Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

fancylover schreef:ik denk dat marco er juist baat bij gehad heeft om wel te gaan lopen. Hij knapte ermee op en had er veel plezier in. Dit is natuurlijk voor elk paard anders dus het is uitzoeken wat het beste is voor je paardje.
ik liep weinig met hem toen hij nog echt pijn had.
@marchador: tsja als ze het eenmaal gehad hebben is het weer terug voor je er erg in heb of zonder enkele reden. toch maar weer van het land af doen dus?



het blijft ook allemaal maar een raadsel, bij heel veel paardjes...
Hij staat nu op streng dieet, en krijg sinds een tijdje ook pijnstillers. Het nare is alleen dat het (voordat we pijnstillers gingen geven) steeds erger leek te worden, zelfs 's winters had hij er last van.
Met pijnstillers loopt hij nu een stuk beter. Is het goed voor de hoeven om hem in een stuk nat zand te zetten? 
.

romeorowan schreef:Inderdaad wel apart dat ze het alleen aan de achterbenen heeft.
Mijn paard Indiana had ook zo'n sluimerende hoefbevangenheid, in ieder geval tot het escaleerde in echt hoefbevangenheid. Volgens mij is dat iets wat bij insuline resistentie hoort.
Kan het ook zijn dat de achtervoeten anders bekapt/beslagen zijn?
Je schrijft dat je het weiland niet bemest en lekker kaal is. Toch blijkt dat vaak een trigger te zijn omdat er in kort onbemest gras vaak veel fructaan zit, gestressed gras.
Je zou het hooi dat ze krijgt ook nog een paar uurtjes kunnen weken, dan spoelen de suikers er uit. Geef haar niet te weinig hooi, hoe tegenstrijdig ook want ze zal moeten afvallen, maar dan kun je weer hele andere problemen krijgen.
Ik heb destijds heel veel oud hooi gegeven.
)


