Jannepauli schreef:Het gaat mij veel te ver om door middel van het debiteren van internetwijsheden een heleboel goedwillende en goed geïnformeerde mensen op één hoop te gooien en hen deskundigheid te ontzeggen of hen te verwijten dat ze te lui of te druk zijn om op de hoogte te blijven van zaken die zich binnen hun vakgebied ontwikkelen.
Echter JP, is dat helaas wel vaak het geval:
Citaat:
De DA die hier kwam en die gezegd had "zet dit paard 's goed aan het werk" zei me ( zonder dat ze het verder onderzocht heeft) dat er een probleem in de linkerknie zit. Ze heeft het paard alleen een duw gegeven en omdat ze toen uit balans viel was dat haar conclusie.
Citaat:
Wat ik - achteraf - ook vreemd vond is dat op het formulier van de chiropractor staat dat de halswervels naar rechts staan en de lendewervels naar links.. dus misschien toch de rug??..ze heeft me daar niks specifieks over gezegd en misschien stelt het ook niks voor. Ik kan haar helaas niet bereiken voor uitleg.
Citaat:
25 jarig paard, ineens van de een op andere dag kreupel en na 2 dagen bijna niet meer willen lopen. DA erbij, en hij kon gelukkig nog niet ontdekken dat het hoefbeen gekanteld was. hij heeft een week in het natte zand gestaan met 2x per dag pijnstillers. En ja hoor, hij knapte weer op! het was nog niet over maar hij liep weer en keek weer helder uit zn ogen.
Hij mocht van de DA het land weer in, omdat het gevroren had zouden de fructosemieden (?) uit het gras zijn. en de pijnstillers werden gehalveerd, 1x per dag.
Maar het wordt niet beter, eerder weer minder. baal echt als een stekker

Nou....denk dat er in dit hele topic van bijna 400 pagina's lang helaas voorbeelden genoeg staan dat DA's de plank bij dit ziektebeeld nog regelmatig misslaan. Er zit nu ook een citaat van een osteopaat bij, maar die worden i.k.v. dit probleem ook vaak geraadpleegd, dus vandaar dat ik die erbij heb geplakt. Feit dat dit topic er ís en er zoveel info direct aan eigenaren wordt gegeven waar hun DA niet eens over heeft gerept, betekend dat er enorm veel behoefte is aan informatie die de DA niet geeft (vanwege wat voor reden dan ook). Zeker over de fase ná de acute fase. DA's zien de paarden na de 1e diagnose vaak niet eens meer. De mijne is ook nooit meer geweest hoor. Ik zou hem moeten bellen en dan zegt hij waarschijnlijk: oh ja...dat paardje. Interesse in het beloop ís er misschien wel, maar de tijd ontbreekt wellicht. In de mensengeneeskunde zeggen de artsen na een ernstige aandoening: ik wil u over 6 weken terugzien. Dan kunnen ze nog wat bijsturen. Ze zíen hoe het gaat. Bij de dieren is dat vervolgtraject erg vrijblijvend hoor. Zorgen voor je dier....hangt nog steeds erg af van de eigenaar en soms helaas ook van de DA die dat dier behandeld. Dat kan in de slechtste combinatie betekenen: einde paard. Je moet je dus als eigenaar (vind ik) verplichten om na te gaan waar je DA het advies wat hij geeft op baseert. Hoeveel ervaring hebben ze ermee. De ene DA is de andere niet. Voor mij zijn de meeste DA's als huisartsen. Geen specialisten. En zo moet je ze dus ook niet zien, in mijn optiek. Ze weten een beetje, van héél veel ziektebeelden bij verschillende (soms zeer uiteenlopende) diersoorten. De rest hangt af van hun persoonlijke interesse: ze hebben allemaal wel een stokpaardje wat ze erg interessant vinden en er iets meer van weten. Bij de mijne is dat hoefbevangenheid, maar verder dan advies: "zet 'm volgend jaar maar op een ouwerwetse boerenwei met kontjes hoog gras" en "SanEqui Colon is erg goed, hier heb je het mailadres van mw. Hallebeek" kwam hij ook niet.