nombrado schreef:Aan de standfoto zie je wel dat je paard nu met een gebroken voetas staat.
Het is jammer dat die anigif niet meer op internet te vinden is waarbij één en hetzelfde paard gefotografeerd is met het gewicht wel en niet op de hoef, waarbij je van een naar achter gebroken voetas, naar een rechte naar een naar voren voetas te zien krijgt. Kortom, spreken over een voetas bij een scharniergewricht is onzin.
Je zegt ook niet van je eigen voeten dat je een voetas van 90 graden moet hebben, als je loopt verandert de voetas al continu.

Hooguit kun je van voren kijken of de voeten recht staan, maar dan nog; een gewricht kan ook scheef zijn en als je het paard optisch recht bekapt trek je het gewricht uit elkaar.
Wanneer je de voetas als uitgangspunt neemt ipv de zool en dus het hoefbeen, moet je hakken in de zool of stukken hoefwand te lang gaan laten, dat is beide onwenselijk.
Als een paard zo staat:

zegt dat meer iets over waar hij pijn heeft; in de achterkant van zijn hoeven. Rotstraal, te lange steunsels etc.

Of als het paard met de benen vooruit staat, dan is het paard richting bevangen of helemaal bevangen.
Citaat:
Ik vind de hiel te laag en de teen te lang om een goede stand te hebben.
Het kan zijn, dat dit niet in 1 keer kan, maar ik begreep dat ie wel wat van de hiel had afgehaald?
De hielen zijn prima, kan zelfs nog iets af en de tenen zijn keurig kort, iets meer afronding zou mogen. Het wordt tijd dat je je eens gaat verdiepen in natuurlijk bekappen, dan snap je beter waarom dit zo gedaan wordt.