Na goed overleg met mijn smid is besloten dat mijn 8 jarige ruin vanaf volgende week voor het eerst op 2 voorijzers komt te staan. Voor mij ook totaal nieuw.
Dit komt omdat we sinds dit jaar eindelijk de buitenritten kunnen maken die ik altijd wou. Maar helaas ligt de stalling omgeven door asfalt en moeten we de nodige afstand afleggen voor we in bos/heide komen. Hierdoor zijn de hoeven dit keer echt gaan lijden. Ik moest dus vooral opletten dat ze niet korter zouden worden, om problemen te voorkomen. Plus hij slijt ze niet altijd even mooi rond af. (half blind paard en sinds zijn ongeluk slijt hij ze iets minder mooi rond af. Osteopaat heeft dit bevestigd in zijn lijf. Hij is dressuur matig linksom minder makkelijk in te buigen dan rechtsom, maar dit wordt met de tijd beter. Linksom is ook mijn minder sterke kant qua hulpen. Dus we versterken elkaar hier ook nog eens in. )
Hij heeft verder gelukkig hele goede voeten en hoeft normaal maar 1x per 10 a 12 weken naar de smid.
Na goed overleg gaan we dus nu voor voor-ijzers. Maar dankzij observatie van mijn vriendin, viel haar op dat hij zich met de achtervoet bijna op de voorvoet stapt, wanneer hij dus echt actief loopt en draagt. Ik zie mijn lieve lomperik er dus zo voor aan, dat de ijzers in no time eraf gelopen worden.
Hebben jullie nog tips qua bescherming? Per toeval kreeg ik een tijdje terug rubberen springschoenen om eens te passen.. Deze heb ik echter nooit gepast omdat we momenteel niet springen. Maar ik zie dat deze ook vaak gebruikt worden bij paarden op de weide ivm ijzers eraf lopen. Of zijn stoffen springschoenen beter?
Misschien valt het reuze mee straks, maar ben het liever voor natuurlijk.
