SpikyBlue schreef:Wat betreft de tranquigel en de spierverslappende eigenschap... Het haalt de scherpe randjes er een beetje vanaf, zodat het paard niet constant met volle spanning in de spieren staat. Ook kan je je voorstellen dat het risico op een evt. kanteling 'verminderd' wordt; de diepe buigpees zit immers ook aan een spier vast. Ik heb iig wel vaker gehoord dat er tranquigel (of vroegah sedalin) werd toegediend in dit geval. Paarden kunnen er inderdaad wat 'depri' door lijken.
Zelf vind ik het dus wel logisch dat de DA dit scala aan medicatie heeft voorgeschreven en ik denk dat hij heel goed gekeken heeft hoe en wat.
Sterkte vandaag!
JP zegt dat de DA het gaf om de mogelijke klontjes die loskomen op de ascal af te laten voeren. Maar dat is ook gevaarlijk, want dan komen ze uiteindelijk ik het kleine vaatbed van de longen terecht en komen daar alsnog vast te zitten. Dan had hij beter een trombolyticum kunnen geven ipv ascal. Maar hij weet vast wat hij doet hoor, hij kent Pauli al langer ook. Ik wil gewoon graag de motivaties weten

Hoe was het vandaag verder gegaan met 'r JP?