Wil ik graag even iets meer vertellen over lange tenen bij paarden. Ik heb nu eindelijk tijd gevonden om schematische tekeningen te maken om het hele verhaal duidelijker mee te maken.
Heel veel paarden hebben lange tenen, het komt zoveel voor dat het ons nauwelijks meer opvalt. We denken dat het paard er mee geboren is, of dat het nou eenmaal zo hoort.
Kijk eens goed naar onderstaande foto. (foto's zijn van een nieuw paard van ons, dat net 10 weken bij ons is, hij heeft eigenlijk ook te lange tenen)

Rechte hoefwand!
Of niet? Vaak helpt het als je net even uit een iets andere hoek een foto maakt van de hoeven van je paard.

Op onderstaande schematische weergave is dit overdreven weergegeven.

De oplossing hiervoor wordt vaak gezocht in het laten groeien van de hielen en het inkorten van de teen, om de hoefcapsule weer stijler te krijgen:

Prima oplossing zou je denken, hoef is weer recht, paard heeft geen lange teen meer.
Maar wacht even....
Waar zit het hoefbeen eigenlijk?

bij het inkorten van de hoef op deze manier, wordt de zool dus veel te dun onder de punt van het hoefbeen! Geen wonder dat het paard gevoelig gaat lopen!
Hoe vaak horen we niet op bokt 'Mijn paard heeft dunne zolen'. Nogal wiedes als er op deze manier bekapt wordt, de reeds te dunne zool wordt omwille van het inkorten van de teen, nóg dunner gemaakt. Het paard gaat (nog) gevoeliger lopen en wordt vaak op ijzers gezet.
Laten we het eens anders bekijken. Misschien is de gehele hoefwand niet zo'n goed referentie punt om te nemen. Je ziet op deze tekening dat de hoefwand bovenaan eerst een klein stukje wat stijler loopt en dan een knik maakt en dan resulteert in de lange teen:

Er vanuitgaande dat de hoefwand eigenlijk los is geraakt, de laminae zijn verbreed, is eigenlijk de wand losgeraakt van het hoefbeen en zit het hoefbeen niet stevig meer in de hoornschoen. Net als bij mensen is een eenmaal losgeraakte nagel niet meer vast te plakken. Er zal dus nieuwe gezonde stevige nagel weer moeten uitgroeien. Gelukkig hebben we bovenaan een beginnetje dat nog wél goed vastzit. Als je dát als referentiepunt neemt, ziet het probleem er ineens heel anders uit. De teen is te kort, direct onder het hoefbeen zit eigenlijk al te weinig zool! En de hielen zijn veel te lang.

Bij natuurlijk bekappen zouden we dit als volgt aanpakken:

de eerste keer de hielen een klein stukje lager en de teen afwerken met een mustangroll alsof het al een normale hoef is. Immers van de teen kan niets meer af, die is al te kort, daar willen we juist zool laten bijgroeien!
Pas de tweede keer, halen we ietsje meer van de hielen af, als er voldoende zool onder het hoefbeen is bijgegroeid.
Hoe gaat dit eruit zien? Tussentijds zul je zien dat de 'knik' steeds verder uitgroeit naar beneden.

Uiteindelijk krijg je een nette hoef, waarbij de hoefwand weer stevig aan het hoefbeen vastzit dmv de laminae.

Eigenlijk is elk paard dat een lange teen heeft (soms is de knik niet te zien omdat de gehele hoefwand al losgelaten is) in zekere mate hoefbevangen. We stoppen onze paarden vol met brokjes die vol zitten met granen en dus zetmeel. Mueslis zitten ook nog eens vol met melasse, da's suiker. Zetmeel en suiker zijn superongezond voor een paard, een paard kan beide slecht verteren. Zo slecht als wij mensen gras kunnen verteren, zo slecht kunnen paarden zetmeel en suiker verteren. De onverteerde suikers en zetmeel richten schade aan, aan de darmflora die gedeeltelijk afsterft en giftige stoffen begint af te scheiden die in de bloedbaan terecht komen en dus ook in de hoeven!
(In het Engels worden twee termen gebruikt 'founder' en 'laminitis'. Founder is te vergelijken met hoefbevangenheid zoals wij dat kennen van ponies die niet meer vooruit kunnen komen en waarbij je ook ziet dat de witte lijn verbreed is. Laminitis is eigenlijk een soort pre-hoefbevangenheid, waarbij de laminae ontstoken raken en het hoefbeen losraakt van de hoefwand.)
Ook maaltijdmomenten waarbij het paard gevoerd wordt en daarna lange tijd zonder eten staat, zorgt voor afsterven van darmbacterieën en dus voor giftige stoffen in de bloedbaan. Fructaan in gras kan dit ook veroorzaken.
Bovendien lijden veel paarden aan insulineresistentie. Gebrek aan beweging speelt ook een rol, waardoor gifstoffen niet snel genoeg afgevoerd worden. Verminderd hoefmechanisme (ijzers en of op stal staan) zorgt ook voor verminderde doorbloeding van hoef en onderbeen.
De laminae zijn voorzien van talloze kleine haarvaatjes, en de laminae raken onstoken wanneer deze gifstoffen voorbij komen. (wat er op microscopisch niveau gebeurt leg ik een andere keer uit). En hoefbeen zit niet meer stevig aan de hoefwand vast en de lange teen is 'geboren'.
Lange tenen zijn dus niet alléén met een andere manier van bekappen op te lossen. Je hoefsmid of bekapper kan maar 10% bijdragen aan de oplossing van dit probleem. Jijzelf als eigenaar zult iets moeten doen aan voeding, beweging en huisvesting.
Lange tenen? Het probleem is groter dan je denkt!!
**dislaimer**
persoonlijke beledigingen graag per pb
ik ben de rest van de avond offline, ben ff dvd'tje kijken

ik hou me niet bewust schuil als ik offline ben, het kan zijn dat ik:
a. bij de paarden ben
b. eten/slapen
c. andere hobby aan het uitoefenen ben, er is meer dan bokt
