paars schreef:Nu zijn we 4 maanden verder bijna en de hoef is nu 4 cm prachtig mooi en vast gegroeid vanaf de kroonrand. De rest eronder ziet er aan de buitenkant redelijk uit, maar de binnenkant is stuk. De witte lijn is onwijs breed, scheuren in de wand komen erin. Ik vraag me nu af (er zit één scheur waarbij de smid een gaatje erboven heeft geboord om doorscheuren te voorkomen maar waar het nu toch vérder scheurt) of er toch geen ijzer onder moet om de boel te "spalken"...ben niet zo voor ijzers: hoefmechanisme is juist belangrijk nu. Hoef groeit snel en het ijzer groeit niet mee -> kans op klemmen.
Zucht. Ik vind het ook lastig wat ik nu met hem kan doen. Met zo'n brokkig fundament doe ik liefst niks. Hij staat 24/7 in de paddock: laat maar zelf z'n gangetje gaan denk ik.
Je hebt hierboven wellicht gelezen dat ik bij Pauli de boel thermografisch heb laten onderzoeken. Een van de opmerkelijke beelden was dat je precies kon zien waar de Hb van een jaar geleden zat ( Pauli's hoeven zijn ook alweer zo'n 4 cm doorgegroeid) en je zit dat in het gezonde deel de lamellen weer keurig tegen de hoefwand aanzitten. In het deel wat dus eerder ziek was zie je een kleine ruimte ( je praat dan over milimeters) tussen het inwendige van de hoef en de wand. Als bij jouw paard de zaak nu niet verder inscheurt, dan komt dat zeker ook goed en ontwikkeld hij weer een mooi stevig hoefje.
Mijn eerste gedachte over het doorscheuren was eigenlijk om er een soort krammetje op te laten zetten om de hoefwand bij elkaar te houden, ik meen me te herinneren zoiets ooit 's ergens gezien te hebben. Maar misschien is het ook een idee om de broers van Nassau een mail te sturen, met foto's van de hoef en hen te vragen wat de beste weg is. Zij zijn echt niet meteen van "ijzer eronder" of "kom maar even naar Brabant dan fixen we het wel voor je - ik heb destijds ook gewoon gemaild en geroepen "Help wat moet ik nu"- kreeg daar zinvolle adviezen voor terug.
Ik denk dat je aan één kant gelijk hebt er geen ijzer onder te zetten omdat de onderste hoefwand natuurlijk verzwakt is ten tijde van de HB en mogelijk los van de lamellen is. Aan de andere kant vermindert het wel de druk op de buitenwand, maar een goede bekapper zou dat volgens mij ook door exact de goede bekapping ook kunnen realiseren. Hoe meer flares aan de onderhoef, hoe riskanter het wordt en zal de scheur zeker doorgaan. Bij Pauli heeft het rigoreus wegkappen van de flares ( écht een euvel van veel natuurlijke bekappers!) heel goed gewerkt. (Moet er wel bij zeggen dat ik het nauwelijks durfde aanzien toen de tang er zo stevig in ging, maar na de ingreep liep ze meteen niet meer kreupel).