Enige tijd geleden heb ik hier foto's gepost over mijn merrie. We hebben haar eind juni 2013 gekocht en de planning was om haar in augustus blootvoets te laten lopen. Helaas kwamen we erachter dat ze last had van White Line Disease:
Cardy schreef:Nou ben terug van stal hoor.. Helaas staat paard weer met ijzers, zowel mijn hoefsmid als ik hadden dit niet verwacht. Paard blijkt een bacterie/schimmel in beide voorvoeten te hebben, waardoor de hoefwand totaal niet draagt en blootvoets doet erg zeer. De hoefsmid denkt dat het er al een aantal maandjes zit..
Zo zagen haar hoeven eruit voordat de dag de hoeven gedaan werden:
(aug. 2013)

En zo nadat de hoeven gedaan waren (zelfde dag):

(meer foto's te vinden in dit topic, in mijn berichten).
Helaas bleek de hoefsmid de hoef niet ver genoeg opengelegd te hebben en de hoef begon te scheuren op de plek van de opening. Nadat hij de plek verder open gemaakt had, is het verbeterd.
Ondertussen stond ze op ijzers met zooltjes en siliconen.
Op 20 oktober ging het helaas mis.. Ze raakte haar ijzer kwijt linksvoor (= ook meest aangetaste voet) en dag erna was ze over het hek van het land gesprongen. gevolg: zwaar kreupel.
De hoefsmid erbij gehad en die gaf aan dat het waarschijnlijk door de dunne zool kwam en dat we wisten waar het probleem zat. We konden het beste aankijken (ondertussen nieuwe ijzers).
Na 4 weken stappen, niks doen, bute en metacam toch naar mijn gevoel geluisterd en ben naar Utrecht gegaan.
Daar bleek het niet goed te zijn.. De hoefwand was wat los gaan zitten door de White Line Disease en na de sprong over het hek zonder ijzer, is de hoefwand helemaal los gegaan. Hierdoor is haar hoefbeen kan kantelen/roteren, is er een ontsteking in gaan zitten en was ze dus mechanisch hoefbevangen geworden (hoefbevangen in 1 voet, wat niet komt door verkeerde voeding).
Ze heeft uiteindelijk 2 weken in de kliniek gestaan en haar voeten waren erger aangetast door de White Line Disease dan we eerst dachten.
Tijdens het wegvrezen van de schimmel:

Daarna hebben ze heel veel moeten doen om de ontsteking eruit te halen en om, zoals de arts zelf zei, haar weer een beetje "terug op aarde" te krijgen. Ze hebben uiteindelijk nog meer hoef weg moeten halen en uiteindelijk knapte ze gelukkig op.
Uiteindelijk kreeg ze speciale Dallmar plakijzers (nagelen was niet mogelijk):


Op 4 december 2013 mochten we haar eindelijk ophalen en wat is het dan toch fijn om je paard weer thuis te hebben!
Nu bijna 6 weken later zijn haar hoeven echt flink gegroeid:



volgende week woensdag de 22e gaan we terug, om te kijken wat voor ijzers ze moet gaan krijgen. Vind het echt heel erg spannend en weet ook echt niet wat er gaat gebeuren.
Zijn er mensen die ervaring hebben met zo'n soort situatie? Het liefst zou ik haar, nog steeds, zonder ijzers willen laten lopen. Maar ik weet dat ze bij de kliniek geen voorstander van zijn. En ben erg benieuwd wat het toekomst beeld zal zijn, dus ben echt al flink aan het aftellen.
paard doet het zelf overigens erg goed. We stappen 3x daags 20 minuten en ze is al die tijd ontzettend braaf geweest. Sinds kort longeren we er ook bij en dat doet ze ook super (af en toe nog wel wat onregelmatig, maar echt maar paar passen).