
Het gaat hier specifiek over de dressuurdiscipline zoals we hem allemaal wel kennen. In België houden ze echter nog nét wat meer vast aan tradities en staan we zoals gewoonlijk weer achter met "nieuwigheden". Zodus mag ik geen dressuurwedstrijden starten zonder bit tenzij ik me houd aan oefendressuur, waar er heel weinig competitie in te vinden is. (En zoek ook maar eens naar die oefendressuur wedstrijden

Nu ik tot op het punt geraakt ben ik de opleiding van mijn merrie dat ze het contact accepteert, netjes ondertreed zoals je altijd al heeft gedaan en klaar is voor zijgangen, was ik eens aan het denken aan dressuurwedstrijden. Als dit jaar immers goed gaat, kan ik in de tweede helft van het jaar rondtrekken met een eigen trailer, wat het allemaal veel gemakkelijker maakt. Mijn hart ligt in de TREC en Endurance, maar ik vind Dressuur persoonlijk enorm belangrijk en zou graag voor de lol ook dat eens meepakken.
We laten de idiotere regels van Dressuur even achterwege (enkel met bruin jasje mag je meedoen met bruin tuig en botten, en zelfs dan nog is er soms commentaar hier, hoe belachelijk) en focussen ons op dat bitloze geval.
Waarom is dit een kwestie van trots geworden? Omdat ik met veel boeren en veel ruiters in contact kom, die me allemaal "Getikt in het hoofd" noemden omdat ik zowel op touwhalster rij als men. Ze snappen het niet, ze zeggen dat ik me nog een ongeluk ga rijden, en wat denk ik wel dat ik mijn tank van 500 kilo ga kunnen tegenhouden met een touwtje. Al die commentaar gaat over mijn hoofd tegenwoordig en ik knik en lach een beetje, zoals het hoort. Want je kan toch niets veranderen aan die mening.

De twee koters achter elkaar. Mijn merrie voorop.
Mensen die er toevallig een weg rond hebben gevonden? Of verhalen waar veel commentaar werd gegeven, weinig commentaar, etc...
Met een bit kan natuurlijk ook, en zij kan het, maar ik heb haar opgeleerd met touwhalster en daar reageert ze nu ook gewoon het fijnste op. Als ik terug de fijne kneepjes ga moeten aanleren met bit ben ik nog lang bezig.
