Geplaatst 
Allereerst: paard staat onder behandeling van de dierenarts en plaats dit niet omdat ik haar diagnose in twijfel trek, maar omdat ik er van overtuigd ben dat meerdere paar ogen meer zien dan 1 (of 2)
Om bij het begin te beginnen:
ik ben samen met mijn zus in het bezit van een 7 jarige Arabische merrie. We hebben haar nu bijna 5 jaar en al zo lang als dat we haar hebben weten we dat ze gevoelig op haar darmen kan reageren als er wisselingen zijn in het ruwvoer, dus denk daar bij aan overgang tussen hooi, kuil en gras. Zij reageert dan dmv dunne mest en neurotisch gedrag. Het best doet zij het op hooi, mooie mest en rustig gedrag (dus niet sloom, maar rustig).
Ze is ergens in april de wei op gegaan, dit was een niet al te volle wei en gaf geen problemen, later is haar groep verweid, maar omdat ik die wei veels te vol vond en uit eerdere ervaring had geleerd dat ze daar buikkramp van kreeg, is Djuun niet mee verweid, maar naar de shetlanders in het dieetweitje gegaan.
Even een dagboek van de afgelopen weken:
1 juni trapt zij rechts voor op haar ijzer, twee nagels los en er uitgehaald, ijzer lag verder nog goed en hoefsmid zou toch die week al komen, dus geen spoed van gemaakt.
4 juni komt de hoefsmid, overleg gehad over haar knieën (achter), de vorige keer heeft hij haar wat binnendoor gezet omdat hij zag door de manier van slijten ze wat last van d'r knieën had en de eerste keer binnendoor zetten was goed bevallen, linksachter wilde altijd wel eens wat achter blijven, maar daar was de eerst 10 dagen na het opnieuw beslaan niks van te merken, daarna zakte het weer wat af. Hoefsmid vond dit fijn om te horen en besloot om haar nog een tikje meer binnendoor te zetten.
6 juni heeft zus les, krijgt complimenten hoe soepel ze door d'r lijf loopt
8 juni ga ik met d'r op buitenrit, ze liep niet erg lekker, niet echt kreupel, kon m'n vinger er niet helemaal op leggen, de berm was hard en ongelijk en dacht dat ze daarom misschien een beetje raar liep, rustig door gereden, maar het werd er niet beter op en liep zelf echt niet meer goed. Afgestapt, benen bekeken, hoeven gecontroleerd op steentjes, zadel er eens opnieuw opgelegd, kon niks vinden. Dus maar naar huis gegaan... Kreupelheid leek rechtsvoor, maar was lastig te zien.
9 juni, de volgende dag, even laten lopen in de roundpen, liep minder beroerd dan de dag er voor, maar toen ik haar nog eens goed bekeek zag ik zwelling, net onder de knie links voor. Omdat ik een peesblessure vermoede de dierenarts gebeld en die kwam later op de dag. Zij bevestigde mijn gevoel, door de zwelling en het gebrek aan apparatuur kon er geen scan gemaakt worden. Paard aan de ontstekingsremmer, vochtafdrijvers en pijnstilling. 2 dagen boxrust.
10 juni, zwelling enorm afgenomen, amper waarneembaar. Controle tandarts (stond al gepland), behandeling dryneedling (stond al gepland)
11 juni, geen zwelling meer.
12-13 juni, weer een halve dag op wei, geen achteruitgang
14 juni, 24-7 op wei.
15 juni, weer in de groep (haar oude groep) op wei, geen achteruitgang.
Omdat ik graag wilde weten waar we stonden, een afspraak gemaakt met een andere dierenarts die een echo kon maken, deze kwam 17 juni en wilde haar eerst even zien lopen. Wij hadden nog niet meer gedaan dan aan de hand wandelen in stap, dus had geen idee hoe ze zou lopen. Op de volte op het harde liep ze te krabbelen, nu weet ik uit eerdere ervaring dat ze dit ook gewoon echt raar vind en gewoon 3x niks, dus wilde niet gelijk hier een mening op vormen.
Buigproef, rechtsvoor niet goed, linksvoor niks aan de hand
Adh daarvan vond hij een echo niet zinnig en wilde een kreupelheidsonderzoek doen, maar had die dag geen tijd, dus afspraak verzet naar woensdag 24 juni.
Ze mocht wel gewoon op wei, ze liep dan wel niet goed, maar niet dusdanig slecht dat ze niet in de groep op de wei kon.
21 juni werden de paarden verweid, in eerste instantie is Djuun weer naar de dieetwei gegaan, maar ze stond daar nogal flink van haar neus te maken en een van de shets te teroriseren
. Dus toen toch maar bij haar oude club, in deze wei stond wel meer gras, maar niet extreem, dus op hoop van zegen dat ze geen last van kramp zou krijgen Djuun mee verhuisd.22 juni lijkt er niks aan de hand
23 juni tref ik Djuun aan in de modderpoel in de wei, dit vond ik vreemd, gezien ze een broertje dood heeft aan elke vorm van nattigheid. Ik lok haar er uit en zie dat het niet erg vlot gaat. Halster aan en meegenomen, het gaat moeizaam.
Op stal zag ik dat ze 4 opgezette benen heeft, vrnl links achter en in iets mindere mate linksvoor, maar ook de rechterkant is opgezet. Elk takje en steentje waar ze op staat doet d'r pijn, ze was weer aan de schijt geweest en maakte en beroerde indruk. Omdat ik HB vreesde maar weer eens de dierenarts gebeld. Zij is gelijk gekomen en vermoed ook HB, of in ieder geval er tegen aan. Ze heeft lichte verhoging en er is pulsering bij de kogels te voelen. Ze krijgt een vochtafdrijver, ontstekingremmer en pijnstiller in gespoten en het advies om 2x daags 20 minuten te koelen. De volgende dag moet ze toch op stal wezen, dus dan controle. Ws loopt ze zo beroerd vanwege de flink zwelling in haar benen en daardoor haar huid heel strak komt te staan.
Samen alles eens goed doorgesproken, ook over dat ze zo gevoelig reageert op voer. De dierenarts geeft aan dat het haar niet zou verbazen als ze insulineresitent is. Nice
Advies is om zeer voorzichtig met suikers om te gaan, dat deden we al, maar het grootste probleem lijkt dan toch het ruwvoer in de vorm van gras te wezen...
's Avonds controle en ik tref een zeer alert en duidelijk beledigd *waarom sta ik alleen op stal
* paard aan, geeft een goed gevoel. Benen zijn flink afgeslankt, rechtsvoor niks meer te zien, links voor amper, links achter nog wel flink, maar minder dan de ochtend, rechts achter nog iets. Even samen door de bak gelopen en loopt zo fris als een hoentje mee. Kreupelheidsonderzoek is uiteraard afgezegd, heeft totaal geen nut nu... Gisterenochtend benen nog meer afgeslankt, vocht lijkt alleen nog in de achterbenen te zitten, rechts iets, links nog wel te veel. Wederom staat paard en fris en fruitig bij en loopt lekker mee tijdens het wandelen in de bak, totaal geen gevoeligheid meer wanneer ze op een takje of steentje staat. Geen verhoging meer. Stiekem het gevoel dat het mee lijkt te vallen.
Later op de dag komt de dierenarts, zij vind het linkerachterbeen ook veel dunner, maar voelt helaas nog wel op alle 4 de benen pulsatie
Advies voor nu: nog 1 week op stal (of van de wei) 2x daags 20 minuten koelen en wandelen in de bak. Daarna contact voor controle.
Goed, ik geloof dat ik zo alles heb verteld
Waar ik mee zit: het verhaal rondom de insulineresistentie, als je haar ziet, is zij zeker niet het prototype paard voor IR, maar toch ben ik er wel van overtuigd dat er iets in haar immuunsysteem niet helemaal in orde is. Verder ben ik ook gewoon nieuwsgierig naar de visie van bokkers, in hoe verre herkend iemand hier iets in?
Nog even wat foto's:
Paard vandaag:
Been linksachter gisteren:
Been linksachter vandaag:
Foto's vertekenen wat omdat de onderste van dichterbij is genomen, maar als je langs het pijpbeen kijkt zie je dat het daar iets dunner is geworden.
Was er zelf helemaal verbaasd over, zo fijn! 
