Ash_ schreef:Hier weer even een vraag van een trouwe meelezer.
Hoe paard onvriendelijk is het om je paard minimaal te laten grazen als deze gevoelig is voor bevangenheid. Aantal mensen op stal vinden het niet paards als een paard niet normaal kan grazen.
Wat vinden jullie hiervan?
Groetjes
Tja... het wordt je als eigenaar van een paard met IR of HB niet makkelijk gemaakt...er zijn nog steeds een heleboel mensen die werkelijk geen flauw idee hebben wat dat mooie groene weitje en gezellig met je vriendjes lopen eten, kan aanrichten bij een paard dat deze gevoeligheid (heeft) vertoond. Ik vrees dat je met dat soort onbegrip zult moeten leren leven en het geduld zult moeten opbrengen om mensen uit te leggen wat de achtergrond is van het feit dat je paard niet de ganselijke dag kan schransen. Daarbij is natuurlijk wel belangrijk dat er voor het paard maatregelen genomen worden om het leven nog een beetje leuk te maken. Eenzaam in een stalletje terwijl de kudde buiten van de zon & gras geniet is natuurlijk niet goed - het dier heeft wel buitenruimte nodig, aandacht, afleiding en beweging om 'de kop fris te houden'.
Maar ook als eigenaar zélf is het moeilijk. Je zou het ze zo graag gunnen, lekker buiten lopen. Ik vind het ook moeilijk om op zulke prachtige dagen als vandaag, mooie blauwe lucht, zacht en zwoel windje de graastijd te beperken en de discipline op te brengen om ze dat extra half-uurtje niet te gunnen. Vooral als ze met z'n tweeën bij de ingang naar de weide gefixeerd naar het gras staan te staren en zich af en toe maar weer moedeloos omkeren en de rijbak weer doorsjokken, op zoek naar iets - en dan natuurlijk ook het protest als ze na dat ene uurtje op het gras weer naar de rijbak terugmoeten! Daar helpt geen lekker brokje aan en worden er boze gezichten met oren in de nek getrokken als ze het onvermijdelijke van mijn aanwezigheid inzien.. 
Celia schreef:Weet iemand nog tips om ze toch magerder te krijgen? Ze blijft een speklaag hebben op de billen/rug, hals is wel mooi slap, en ribben zijn zichtbaar als ze draaft. Pony loopt enkel nog op de weide, wordt niet meer bereden.
Afhankelijk van wat er precies met het paard aan de hand is.. toch minder eten. Het is nuttig om bv hooi af te wegen - je zult nog verbaasd zijn over het gewicht aan hooi (DS) wat je ongemerkt te veel kan geven. In het engelse stuk wat ik eerder vandaag plaatste, gaat men bij een volledig gezond paard uit van 2% van het lichaamsgewicht ( 600 kilo aard is om en nabij dan 12 kg hooi op een dag). Een dikkie moet minder dan het optimale krijgen en dan is het maximale toch wel 1,5% van het lichaamsgewicht.
Natuurlijk moet je niet in één klap het paard - bij wijze van spreken - op water en brood zetten: sterk teruggaan in de voeding gaat dan hele andere problemen opleveren.
Met een klein wegertje ( unster) en een groot hooinet kun je 's morgens vroeg de dagportie van je paard afwegen. Dat is dan wat meneer of mevrouw die dag moeten hebben en verder gaat het hooihok op slot. Omdat het verteringsstelsel van een paard nou eenmaal ingesteld is op telkens kleine beetjes eten, geeft je die dagportie natuurlijk niet in één keer. Verdeel het in kleine beetjes voor over de hele dag. Juist bij bv IR-gerelateerde HB is het verstandig om zo veel mogelijk over de dag verspreid kleine beetjes voer met voldoende tussentijd te geven, dan ontstaan er in het paardenlijf ook geen 'suikerpieken'.
Verder is bewegen ook belangrijk. Als het paard niet bereden kan worden, dan moet je met paard en al aan de wandel! En dan niet op een slentergangetje, maar meer vierdaagse tempo. Of eventueel met de fiets en 't paardje aan de hand laten meelopen.