Shanna schreef:Ik ben van mening dat een paard per dag leeft, niet in het verleden en niet in de toekomst. Dus dat zij al zoveel jaar op en af gaat met haar hoef dat beseft zij volgens mij niet. Ik kijk dan ook heel goed naar haar algemene voorkomen, en niet alleen naar haar hoef. Zodra ze met opgetrokken buik staat of haar temperatuur anders wordt of ze een ander signaal afgeeft dat ze zich niet lekker voelt dan trek ik uiteraard ook aan de bel. Loopt ze enkel slecht (waar ze een verdomd goede reden voor heeft en wat ook te verwachten was) maar is het acceptabel/ naar verwachting dan laat ik het.
Ook ben ik van mening dat leven niet lijden moet worden, maar ik wil haar ook niet over haar grenzen heen laten gaan wat ze met pijnstillers wel doet. Als ik dat kan beperken/ in de hand kan houden door haar wel 24/7 buiten in de groep te zetten maar zonder pijnstillers dan doe ik dat. Dat is mijn keuze waar ik mij het beste bij voel. Nu is Bijke sowieso geen gek paard die bokkend en crossend door de wei gaat, maar als de jongste dat wel doet houdt ze zich nu in plaats van uit dr dak te gaan.
Ik heb inderdaad geen geldboompje in de tuin, uiteraard wel een potje achter de hand voor de kliniek. Ik zie er nu echter geen meerwaarde/ noodzaak meer in om nu per direct een foto te laten maken. Dat doe ik liever als de hoef is aangegroeid.
Ik begrijp dat de meeste mensen niet deze ervaringen delen met een hoefzweer, voorheen dacht ik ook altijd ''hoefsmid erbij en binnen een week zijn ze weer goed!''. Helaas (of juist gelukkig?) is Bijke uitzondering op de regel, en duurt het bij haar dus c.a. een jaar voor we weer aan revalidatie kunnen denken. In september is de hoef vanaf de kroonrand uitgesneden, dus dat hij nu al zo ver is aangegroeid is zelfs boven verwachting, en daar ben ik dan ook best blij mee! En ja, ik ben ook erg blij met dat ze steeds meer verbetering laat zien in haar lopen. Volgens de verwachting zou ze dus in september weer goed genoeg moeten zijn om haar weer op te pakken, dus dan hebben we nog ruim 2/ 3 maand te gaan voordat we weer aan revalidatie zouden kunnen beginnen te denken.
Uiteraard is iedereen van harte welkom om Bijke eens in het echt te bekijken en mee te sparren over de hoef, maar ik heb geen geldboompje in de tuin staan waarmee ik 100 smeden kan uitnodigen voor hun mening (want ja, ook dat is niet gratis). Dus voor ik nieuwe dingen ga proberen wil ik eerst alles helemaal uitgezocht hebben. En omdat deze smid er nog niet naast heeft gezeten met zijn bevindingen/ diagnoses/ prognoses heb ik ook nog steeds vertrouwen in deze smid. Het enige jammere vind ik wel dat hij niet open staat voor hoefschoenen, en me daarin dus niet kan of wil adviseren. En nu dus de levertijd van het plakbeslag waar toch wel spoed bij zat.
De hoefschoen die ik geprobeerd heb was een standaard hoefschoen van Cavallo en die zat haar voor geen meter. Ik denk dan ook dat de vorm van haar hoef daar enorm grote rol in speelt waardoor ik heel erg heen-en-weer twijfel over plakbeslag/ hoefschoenen/ zo laten.
Ik ben ook niet gelijk van naar een da rennen, in tegendeel. Maar in dit geval was die van mij allang op de foto geweest.
Ja een paard leeft in het heden, ben ik met je eens. Maar vergeet niet dat een paard nooit pijn vergeet. Plus het is een vluchtdier, meester in het verbergen van pijn.
Dat je geen mega pot achter de hand hebt is niet erg, maar een dier bepaalde goede zorg onthouden vind ik persoonlijk niet kunnen. En er is niemand die zegt dat je alles maar moet aflopen, maar een foto is in dit geval wel belangrijk. Want niemand heeft röntgen ogen, ook jouw smid niet. Want geheid dat er elders dingen mis zijn door overcompenseren.
Kijk heel eerlijk, een dier dat kreupel loopt heeft pijn.
Geplaatst: 09-07-18 14:22 
.
