ik weet even niet zo goed wat het beste is voor mijn paardje, en hoop dat jullie mij van wat advies kunnen voorzien.
Emily gaat, sinds we ruim een maand geleden zijn verhuisd, met sprongen vooruit (figuurlijk dan dus). Ze zit zichtbaar goed in haar vel, glimt als een spiegeltje, is mentaal veel relaxter dan eerst, en ook het trainen (grondwerk en rijden) gaat enorm goed. Allemaal heel positief dus.
Alleen ging het gisteren met de hoefsmid helemaal niet goed. De eerste twee hoeven (linksvoor en -achter) ging prima, maar daarna ging ze steeds meer protesteren. Uiteindelijk tot aan vooruit slaan, steigeren, wegdraaien, alles wat ze maar kon verzinnen zonder ons echt schade toe te brengen. Zo extreem heeft ze nog nooit eerder gereageerd bij de hoefsmid, en ik was echt met stomheid geslagen.
De hoefsmid opperde dat ze misschien last kon hebben van haar bekken, eventueel een spiertje verrekt oid. Dat zou kunnen, haar nieuwe plekje is een stuk heuveliger dan ze gewend is. Daarnaast heb ik de dag daarvoor een redelijk pittige heuvelachtige buitenrit met haar gemaakt, dus dacht ik zelf nog dat ze misschien gewoon spierpijn had... Ze is normaal in elk geval niet het paard dat moeilijk doet om het moeilijk doen, maar ze heeft het in het begin wel mentaal moeilijk gehad met de verhuizing. Ook rijden was toen weer even heel spannend voor haar.
Omdat ze verder op geen enkele manier laat merken ergens last van te hebben, weet ik niet zo goed of er nu wel iets is of niet, en of het het dus waard is om er een osteopaat naar te laten kijken. (Als het nodig is, doe ik dat uiteraard, maar ik heb het niet zo ruim dat ik zulke uitgaven "gewoon zomaar" kan doen)
Wat zouden jullie doen? Of wat is jullie advies?
. Bij aanhoudende klachten natuurlijk wel, maar dan zou je toch ook iets moeten merken bij het rijden