Adil schreef:Wendy31 schreef:Esther is er bij jou nu al meer bekend?
Hoi,
Hier de bijrijdster van Ester (en Ino natuurlijk), er is inmiddels al meer bekend maar dat is helaas niet positief. Ik denk dat ze het liever
zelf wil vertellen dus dat laat ik aan haar over. We zijn er in ieder geval allemaal erg verdrietig van
Oh jeetje, dat klinkt niet zo best..... [/quote]
Nou, Ester meld zich... en is idd. niet zo blij.
Afgelopen vrijdagmiddag heeft de dierenarts een scan gemaakt. Heel goed alles kunnen zien en goed uitleg gekregen. Checkligament voor 90% kapot. 'Zwart gat' op de echo, ook geen nette vezels meer te zien. Paard is 21, dus direct trauma hoeft niet de oorzaak te zijn, meest waarschijnlijke is combinatie van overbelasting + verstrekken, verrekken of verstappen op land of buitenrit. (Toen ik dat hoorde - overbelasting of verkeerde training - ging ik me meteen enorm schuldig voelen, vreselijk.)
Dus voorlopig is het recept twee maal daags 10-15 min. stappen, 10 min. koelen, Tromba-gel smeren en de eerste 10 dagen nog medicijn tegen de infectie (ben de naam even kwijt, schiet me zo wel weer te binnen). Niet op land met kudde, ook niet alleen in de paddock, zeker de eerste 10 dagen niet, omdat de infectie-remmer ook een verdovend effect heeft en paard dus geen pijnprikkel meer voelt. Over 6 weken weer scannen om te zien of herstel ingezet is.
Vooruitzichten: 50-50 kans op herstel (voor zover dierenarts en uitspraken over kon en wilde doen) en vrij grote kans op herhaling (dierenarts zei vaak juist aan andere been...). Indicatie herstelperiode: als t meezit 9 maanden, waarschijnlijker 1 jaar. Maar paard komt niet meer op oude niveau, zo is de voorspelling.
Komt bij dat ik twee dagen daarna begreep dat de pensionstal waar ik sta stopt en een andere bestemming krijgt. Ik moet dus sowieso op heel korte termijn op zoek naar een andere plaats voor mijn paard.
Dat, i.c.m. met de lange blessuretijd waar ik erg tegenop zie, maakt dat ik nu andere mogelijkheden aan het verkennen ben. Bijv. paard ergens op een land 24/7 rustig aan in eigen tempo laten herstellen, niet 'wegstoppen' op een andere pensionstal, waar het dan ook nog allemaal nieuw en vreemd voor het is. En dan na een jaar of nog langer kijken of het goed gaat en of hij weer op een stal kan komen te staan waar ik het werk kan oppakken. Klinkt simpel besloten, maar dat is het niet. Ik heb ook nog geen plek in gedachten ofzo, zal nog moeilijk zat zijn. Maar ik zie er - i.c.m. meer dan full time job en vrijwilligerswerk etc. - gewoon heel erg tegenop om naar een stal te moeten die verder weg is van mijn huis, waar ik alleen maar kan stappen met mijn paard aan de hand, waar alles voor hem en mij nieuw is... en dan met een heel onzeker vooruitzicht. Hij is geen tiener meer, de dierenarts is twijfelachtig over wat hij nog kan, als hij hersteld... Phoe, ik vind het allemaal wat hoor. Tips zijn welkom. Hart onder de riem ook. Bah. Ben hartstikke gek op dat dier!