijk er al gezeten heeft als irritatie door streng rijden, toen ik haar kocht.
Ze werd geholpen, de ontsteking werd weggekrabt en schoongespoeld en het moest acht weken helen, dus acht weken geen bit in. Ik zou toen net twee weken op vakantie in het huis van een collega met mijn man en de paarden om daar in de bossen te rijden, dus ik bedacht me dat een hackamore uitkomst kon bieden. Vanaf dag 1 had ik een ander paard...direct ontspanning en ik kon met mijn been naar een fijne aanleuning toerijden. Ik heb de hackamore met mijn verstand gebruikt en ben er voorzichtig mee omgesprongen. Toen ik na acht weken weer een bit in deed had mijn paard even een reactie van: "oei...nu gaat het weer pijn doen" maar toen ze merkte dat dat niet zo was, had ik dezelfde ontspanning.
Wat ik met dit lange verhaal wil zeggen is dat die merrie van jou dus logischerwijs ook niet tot ontspanning komt met pijn in haar mond met een bit er in en met een hackamore zit haar mond haar niet dwars...dus volkomen logisch.
Als je een stille hand hebt, geen schrikreacties vertoond in je handen, als je paard schrikt..dan kun je prima met een hackamore rijden. Je moet je er alleen terdege van bewust zijn dat het geen vriendelijk ding is. Hij werkt in op de zenuw die langs het neusbeen loopt, daardoor reageert het paard heel makkelijk..snap je?
Geplaatst 
want het schijnt dat paarden er hun neus mee kunnen breken (ai, niet zo vriendelijk dus) maar ik denk dan ook zovan: tja er zijn ook mensen die de hele mond van een paard kapot trekken dus....................... hebben jullie ervaringen met Hackemore bitten ?
, Bedankt, Je moet er wel mee om kunnen gaan natuurlijk 
, heb zitten zit hij goed. Lange scharen zijn duidelijker doordat ze een minder grote hoek maken met evenveel inkorting van de teugels maar werken sterker in wanneer je ze dezelfde hoek laat maken als bij korte scharen. 
