Wendy15 schreef:Even over dat lopen lolclub.. In de kliniek zeiden ze mij absolute stalrust.. De hoefsmid zei, als hij wil lopen, dan lópen! Wil hij het niet, merk je dat wel aan hem.
Alleen in het topic werd mij een aantal keer gezegd dat ik misschien al te snel teveel wandelde met hem. Dus ik vind het nu een beetje eng wat ik nou moet

Hij staat nog steeds op het kleine zandstukje en scharrelt wel wat rond, maar natuurlijk niet zoveel als hij daar alleen staat, want tja, wat moet ie dan? Als ik er ben loopt ie wel achter me aan te scharrelen. En ik heb nou een paar keer 2 rondjes door zijn weiland gelopen met hem en dan had ie pittig de gang er in (en proberen te bokken wat ik iets minder grappig vind als ik ernaast loop

)
Loslaten in de bak om daar te lopen durf ik niet, omdat ik denk dat hij compleet uit z'n stekker zal gaan

Maar kan ik gewoon alweer wat meer gaan wandelen nu? Gewoon met 5/10 minuutjes per week opbouwen oid?
De beste maatstaf is de regel die de laminitis org aanbeveelt:
Loop zodra je paard stabiel (medicijn vrij !) lijkt een 30 meter in stap, wordt je paard beter... loop dan door tot 5 minuten ongeveer,
wordt hij vrijwel direct minder of stijver, dan terug naar stal.
Wordt je paard beter van beweging, bouw het dan op tot uiteindelijk dagelijks een 30 minuten vlotte stap aan de hand.
Absolute stalrust wordt voorgeschreven in de ontstekingsfase, dit is de fase waarin het hoefbeen aan het roteren is of dreigt te gaan roteren.
In deze fase is het belangrijk dat de zool en straal goed ondersteund wordt en dat de buigpees zo min mogelijk aan het hoefbeen kan trekken.
Op het moment dat de HB stabiel is en het paard wat meer uit zichzelf begint te bewegen is bewegings therapie voorgeschreven.
Juist door de extra doorbloeding kan er gezond bloed richting de hoeven vloeien.
Uiterst belangrijk is het natuurlijk dat je je paard nauwlettend in de gaten houd