Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-12 13:09

Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-12 13:09

Over het algemeen is bij problemen als atrose ed beweging een goed idee, Rust roest immers en als mens zijnde, merk je dat beweging goed doet. Ook als je er geen zin in hebt.
Maar hoe zit het met een paard, wat er eigenlijk ook geen zin in heeft.
Wat als je het dier (naast volledige weidegang) wilt laten bewegen in de hoop op beter welzijn, maar paardlief wendt zich van je af als je met hoofdstel komt, loopt weg en/of kijkt zuur.
Kortom... paard heeft er geen zin in.
Wil ook niet echt weg van huis (er is geen bak) is wat sneller gestresst buiten... wat dan?

Laat je hem in de wei en kijk je waar het schip strand, of probeer je het toch mee te slepen voor wandelingetjes e.d.?

Jullie visie?

**Geplaatst**: 27-11-12 13:45

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 27-11-12 13:45

Vriendje ook mee nemen en emmertje brokjes ergens halverwege het rondje voeren?

**Geplaatst**: 27-11-12 13:48

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 27-11-12 13:48

ja dat is een moeilijke liljebo!

aan de ene kant is beweging idd erg goed, maar op de weide bewegen ze zelf ook best veel.
ik denk dat je in dit geval je paardje maar een beetje moet laten doen, en anders eventueel met haar door de weide wandelen? is dat een idee?

**Geplaatst**: 27-11-12 14:11

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 27-11-12 14:11

in welke mate kun je nog echt rijden met het paard? (in die zin, kun je nog pijnvrij rijden, of heeft hij in principe pijn (die niet verbeterd na een paar minuten stappen) tijdens het rijden?
indien het antwoord hierop ja is, zou ik hem niet meer meeslepen.
eventueel wel thuis kijken voor een paddockparadis idee, zodat hij toch beweegt om bv te gaan eten en drinken.
Als hij pijnloos is tijdens het rijden, gewoon gaan met die banaan. Mijn paarden zijn gezond, en hebben meestal ook niet veel zin als ik aan kom lopen met het hoofdstel, want lopen is wel lastig he

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-12 14:18

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-12 14:18

tamary schreef:
Vriendje ook mee nemen en emmertje brokjes ergens halverwege het rondje voeren?

I've been there, don that, got the t shirt, zullen we maar zeggen.

vriendje meegenomen (wat tot meer dwarsheid leidt) en laten grazen tussendoor... etc... hetlpt niet echt bij hälga. Terwijl het toch echt een vreetmonster is. Met silja moet ik voor op de weg werken, omdat ze veel te gestresst is om ver van huis te gaan, maar ook daar een gebrek aan motivatie ondanks vreetpauze's (voor zover ze daar al gebruik van wil maken)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-12 14:20

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-12 14:20

Mister01 schreef:
ja dat is een moeilijke liljebo!

aan de ene kant is beweging idd erg goed, maar op de weide bewegen ze zelf ook best veel.
ik denk dat je in dit geval je paardje maar een beetje moet laten doen, en anders eventueel met haar door de weide wandelen? is dat een idee?

Nja, kan wel, maar levert ook niet echt motivatie op. Ze vinden daar geen z*k aan

Snap ik ook wel. Zoveel is daar niet te beleven.

Jij zegt dus: gewoon maar zelf laten rondwandelen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-12 14:22

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-12 14:22

Duhelo schreef:
in welke mate kun je nog echt rijden met het paard? (in die zin, kun je nog pijnvrij rijden, of heeft hij in principe pijn (die niet verbeterd na een paar minuten stappen) tijdens het rijden?
indien het antwoord hierop ja is, zou ik hem niet meer meeslepen.
eventueel wel thuis kijken voor een paddockparadis idee, zodat hij toch beweegt om bv te gaan eten en drinken.
Als hij pijnloos is tijdens het rijden, gewoon gaan met die banaan. Mijn paarden zijn gezond, en hebben meestal ook niet veel zin als ik aan kom lopen met het hoofdstel, want lopen is wel lastig he

Niet. Hälga struikelt te veel en dat riskeer ik niet graag. Ben al een paar keer bijna samen op de snuffert gevallen, gewoon in stap. Silja is officieel onrijdbaar verklaart.
PP is hier geen optie. Ze hebben een enorme wei en ik hang het eten ver van de waterbak af. Terrein is erg afwisselend en PP voegt daar niets aan toe behalve meer modderige paden, die ze nu kunnen ontwijken (althans deels, rond de waterbak en stal is het puin) Bovendien heb ik twee tanks die gewoon door de draden heen lopen, mits er zwaar stroom op staat en dat is met deze afstanden nauwelijks haalbaar

**Geplaatst**: 27-11-12 14:34

Geplaatst: 27-11-12 14:34

En als je nu eens loswerken in de wei doet?
Je hoeft dan nergens heen zeg maar. Je komt niet met hoofdstellen aanlopen
Je moet enkel een stuk wei afzetten misschien alleen een eerste keer (weet je weide situatie niet)
Dat kost je een half uurtje per dag paard krijgt beweging wellicht geeft het ook een basis voor leiderschap ivm het weglopen

Ik weet precies hoe je je voelt. Mijn vorige verzorgpaard ondervond pijn tijdens het rijden daardoor vond ze het absoluut niets als ik aankwam lopen met halster.. voer (snoep, snacks bix) hielp niets of de theorie van enkel poetsen en weer terugzetten... Niets werkte. ik kon UREN in die wei lopen.
Kudde binnen halen en haar dan opsluiten op stal en de rest weer op de wei...Vergeet het maar na 1 keer had ze het trucje door
Een onbekende haar laten halen ging wel. Maar ook maar 1 keer. -zucht-

De tip die ik je nu geef weet ik niet of het helpt maar ik heb nu mijn eigen paard en om niet indezelfde situatie te belanden als met mijn verzorgpaard ben ik nu eerst bezig met grond/los werk.

Zie nu je reactie aan Duhelo

Dan weet ik verder ook geen tips voor je. Sorry

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-12 14:38

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-12 14:38

Ik kan hen goed uit de wei halen. Ze geven alleen aan: liever niet. Loswerken in de wei is geen optie. Ze mogen namelijk beiden niet op de volte werken en dat gebeurt al snel met loswerken. Bovendien is het uitglij risico in de natte wei veel te hoog voor beiden.

Recht toe recht aan aangepast werk op straat is echt de enige optie. De vraag is alleen of het zinvol is om hier energie in te steken, als ik groeiende weerstand van de paarden krijg

**Geplaatst**: 27-11-12 14:46

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 27-11-12 14:46

Tenzij je paard kreupel is e/o pijn heeft zou ik me van een zuur gezicht niks aantrekken. Gewoon meenemen en gaan lopen.Beweging op de wei stelt meestal niks voor tenzij de paarden met elkaar rennen en spelen - anders is het gewoon stap-hap-stap..

**Geplaatst**: 27-11-12 14:47

Geplaatst: 27-11-12 14:47

Als paard steeds minder zin heeft, zou ik eerst proberen te achterhalen of de artrose niet (veel) erger is geworden, waardoor lopen misschien pijnlijker is geworden. Als daaruit blijkt dat de artrose nog ongeveer hetzelfde is dan zou ik voor mijn eigen gemoedsrust toch regelmatig met het paard gaan wandelen.
Ook goed observeren hoe de paarden zich momenteel gedragen, of ze veel of weinig bewegen en hoe (maar je posts regelmatig lezende, heb je dat vast al gedaan).

**Geplaatst**: 27-11-12 14:50

Geplaatst: 27-11-12 14:50

ik denk dat als ze onbelast en ongestrest zelf kunnen rondstruinen in een grote weide waar ze verplicht zijn om te lopen lijkt mij vele malen beter dan wanneer je ze perse wil laten lopen terwijl zij daar absoluut geen zin in hebben.

het is niet leuk, want het betekend dat je buitenom poetsen er alleen nog maar naar kan kijken.

maar misschien over een tijdje, als alle gemoederen weer een beetje tot rust zijn gekomen (ze heeft toch best wat ondergaan de laatste tijd) dat ze wel weer aangeeft wat met je te willen doen.

**Geplaatst**: 27-11-12 15:33

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 27-11-12 15:33

oh, het op de weg gaan is aan de hand?
goh, ik zou ze gewoon op de weide laten dan, als ze het beide aangeven dat ze het niet leuk vinden ...
PP was idd meer in het gedacht van voer en water ver uit elkaar zetten, eventueel met obstakels zodat ze wat moeten omlopen, maar als ze een grote weide hebben.
Als ze perse moeten wandelen kun je aan de hand toch een rondje in de weide wandelen ook?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-12 16:11

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-12 16:11

Heel verschillende meningen dus. Jannepauli zegt: gewoon meenemen, ook tegen de zin in (en ondanks stijgend verzet?) en Mister zegt: niet doen, gewoon laten lopen.
Duhelo, ze moeten van de d.a. niets. Het is meer mijn eigen idee. Soort van krampachtig hopen dat ze wat langer meegaan dan.

Malfinger, silja heeft een oude ernstige spierschade die voor botwoekeringen zorgt, samen met wat lichte artrose. Ze is deze week voor het laatst op controle geweest en de d.a. gaf het advies inslapen of gezelschapspaard. Ze zag zelf aan de hand lopen/lange teugel minder zitten, maar zei dat ik het wel mocht doen, mits ik in de gaten hield of het niet averechts werkte. Ze verwacht niet dat sil beter gaat lopen. Wel dat het achteruit kan gaan, omdat het al slechter is geworden de laatste maanden-
Het andere paard is niet uitgebreid onderzocht, maar heeft een scala van klachten die richting artrose wijzen (heb eerder paarden met artrose gehad, symptomen zijn hetzelfde), wat problemen met luchtwegen, winderigheid etc. Ik ga haar bij de volgende keer bloedonderzoek van mijn mini met cushing (ja ja, zo een heb ik ook nog) ook nog een keer laten beoordelen en bloed prikken op cushing.

**Geplaatst**: 27-11-12 16:27

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 27-11-12 16:27

imo zegt het oordeel van de da genoeg: ze mag gezelschaps paard zijn.
dat betekend dat ze niet meer kan werken zonder pijn, dus eigenlijk helemaal niks meer doen.

ik zeg niet dat je nooit meer met haar mag wandelen, maar ik zou het voor nu gewoon even laten zoals het is, en haar even met rust laten en eens even aankijken.

ja het is wel zo dat het beter voor artrose is om te bewegen, maar ja, wat is bewegen en wat is werken?

**Geplaatst**: 27-11-12 16:49

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 27-11-12 16:49

ik zou het ook gewoon houden als weidepaard.
Heel eventueel dagelijks een rondje rond de weide aan de hand, maar voor de rest zou ik het zo laten ...

**Geplaatst**: 27-11-12 17:18

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 27-11-12 17:18

Normaal wil je bij artrose juist de bespiering blijven trainen zodat die de functie van de gewrichten deels kan overnemen en ondersteunen, alleen als dat paard daarnaast nog eens een spierprobleem heeft kan dat niet. Bij je andere paard zou ik zeggen juist trainen, kan zelfs dat ze het nut er van gaat zien als het inderdaad gaat helpen.

**Geplaatst**: 27-11-12 17:23

Geplaatst: 27-11-12 17:23

Mister01 slaat de spijker op zijn kop: wat is bewegen en wat is werken? Gezien je grote ervaring met paarden waar een hoekje af is, zou ik in dit geval zeggen: goed observeren, vertrouwen op je eigen ervaring en intuïtie, het per paard en per moment bekijken en dan beslissen wat er nodig/mogelijk is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-12 19:00

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-12 19:00

Nja, werken kan ik dat wat ik doe nauwelijks noemen. Het is stappen aan de lange teugel, ergens in het midden (na ong kwartiertje) misschien 5 stapjes draf. Thats it.

En idd... ik merkte dat de da. wel wat twijfelend tegenover wat lange teugelen/leeg mennen stond. Erop zitten was hoe dan ook geen optie omdat er geen stabiliteit van de achterhand is. Maar goed... wellicht is gewoon met rust laten het beste. Ze geeft al erg lang aan dat ze er geen zin in heeft. Misschien wordt het tijd om te luisteren.
Mister, dat is dus het paard wat als weidepaard is aangemerkt. De artrose (vermoedelijke artrose) zit bij het andere paard.

Mbt de andere merrie.. tamary, haar weerstand wordt eerder groter dan minder, dus betwijfel ik of ze er het nut van gaat inzien. Ze heeft een heel scala aan probleempjes en misschien gaat het gewoon wat dieper dan ik nu zelf denk. Misschien heeft ze ook wel cushing. Ik weet het niet.
Ik weet alleen dat mijn inspanningen om een paar keer per week met haar de straat op te gaan om haar leeg te mennen in stap niet zorgt voor meer werklust (integendeel)of vermindering van de probleempjes. (wat vocht op de longen -is ze zonder succes voor behandeld- hoesten bij inspanning, erg winderig ) Ze is bovendien behoorlijk kippig aan het worden.

probleem is dat ik twijfel aan mijn eigen oordelen en intuitie. Ik heb nu al zoveel jaren gedokterd met de paarden en zoveel meegemaakt, dat ik het ene moment denk dat ik spoken zie en het andere moment weer denk dat ik te veel verwacht en in dat opzicht niet reeel ben.

**Geplaatst**: 27-11-12 19:14

Geplaatst: 27-11-12 19:14

Mijn artrosepaardje kan ik ook niet meer berijden met hem wandelen is ook geen optie omdat hij niet bij de rest weg wil. Ik ga mijn paard dan ook niet plagen en doe verder niks met hem. Hij heeft het reuze naar zn zin met zn vriendjes in de wei en dat hij dan misschien iets stijver wordt dan wanneer ik iets met hem ga doen dan, jammer dan.

**Geplaatst**: 27-11-12 19:26

Geplaatst: 27-11-12 19:26

Hoiii

Ik heb precies hetzelfde paard is 19 jaar nu.
Zwaar in de sport gelopen met andere ruiters was er echt klaar mee en artrose.
Ik lease het paard op dit moment maar ik ben een recreatie ruiter hij hoeft de ring nu niet meer in.
Ik bekijk het per dag en met rijden kijk ik hoe het gaat.
Ik stap aan het begin wel min. 10 minuten en lang uitstappen.
Ik ga altijd samen met iemand naar buiten.
Maar hou het paard gewoon in beweging. Paard krijgt ook joint comp voor zijn atrose.
Maar wel de ene dag longeren, dan wandelen en dan lekker actief rijden en de andere dag alleen lekker met lange teugel rijden en dagje rust en een dagje balkjes lopen enz.
Zoveel mogelijk afwisselen met een dagje rust ook lekker het paard poetsen toch aandacht geven.
Soms heeft hij bv 2 dagen rust in de week.
Paard staat wel overdag lekker buiten.
Ik zie er ook soms tegenop ik zie hij heeft er weinig zin in. Maar tijdens het rijden komt het altijd weer goed en loopt hij lekker voorwaarts en actief.
Dan weet ik wel dat het goed zit. Het werk wat ik met hem doe is ook een eitje voor hem met hoe hij hiervoor altijd gereden is.
Ik hoop door veel te wandelen wat steeds beter gaat (we komen steeds verder )van de zomer alleen naar buiten te kunnen maar wie weet word het een jaartje later als hij goed blijft.
Ik had pas ook een topic geopend over hoe een paard denkt kan een paard denken ik heb er vandaag geen zin of andere dingen denken?
Of hebben paarden echt alleen instinct?
Helaas vonden mensen het topic niet duidelijk en verder geen reacties. maar ik vraag me nog steeds af tot hoever kan een paard denken.... we moeten paarden natuurlijk niet vermenselijken. Maar hoe en wat is voor mij nog erg verwarrend.

**Geplaatst**: 27-11-12 19:56

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 27-11-12 19:56

Het kan ook zijn dat ze geen zin hebben, omdat hun vaste patroontje wordt doorbroken. Hun wei is overzichtelijk, op straat moet je nadenken want daar is niet altijd alles hetzelfde

De meeste paarden zitten sowieso vast aan een elastiek; traag van stal/wei áf en met gewinde spoed terug

. Het pad in de duinen hier is op de heenweg ook véél muller dan op de terugweg _O-

. De heenweg duurt 45 minuten naar het boscafe, terug is 30 minuten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-11-12 08:01

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst door de TopicStarter : 28-11-12 08:01

Linnie, naar wat een paard wel en niet kan is veel onderzoek geweest. Ze missen het deel van de hersenen, wat vooruitdenken en planeren mogelijk maakt en derhalve niet iets doen om onder het werk uit te komen, de ruiter dwars te zitten etc etc (verwijten die nogal eens bij het paard worden neergelegd) Ze zijn echter uitstekend in staat om een link te leggen (bv zadel=rijden=pijn) en daarop reageren ze wel degelijk. Ze reageren op de 'input' van het moment, zonder bijgedachte zoals bv de mens doet. Daarom is hun reactie altijd een eerlijke reactie.
Je kunt googlen op research op dat gebied. Er is al veel onderzocht.
Zelf hebben we ooit met een paar clickermensen een testje gedaan: een bepaalde kleur emmer verbonden met een bepaalde lekkernij, om te kijken of ze op bepaald moment bewust een keuze maakten als ze de emmers zagen.Dergelijke experimenten zijn vaker uitgevoerd, maar het was leuk om het zelf te doen en te zien hoe snel ze de link van een bepaalde kleur emmer aan een bepaalde lekkernij koppelen. Er is veel meer op dat gebied. Als je daar oprechte interesse in hebt, zou je dus kunnen googlen of je verdiepen in clickertraining, want juist in die groep is heel erg veel research bekend.
Hier is longeren en even stevig rijden niet eens een optie.

Ik doe met reden niet meer dan eerder omschreven.

Arabesk, ik ga daarin niet met je mee. Als ik gewoon een clickerexperiment of spel doe, zijn ze er als de kippen bij en staan ze te dringen. Ook als ik dat op straat doe. Daar moeten ze veel meer bij nadenken en juist die onderbreking van het vaste patroon vinden ze leuk. Daar is ook onderzoek naar gedaan (bij veel diersoorten) en dieren varen gewoon wel bij uitdaging.
Dat ze wat trager op de heenweg zijn dan op de terugweg, zie je wel veel. Logisch. Het eten lokt:)
Maar daar heb ik het hier dan ook niet echt over.

Ik heb dit topic geopend omdat je al schrijvend nadenkt. En al nadenkend, realiseer ik mij dat silja met toenemende maten aangaf geen zin te hebben in werk. Het begon met afwijzing als je met het zadel kwam en later met het hoofdstel. Omdat ze buiten toch wel gewoon lekker doorstapte, heb ik hier (te) weinig aandacht aan besteed. Totdat ik merkte dat ze wat moeite had met opstappen en wat rennerig werd ohz (hoewel het puur om eenvoudige korte stapritjes ging... geen zwaar werk dus) Ik ben toen veel kritischer gaan kijken. Daar kwam toen dan nog de uierontsteking bij en nog wat gedoe en nu weet ik dus dat ze waarschijnlijk toch al lang last heeft van dat been (in toenemende mate dus) en dat haar signalen dat ze liever niet aan het werk ging (rustige ritjes, longeren) terecht waren.
Ik heb iets dergelijks ook met billy gehad. Hoewel hij graag meeging, was hij steeds minder buiten te motiveren. maar ik vond dat het moest; doodsbang voor hoefbevangenheid omdat hij er ondanks mager eten opgeblazen uitzag. Later bleek de pony dus doodziek en had ik daar spijt van.
Hälga had eerder geen problemen met meegaan, hoewel ze nooit echt zuiver liep. (we deden alleen staptochtjes, vaak ernaast, sporadisch heel klein rustig drafje) Maar nu draait ze zich ook van mij af met een zuur gezicht als ze het hoofdstel ziet (hoewel ik nu alleen nog maar droog doe mennen/lange teugel doe in een rustige stap op straat). Dit gedrag zie ik, als ik erover nadenk, vanaf ze wat met de gezondheid begon te sukkelen. Ze doet niets heftigs. Ik kan haar toch wel pakken en het hoofdstel omdoen,maar het is duidelijk dat ze er geen zin in heeft. En hoewel ze altijd wel een stukje verzet heeft als we al een stuk van huis zijn, luistert ze verder braaf. Ze verschiet soms wel van dingen, die haar eerder niets uitmaakte. Ook weer niet heftig, maar toch...

Ik ben altijd voorstander geweest van het serieus nemen van de signalen die een paard aangeeft, omdat ik heel erg veel ellende heb gezien waar dat niet gebeurde. Kapotgereden paarden etc.
Maar strikt genomen doe ik het zelf nu dus ook niet. Weliswaar met de beste bedoelingen, maar de vraag is toch of paarden zelf niet aanvoelen wat goed en niet goed is.
Iemand zei tegen mij per mail dat aanmoediging niet erg was, maar dat je toch de signalen serieus moest nemen, als ze stelselmatig optraden, omdat een paard heel erg goed voelt als beweging hem goed doet en dan ook snel genoeg de positieve link legt.
Als dat niet gebeurd.. integendeel... als de aversie sterker wordt, ondanks simpel en zeer licht 'werk' zonder dwang of andere rare dingen, moet je je afvragen of het wel zo goed voor het paard is.

Als ik dan Billy bv haal, die zich momenteel beter voelt door de medicatie, dan zie ik dus echt een werkwillig pony'tje Dat is toch heel anders. Vroeger had ik ook een oudje die bijna tot op zijn laatste dag mee op avontuur ging. Ook dat paard had er gewoon altijd zin in. En ja... dan is beweging goed.

Ik denk, dit alles in acht genomen, dat het dan misschien toch beter is om Silja gewoon met rust te laten en hooguit nog wat clickerspelletjes mee te doen en ook Hälga met rust te laten, totdat de d.a. over een paar weken weer hier is om Billy's bloedtest te doen zodat zij eens met mij mee kan kijken en Hälga op cushing kan testen.
Heeft ze nl werkelijk cushing (ze ziet er redelijk uit als een cushingpaard) dan is haar aversie duidelijk te verklaren. Dan is ze dus gewoon erg ziek.
Paarden, zeker koudbloeden, zijn altijd erg moeilijk in te schatten wat ziekte en pijn betreft.
Bij silja merkte je niets in gedrag toen ze een ontstoken uier had met twee enorme abcessen en ook bij koliek moet je haar goed kennen en moet het ernstig zijn, voordat je het ziet.
Dat zegt eigenlijk al veel-.

**Geplaatst**: 28-11-12 08:59

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 28-11-12 08:59

Liljebo: je kent je paarden zelf echt het beste, en als ze jou iets vertellen dan reageert je lichaam/hoofd er onbewust op. ik heb zelf regelmatig dat ik opeens "wakker"schrik en denk van: hmmm is dit altijd zo?? dat been zo neerzetten bv???
ik snap absoluut dat je in deze situatie je eigen gevoel niet meer zo vertrouwd omdat de signalen zich maar blijven opstapelen, en je uiteindelijk het idee hebt dat je overal juist iets ziet wat niet is en andersom.

zoals ik je verhaal lees, lijkt mij dat bij allebei je paardjes de zin om wat te doen langzaam steeds minder is geworden, en dat verteld mij in principe genoeg, het is gewoon niet fijn voor ze om te bewegen.
anders wenden ze hun hoofd niet af als ze een hoofdstel zien.

een paard neemt je niet in de maling, en is echt geen 24 uur per dag aan het bedenken wat ze weer kunnen uithalen wanneer de ruiter/eigenaar er weer is om ze te dwarsbomen.
een paard reageert op het nu, net als alle dieren, en idd weten ze wel de link te leggen tussen hulpmiddelen en of dat pijn/ongemak brengt.
daarom zijn veel paarden bang van zwepen, vinden paarden met rugpijn het zadel niet leuk (been there, done that).
veel mensen denken dat een paard je opzettelijk dwars wil zitten, en dat is gewoon pure onzin! natuurlijk zullen ze bepaalde oefeningen bv moeilijk vinden, en alle kansen grijpen die zich voordoen om het zichzelf makkelijker te maken (dat is bij uitstek voor de ruiter NIET makkelijker), maar dat heeft dan meer te maken met de rijkunsten van de ruiter dan met het paard.

ook is het ook wel weer zo dat een paard, net als mensen, ook niet elke dag hetzelfde is, de ene dag gaat alles veel fijner als een andere dag, soms zijn ze ook een beetje sjaggo, en andere dagen super vrolijk, maar dat brengt zijn charme aan het leven met paarden.

een paard is een spiegel, laat precies aan jou zien hoe JIJ in elkaar steekt, helaas zijn er maar heel weinig mensen die zichzelf aan durven kijken in die spiegel.

oke, terug naar het topic

, als ik in jou schoenen zou staan zou ik ze voorlopig maar een beetje laten doen, eventueel af en toe dat clickeren wat ze heel leuk vinden, en gewoon eens even aankijken. zeker als je nog eerst de bloedtesten wil afwachten voor het ene paardje.
maar het is en blijft jou beslissing, hoe lastig het ook is.

**Geplaatst**: 28-11-12 09:09

Re: Paard met problemen-ondanks onwil toch beweging?

Geplaatst: 28-11-12 09:09

Liljebo, je laatste post is veelzeggend: er is zo te lezen niets mis met je observatievermogen en intuïtie die je zeggen dat je paarden langzaamaan verslechteren en dat ze de beweging die jij wenselijk vindt vanuit je verstand niet meer aankunnen of willen. Prima toch om dan lekker met ze te tutten en teuten, clickeren enz. Ze hebben volgens mij een grote wei dus hun beweging regelen ze zelf.
Je doet je best, meer kan je niet doen.