
Ik ben opzoek naar wat ervaringen en meningen over hoefbevangenheid. Ik heb een shetlander van 12 jaar die nu toch een aantal jaar hoefbevangen is. We hebben altijd geprobeerd een streng dieet te volgen, maar omdat mijn paardje bij mijn opa stond en hij nog wat van de oude doos is ging het dieet niet zoals het moest. Wegens gezondheidsproblemen van mijn opa heb ik mijn shetlander nu thuis. Hij staat 24/24 op de paddock met de hele tijd hooi, we geven hem een speciaal soort korrels voor hoefbevangenheid en ook krijgt hij pilletjes want hij is insuline resistent. Nu, heeft hij al heel wat vooruit gang geboekt. Hij draaft en galoppeert zelfs terug zoals vroeger. In het begin was hij heel stijf en liep hij niet zo zuiver, ik dacht dat dit misschien wel was omdat de ziekte niet op tijd op de juiste manier was aangepakt. Nu, na een paar dagen is het me opgevallen dat hij weer helemaal zuiver loopt en niet meer stijf. Nu is mijn vraag of het kwaad kan als ik hem een paar keer in de week zou logeren? Zo dat hij in beweging blijft. En zijn er misschien nog bepaalde dingen die ik kan doen om hem wat beter nog ge ondersteunen of dingen waarmee ik moet rekening houden?
Alvast bedankt!
