Ik ben sinds een tijdje de zee van informatie aan het uitpluizen wat betreft bitten.
De reden: Een aantal dieren van een fokker heeft een "moeilijke mond". En met moeilijk heb ik het over de anatomie. Ze hebben een kleine mondspleet, een vrij brede tong, en doordat ze zo'n klein mondje hebben dus ook weinig ruimte tussen tong en gehemelte.
Ik heb zelf al vrij veel paarden beleerd, en doe eigenlijk nooit zo moeilijk over bitten. Alle paarden van groen tot Z niveau lopen gewoon op een K&K dubbel gebroken trensje. Ik ben er ook van overtuigd dat een goede aanleuning niet uit een bitje komt, maar uit een correct rijden! Ik heb ze dus met een heeeeeel zachte hand ingereden en heb eigenlijk niet echt problemen wat rijden betreft.
Die mondjes blijven me echter toch een beetje knagen. Ik weet dat het vroeger bij deze dieren werd opgelost door de neuriem zo strak mogelijk te trekken. (Ze openen snel hun mond en trekken de tong terug). Maar dat is imo niet de oplossing.
Ik wil het liever zo comfortabel mogelijk maken!
Ik ben normaal groot voorstander van de K&K bitjes, die anatomisch gevormde dubbel gebroken. Maar is er bij jullie iets bekend wat minder druk op de lagen geeft, en dus niet te grof is dat hij in het gehemelte prikt?
Heb ook het eea over Myler bitten gelezen, maar daar vind ik zeer verschillende meningen over..
p.s: Voor ik de hele discussie over bitloos rijden over me heen krijg: deze paardjes zijn bitloos prima rond te sturen op zit- en beenhulpen, maar ze moeten toch echt ook op bitje lopen. Hier dus liever geen discussie over!


.