Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-12 21:21

Haha, ja dat ontspannen moet ik nog leren denk ik :+
Je hoort nog zoveel verhalen van paarden die er heel hun leven nog wat last van hebben, en ik wil gewoon dat Vales weer alles kan doen en laten wat zij wilt :).

Heb net een nieuw weitje voor haar afgezet, met verse grasje. Niet heel bevordelijk voor haar buikomvang, maar er stond nu zo weinig dat ze wat onrustig werd. Vanmiddag had ze weer een ontploffing ; rennen, bokken, steigeren, brr :o
Vanaf morgen komen er weer 3 minuten draf per dag bij

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-12 21:25

dus ik hoop dat we de grasjes zo rustig aan er een beetje af gaan rijden :).

Ze staat nu indd op ijzers, maar is eigenlijk geen optie om die er onder vandaan te halen..
Ze heeft hoeven die echt snel slijten, dus dan zou ik niet meer buiten met haar kunnen stappen + dat ze nu al zolang op ijzers staat dat ze brokkelhoeven krijgt zonder..
Ik zal nog eens met mijn hoefsmid overleggen :).

Thanx! Het is ook echt een schatje <3

WolinLotte

Berichten: 4305
Geregistreerd: 31-05-07
Woonplaats: Kranenburg, Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-09-12 22:51

Hoefschoenen ;) .. Ik ben me er nu ook helemaal over aan het inlezen.

Meid, ik snap helemaal wat je bedoelt.. Het is zo moeilijk om los te laten, en het is makkelijker gezegd dan gedaan en dat uit mijn mond, haha...
Mijn paard hersteld nu van een 3e behoorlijke bandblessure, waarvan de dierenarts heeft gezegd dat het doorsnijden van de zenuwen een optie is of inslapen..
Bij elke stap keek ik, bij elke mispas sprongen de tranen in mijn ogen.. En ik hield haar uiteindelijk maar op stal, want ze was een paar keer uit haar dak gegaan op de wei, waarna ze slechter liep.

Ik heb haar nu dag en nacht op de wei lopen bij de bossen en oh oh wat is ze aan het opknappen, ik heb na de 1e week haar ijzers laten verwijderen door inmiddels mijn 7e smid, deze smid gaat ons helpen met haar voeten, hiervoor werd ze door de klinieksmid beslagen met zooltjes en kit en ze zou nooit meer zonder ijzers kunnen, dit werd door alle afgelopen smeden gezegd, ik scheet 7 kleuren, want ze heeft al veel problemen gehad met haar hoeven. Maar ze is nu ruim een week af en het gaat WONDERBAARLIJK GOED.. Ik durf het bijna niet uit te spreken, maar ik kan wel een gat in de lucht springen. Ze loopt dag en nacht op de wei en kan op een verhard stuk bij de stallen.
Zo stokkreupel als dat ze was in draf toen ze aan kwam en stopte ze na een paar passen draf, doet ze nu elke dag een sportkwartiertje door de wei, ze draaft dan hele stukken en ook galoppeerd ze hele stukken (en bokkesprongen!) en je moet goed kijken om te zien dat ze nét nog niet helemaal rad is.. En ik weet: als mijn paard niet wil lopen of spelen, dan is er iets, dan stopt ze met lopen en wordt ze mat.. Dus, ondanks dat ik nu weer 6 nachten wakker lig van haar dagelijks sportkwartier, ben ik zo blij om dit te horen! :D
Dit was wel een laatste optie, voor dit alles had ik hier niet voor gekozen; ik wilde graag de dingen in eigen hand houden en zelf zien hoe het allemaal gaat, maar we konden niet veel kanten meer op na dure therapien, speciaal beslag, maanden aan de hand stappen.. de een wist hoe het zo moest en de ander weer op manier zus, maar ik heb spijt dat ik dit niet eerder heb gedaan.. En dan niet zozeer omdat ik al zo'n verbetering zie in haar lopen, maar VOORAL omdat ik zie dat mijn paard zo gelukkig is geworden.
Geen idee wat de toekomst brengt, maar ik heb vertrouwen in mijn paard.. Garanties krijg je niet, ook niet als je ze op stal houdt.

Ik ben eerst een paar dagen daar blijven slapen om te zien hoe het ging, daarna was het vertrekken moeilijk.. Al wist ik dat ze in goede handen was hoor. Maar ik duimde zooo hard (en nog hoor) dat het allemaal maar goed ging, trapte ze ook nog eens een ijzer af op een van de eerste dagen.. Maar thuis keek ik telkens maar naar haar been, elke pas die ze zette. Op een gegeven moment zie je alleen nog maar een kreupelheid, alles draait daarom.. En daar kan je je soms best rot door voelen. En zie je niet meer je paard, maar je gemoedstoestand heeft zo enorm z'n weerslag op je paard, dat heb ik goed gemerkt. Dat stukje loslaten is verschrikkelijk moeilijk :j . Je hebt vooral ook zo met je paard te doen.

Heb vertrouwen in je paard! Sterker worden ze straks door meer te bewegen, de doorbloeding moet goed zijn in de benen! Je kan ze niet in een glazen kistje stoppen (helaas) en ze zijn zo bedoelt om te bewegen :) .

Succes met je meisje! ;)

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-12 23:56

Wauw, wat een mooie post! En zó waar .. :)

Ik zal eens met mijn smid overleggen, en ook alvast inlezen over hoefschoenen. Ik heb daar altijd een lichtelijke aversie tegen gehad, geen idee waarom :+. Egoïstisch ook heh, als het beter voor Val is moet ik er gewoon eens goed naar kijken, dus dat ga ik binnenkort eens doen !

Ja, die dolle 5 minuten zijn slecht voor je zenuwen heh :o haha. Ik snap die beestjes heel goed hoor, Vales heeft ook amper tot geen pijn in haar been, dus dan is het al helemaal onlogisch voor haar dat ze nu zoveel niet mag ..

Uitgangspunt bij mij is altijd geweest, dat Valesca's been zo weinig mogelijk zou worden belast, MITS Vales gelukkig zou zijn. Op momenten dat ik merkte dat Vales chagrijnig werd, lusteloos of juist heel erg druk, ben ik gelijk gaan kijken wat ik kon veranderen zodat ze haar ei wat meer kwijt zou kunnen. Uiteraard wel in een compromis met haar pootje :+.
Zo heeft ze een week of 6 echt stalrust gehad, en kwam ze er behalve de 2 x 10 minuten stap, en een 30-40 minuten poetsen niet uit. Toen ze steeds drukker werd ben ik gaan kijken voor een buitenstalletje, en aan de hand buiten kuil eten ipv op stal.

Het is constant puzzelen, compromissen zoeken. Maar ach, die lieve paardjes zijn het waard heh <3

Hoe ziet het schema met jouw paard er nu uit :)?
Laatst bijgewerkt door JoliekeDH op 19-09-12 00:22, in het totaal 1 keer bewerkt

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-12 00:22

Deze foto vond ik nog :+
Dit is een beetje onze nieuwe bezigheid :)..
Najah, nieuw, we deden dit al eerder. Val reageert erg goed op het sturen dmv touwtje om haar nek + been en gewichtshulpen, echt heel gaaf om daarmee te oefenen.

Afbeelding

WolinLotte

Berichten: 4305
Geregistreerd: 31-05-07
Woonplaats: Kranenburg, Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-09-12 09:41

Leuk zeg! :) Ik ga clickertrainen met m'n paard, ik ben er dan maar één keer in de week (staat 1,5 uur bij me vandaan) en tot we hoefschoenen hebben en kunnen gaan wandelen, moeten we het een beetje interessant houden :Y) .

Mijn paard heeft vrijwel de hele maand augustus op de box gestaan met twee keer per dag wat stappen en vooral grazen, ook kreeg ze Metacam elke dag, uiteraard netjes afgebouwd.
Daarvoor liep ze 2 uur op de wei, want dan bleef ik er krampachtig bij, maar meer dan 2 uur de tijd had ik niet.. En ja, toen ik even niet keek ging ze als een vrolijke Frans door de wei.. liep ze weer minder, maakte ik me weer zorgen. Het punt was eigenlijk: ze stond teveel op stal! Ze had stalmoed, ze had slechte doorbloeding in de benen. Hoe meer ze stapte hoe beter ze begon te lopen. Logisch ook natuurlijk, want de doorbloeding komt op gang, het vocht wordt afgevoerd!
Maar ik zag ook op een gegeven moment dat ze in haar box met haar koppie in een hoekje ging staan.. Niet dat ze direct apatisch werd, maar wel mat.. En ik vroeg me af of dat kwam door pijn of door haar stal.. Buiten aan de wandel stond ze steeds naar het land te kijken en was het een beetje leuren en sleuren geworden.. Wolin wilde lekker rondlopen, daar een beetje grazen, hier een beetje grazen.. Ik kon zó goed merken dat er al heeel lang niet meer aan Wolin haar behoefte voldaan was.. dat kon ik nóg beter merken toen ik haar op de nieuwe stal neerzette waar ze per direct 24/7 naar buiten ging, met inloopstallen. Ze liep overal naartoe, overal kijken. Ze liep barstens veel!
En ik had mezelf voorgenomen: erger dan dat het nu is kan het toch niet meer worden.. Tuurlijk zal ze eerst gaan rennen (kreupel! Pfff ;( ) en het zal misschien de eerste weken wel heel erg worden, daar had ik mezelf op voorbereid. Maar ze staat er nu 2,5 week en ik zie een grote omslag bij mijn paard :) .

Haar schema ziet er nu zo uit: dag en nacht buiten lopen op de wei ;) .. Elke dag krijgt ze haar behandeling volgens Eric Laarakker, wordt ze even nagelopen, geborsteld, krijgt ze druppels Arnica (voor haar hoeven, om te ondersteunen) en zelf gooit ze sinds een paar dagen er een sportkwartiertje in, hoe bevorderlijk dit is geen idee, maar als het haar zeer deed zou ze het niet doen denk ik, weet ik uit ervaring bij haar. Wij stappen zelf niet meer met haar, dat doet ze helemaal zelf. Over een paar weken wordt ze weer bekapt, dan meet ik haar hoeven op en dan ga ik direct hoefschoenen bestellen, kunnen we lekker de Veluwetrail op wandelen :) .

Ik snap wat je bedoelt, ik had ook een aversie tegen hoefschoenen.. Ik vond het niks voor mijn paard, bovendien zeiden de smeden toch dat ze nooit zonder ijzers kon en dat was ook echt wat ik mezelf had ingeprent, je loopt ook niet voor niks bij de klinieksmid, waar je om de 6 weken naartoe rijd.. Ook vonden de smeden het allemaal maar niks, hoefschoenen etc (duuhh...)
Maar wij hadden het ook al 6 jaar op de 'reguliere' manier geprobeerd, met een ijzer zo en een ijzer zus. Met een zijlip, zonder een zijlip, met een hoofpad en siliconen.. En we kwamen steeds op hetzelfde punt uit, dus iets in mij zei dat dit, dus met ijzers en 'speciaal beslag', ook niet ging werken.. Dus ik ben me volledig in gaan lezen in hoeven en heb veel contact gehad met een bokker, waarvan haar paard dezelfde blessure als de mijne had en ook op hetzelfde kliniekbeslag had gestaan en ervoor heeft gekozen om haar paard op blote voeten verder te laten gaan, en uiteindelijk heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken, wil niet zeggen dat ik dezelfde uitkomst verwachtte, ik was (ben) als de dood.. Maar zoals eerder gezegd: erger dan dat het toen al was kon het niet worden.. Ik moet er wel bij zeggen: ik heb er een smid bijgehaald, die ervaring heeft in moeilijke voeten begeleiden naar het blootvoets gaan.

Ik heb laatst een documentaire gezien, via YouTube, gaat over Cloud, een hengst in the Rocky Mountains, daar zie je hoe hij opgroeit tot een volwassen hengst. En op een bepaald punt zie je dat twee hengsten elkaar achterna jagen.. Cloud zie je vervolgens stok en stokkreupel lopen, misstap gemaakt natuurlijk.. Hinkend zie je hem achter een kudde aan gaan. Nou, dat wordt wat dacht ik.. Een maand later filmen ze hem weer en hij draaft 100% rad achter een stel merrie's aan. Lopen, lopen en nog eens lopen doen ze daar! Heel veel stappen. Eigenlijk vrij logisch, als je bedenkt dat een paard zo gemaakt is om veel te bewegen. Maar dat komt ook omdat ik het bij mijn merrie heb gemerkt.
En mijn 7e ( ;) ) hoefsmid kon het goed zeggen: we vinden het verschrikkelijk om ons paard met pijn te zien, dat willen we niet, we vinden het onacceptabel... Maar het is ook een signaal van het lichaam dat ze rustig aan moeten doen, wat mijn paard dus ook keurig deed toen ze last had van haar been! En toen ze net van de ijzers af was vroeg ik me af of ze op pijnstillers moest, want ze liep op eieren op het harde.. 'Nee!' riep de smid, 'Laat haar maar gewoon wennen, het is een signaal dat ze voorzichtig moet zijn'. Erg moeilijk, want het liefst stopte ik er een hele spuit Metacam in. Maar nu, ruim een week later, loopt ze al zoveel beter op het harde! :D En doet ze dus ook haar sportkwartiertje. Ze heeft haar eigen grenzen kunnen bepalen.

Weetje.. we doen wat we kunnen.. We volgen adviezen op, we willen het beste voor ons lieve en trouwe viervoeter. Maar het belangrijkste is; kijken naar je paard en je gevoel volgen :j . Vaak is dat erg moeilijk, want je gaat naar je dierenarts toe voor diagnosestelling en een behandeling, je voelt je stronteigenwijs als je dan geen advies opvolgt, bent bang dat het volledig verkeerd afloopt. Been there, done that. Doodeng, want stel dat jij het erger maakt of zij zeggen: 'zie je wel, je had moeten luisteren'.. Heb alle scenario's al door mijn hoofd laten gaan, gebeurt nog regelmatig. Dus voor mij is het ook niet allemaal gesneden koek hoor ;) , ik heb nachtenlang wakker gelegen en mezelf afgevraagd wat ik in vredesnaam aan het doen ben.. Ik zeg ook niet dat je lekker flink eigenwijs moet gaan doen hoor :)) .
Maar als ik het laatste advies had moeten opvolgen, had ik nu geen paard meer gehad. En niemand weet wat de toekomst brengt ;) , dat blijft altijd een gok, geen garanties. Met een adviesopvolging of zonder. Kijk naar je paard en luister naar je gevoel :j .

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-12 13:23

Leuk dat je weer reageert!

Gaaf dat je jouw paardje nu in een inloopstal, 24/7 buiten hebt :). Ik geloof ook dat paarden minder snel genezen wanneer het in het koppie niet helemaal lekker zit.. Plus dat het je natuurlijk aan het hart gaat, om ze zo te zien.. :(:)
Ik weet nog goed dat ik echt een soort blok in m'n maag voelde, als ik dan weer de stal in kwam lopen..
Werd altijd begroet met een hoop gehinnik, en dan die grote ogen, met die lieve witte wimpertjes, die me aankeken van:
'Baasje, waarom sta ik hier op stal en al m'n vriendjes op het weiland?' -O-

Wbt de eigen grenzen ligt het bij Vales wat anders.
DA vertelde mij ook dat de blessure die zij heeft, haar weinig tot geen pijn doet. Ze was ook na een week of 3 weer rad..
Lichaam gaf in dit geval de grens niet aan, want als zij door was gegaan met hoe ze normaal bewoog (lekker rennen in het land, draaien, sliding stops :+) dan was er van haar Ligament niks meer over gebleven ..
Maar ga je paard maar eens op rust zetten als ze zich goed voelen. Af en toe een banketstaaf stukje stap. Arm dier begreep er waarschijnlijk niks van :(:)
Ik denk, nee ik weet van Vales, dat sommige paarden ook over hun eigen grenzen heenlopen. Al zou Vales kreupel lopen (dus pijn hebben) en ik zou met haar buiten gaan rijden, en we zijn op de terugweg, weet ik zéker dat madame gewoon gaat dribbelen..
Das dan zo'n heethoofdje dat ze gewoon door haar pijn heen gaat lopen.
Wel super fijn dat jouw paard dat zo aangeeft, lijkt me. Dan heb je waarschijnlijk een iets geruster hart als ze uit d'r stekker gaat :) Al blijft het op je zenuwen werken :+

Persoolijk zal ik ik niet voor een pijnstiller kiezen in zo'n situatie, juist omdat het paard dan de pijnprikkel niet meer doorkrijgt, en dus kan gaan belasten op een manier die niet goed is.. Of was het bij Lotte (?) zo erg dat ze ook pijn had als ze alleen maar stilstond?

Kan me vanaf jou gezien goed vinden in het hoefschoenenverhaal, als ik jou was had ik die keuze denk ik ook gemaakt. Ik ga me er ook in verdiepen maar zal het alleen doen als het echt nodig is. Tot nu toe is Vales heel goed genezen mét ijzers, en we zijn natuurlijk al een heel eind i het genezeingsproces,. Ik ga het er met de smid over hebben :) Bedankt voor de info iig :)*

Ga ook eens zoeken naar die documantaire, klinkt interessant !

Dit hele proces is bij mij al op gevoel begonnen :). Ik ben ervan overtuigd, dat jij als eigenaresse het paard het beste kent. Er zijn heel veel wegen die naar Rome leiden, maar aan jou om de juiste voor je paard eruit te vissen. En dat is indd heel lastig, en het is een hele verantwoordelijkheid, zeker als er bepaalde risico's aan vastzitten..
Maar ik denk dat het ons aardig goed gelukt is *\o/*
Onze paardjes zijn er nog niet, maar het komt vast allemaal goed :).

WolinLotte

Berichten: 4305
Geregistreerd: 31-05-07
Woonplaats: Kranenburg, Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-09-12 17:07

Weet zeker dat het wel weer goed komt :j , je bent zo op de goede weg! Fijn dat je je paardje goed kent, altijd prettig als je haar goed kan inschatten! Is ook helemaal waar hoor, je kiest wat bij je paard past en uiteraard heb je vertrouwen in je arts! :j

Door de stalmoed liep mijn paard ook over haar grenzen heen en heb ik haar dus ook op stal gehouden :j , vond het te riskant, moest haar tegen zichzelf beschermen. Voordeel is nu dat ze haar energie gewoon kwijt kan en dus geen overvloedig energie er ´per sé´ uit hoeft te lopen, schijnbaar was dit toch de oplossing voor haar. Dat ze zo vrolijk is en energiek (ze krijgt trouwens enkel een plakje hooi per dag, de rest staat ze op gras) en graag wil lopen is voor mij een teken dat ze zich prettig voelt! :D

Mijn paard is van de andere twee blessures ook hersteld op de ijzers :j , maar bij Wolin lag het meer aan een verkeerde stand van de voeten en gebroken voetas waardoor we steeds tegen de lamp liepen en waar veel hoefsmeden moeite mee hebben en ik het op deze manier wil proberen, dit zal bij Valesca niet het geval zijn.
En ik ben bang dat het onderbelasten ons toendertijd (en bij deze 3e blessure) parten speelde.. We konden totaal geen goede balans vinden in energie afvoer en de opbouw van belasting, overigens is daar niet haar 3e blessure door ontstaan, die is ontstaat door het aftrappen van haar ijzer eind juni/begin juli waardoor de band helaas opnieuw een optater kreeg, na een jaar revalidatie.

Wat betreft de pijnstilling; ik denk inderdaad dat elke blessure anders is wat betreft pijn :j . Wolin liep in eerste instantie niet verschrikkelijk rot, maar eind juli opeens zo slecht na rennen op de wei, alleen in stap al, wat een drama! Een bocht omdraaien ging ternauwernood en moest stapje voor stapje. Ik kon dat niet langer aanzien en wilde de cirkel van een ontstekingsreactie (en daardoor pijn) doorbreken met pijnstillers/ontstekingsremmers.. Nadat ze de pijnstiller kreeg kon ze direct normaal lopen. Ondanks dat het een flinke belasting is voor de maag, lever en nieren, want Metacam is troep helaas, heeft ze het van mij drie weken lang gekregen. Liever geef ik het niet. Ik heb haar wel op stal gehouden toen, te bang dat ze er doorheen ging lopen. Dit was voor mij een gegronde reden om haar op de pijnstilling te zetten.
En met het blootvoets gaan.. Ik was daarbij vooral heel erg bang dat ze pijn zóu hebben ;) . Ze wilde wel gewoon lopen, liep overal heen, maar liep gewoon heel gevoelig op het harde.. En dat is een (psychische) drempel waar we over moeten; iets wat ík graag wilde proberen, maar Wolin niet wilde opzadelen met last van de voeten, en ´t heeft er ook mee te maken dat ze in mei dit jaar opeens op drie benen liep vanwege geen ijzer meer aan haar voet, dat blijft je bij natuurlijk. Maar ze moet er opnieuw mee ´leren lopen´, om haar te helpen kreeg/krijgt ze daar Arnica druppels voor, op een klein stukje brood.. Of het helpt, geen idee.. Ik denk het wel. Maar pijnstillers was niet de oplossing geweest nee :n , ze is nu juist heel voorzichtig geweest met waar ze haar voeten neerzet. (Vind het overigens zo grappig van mezelf dat ik dat hier zo neerzet :)) , alsof ik dagelijks paarden van de ijzers afhaal, hahaha! Ik was een gigantische neuroot aan de telefoon met de smid en heb ´m werkelijk ´t hemd van z´n lijf gevraagd met wat als dit of dat zou gebeuren..)

Anyway.. wat betreft ijzerloos gaan is natuurlijk iets wat je helemaal zelf moet beslissen en ik niet vind dat je dat moet hoor ;) . En is ook niet zomaar iets waarvan je zegt op een mooie zondagmorgen ´Laten we de ijzers eraf halen!´

Ik herken veel in je zorgen voor Valesca, ben al een paar keer door het hele proces gegaan, waarvan je grootste angst is: wát als het chronisch wordt of.. ze heel haar leven pijn houdt.. En ze niet meer paard kan zijn. Je wil haar zo succesvol mogelijk laten genezen, zodat ze weer vrolijk paard kan zijn, jóuw blije donder zoals je haar kent en het liefste ziet. En ik snap ook jouw zorgen om hoe ze zich voelt erg goed! Erg herkenbaar. Je bent gek op haar, lees ik aan alles! :j
Bij ons draaide het allemaal zó om de mispassen die mijn paard maakte, als ik zag dat ze rot liep kon (uhm kan? :o ) ik er de hele dag mee bezig zijn, dit sluipt er zo in en ik moet zeggen dat ik er op den duur best veel last van had. Ik ging naar stal met een knoop in m´n maag en het eerste waar ik naar keek was haar been bij het uit de stal halen. Mijn gemoedstoestand leed er behoorlijk onder en ik kon dat ook goed aan mijn paard merken, ze reageerde er sterk op. Moet zeggen dat ik zelfs nú zit te denken aan hoe mijn paard loopt.. na haar sportkwartier van vanmorgen :o . Het moeilijke punt voor mij is; ik kan er toch niks aan veranderen en moet het maar gewoon accepteren en loslaten, ze zal nog wel eens een mispas maken.
Ik moet erop vertrouwen dat het goedkomt en het wat loslaten (jij ook! ;) ), het is echter wel een proces waar je doorheen moet. Zo´n blessure van je paard hakt er bij ons ook in, als je bedenkt hoeveel je er mee bezig bent :) .
Zo.. einde megalange post :P .

Zet ´m op! Ben benieuwd naar de volgende plaatjes van Vales! ;) Maak je ze trouwens met je eigen camera?

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 20-09-12 16:42

Interessant om jouw verhaal te horen :)
Heel maf, als ik dat allemaal hoor, zit ik vol bewondering te lezen.
Dan denk ik, oh, wat een tijd en geld zit daarin, knap dat ze dat allemaal zonder te klagen doen zeg.
En dan realiseer ik me dat ik eigenlijk hetzelfde doe, haha :o

Zat er nog eens over na te denken, maar wel balen dat je paardje nu zo ver weg staat :(:) .
Hoelang is het reizen ernaartoe?

Foto's maak ik met mijn eigen camera ja :j Fotografie is een hobby van me, en heb een opleiding erin gedaan,
dus ik heb heeeeeel veel foto's van Vales haha.
Heb gisteren toevallig mijn camera mee naar stal genomen en wat plaatjes geschoten, en een vriendin van mij heeft wat foto's & filmpjes gemaakt van het rijden (zonder hoofdstel *\o/* ).

HAHAHA echt te grappig trouwens, Vales was een beetje stout := :
Ik was dus aan het rijden, met alleen een teugeltje als halsring. Val was een beetje druk, we reden met z'n 3en in de bak, ik had geen hoofdstel omgedaan, en ze had gewoon een drukke bui.
Op een gegeven moment was ik bij een stapblokje, en de 3 minuten waren voorbij dus ik moest weer 3 minuten gaan draven. Aan de korte zijde van de bak, de C bak, heb je naast het hek eerst een stukje met struiken, dan de sloot, en dan een landweggetje.
Voordat ik aan wilde draven hoorde ik al dat er een trekker op dat weggetje aankwam. Vales is nooit zo gecharmeerd van trekkers, en met haar drukke bui in m'n achterhoofd bedacht ik dat het misschien niet zo handig zou zijn om te gaan draven. :)*
Maar eigenlijk hou ik niet van dat gemiep, en vind ik dat ze maar gewoon normaal moet doen, dus ik denk;'weet je, ik draaf gewoon aan :j '.
Nou dat heb ik geweten :')

Mevrouw draaft door de 1e bocht van de korte zijde, versnelt, doet haar hoofd zo ongeveer tussen haar voorbenen (tja dan mis je toch je bit :o ) en begint echt als een soort rodeopaard te springen, een soort samenvoeging van een bok, een steiger en een 4-benen-van-de-grond sprong, heeeel maf _O-
Maar heel toevallig was mijn vriendin net aan het filmen, HD, dus kun je heel goed in slow-motion terugkijken. Als je dat doet, zie je mij echt als een soort volleerde cowboy met m'n ene hand in de lucht zwaaien, als ze neerkomt pak ik het teugeltje om haar nek met 2 handen, maar zodra mevrouw weer springt doe ik weer heldhaftig mijn hand in de lucht _O- _O-

Echt het ziet er zo debiel uit. :')

En later, draaf ik relaxed op de binnenhoefslag, en op de hoefslag draaft in tegengestelde richting een ander paardje. Denk dat er 2 meter afstand tussen die 2 zit. Op het moment dat dat paard langskomt, draait Vales inenen haar kont naar binnen, als soort ik-ga-je-trappen-dreiging, alleen houd ze haar beentjes op de grond. Stout paard ~~}>

Zijn ook een paar hele lieve fotootjes uitgekomen hoor, zal ze eerdaags plaatsen.

Hoe is het met jouw monstertje? Zit het sportkwartiertje nog steeds in het schema :+ ?

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-12 13:29

HAHAHA, hier rodeopaard Vales, en volleerde cowboy Jolieke ~~}>



_O- _O- _O-

N0a
Berichten: 4795
Geregistreerd: 11-02-07

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-09-12 15:49

Ik volg jou dagboek al een tijdje, heb toen gezien dat je het in het peesblessure topic plaatste, maar nog nooit gereageerd. Wil toch wel eens laten weten dat ik het echt super fijn vind dat het zo goed bij jullie gaat. En natuurlijk ook fijn voor jou dat je weer lekker kunt rijden :)

Erg interessant om te volgen omdat die van mij precies een zelfde blessure heeft/had. Die van mij staat nu een uurtje per dag op het land, waar ze lekker rustig staat en zich af en toe eens uitleeft. Maar been ziet er daarna of de volgende dag weer super uit. Wel heeft ze veel littekenweefsel overgehouden, maar been is mooi hard en koud. Ik moet binnenkort weer terug voor mijn 3e scan, paardlief was bij de 2e nog niet goed helaas. Dus moest 8 weken erbij aan plakken, weer 8 weken 10 minuutjes stappen was geen optie voor mijn paard. Ze werd echt onhandelbaar en was super chagrijnig. Besloten om haar dus toch maar in de wei te zetten en tot nu toe gaat dit super. Ze loopt lekker en af en toe doet ze eens een galopje/drafje maar ze is gelukkig niet meer onregelmatig. :) Hopelijk kan ik ook weer lekker gaan opbouwen, ben stiekem al wel 2 minuten aan het draven omdat het been zo goed blijft en ze niet onregelmatig loopt. Want stilstaan heeft niks geholpen bij haar, gat was toen niet dicht gegroeid, dus hopelijk is beweging toch een beter manier om haar weefsel te stimuleren.

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-12 16:19

N0a schreef:
Ik volg jou dagboek al een tijdje, heb toen gezien dat je het in het peesblessure topic plaatste, maar nog nooit gereageerd. Wil toch wel eens laten weten dat ik het echt super fijn vind dat het zo goed bij jullie gaat. En natuurlijk ook fijn voor jou dat je weer lekker kunt rijden :)

Erg interessant om te volgen omdat die van mij precies een zelfde blessure heeft/had. Die van mij staat nu een uurtje per dag op het land, waar ze lekker rustig staat en zich af en toe eens uitleeft. Maar been ziet er daarna of de volgende dag weer super uit. Wel heeft ze veel littekenweefsel overgehouden, maar been is mooi hard en koud. Ik moet binnenkort weer terug voor mijn 3e scan, paardlief was bij de 2e nog niet goed helaas. Dus moest 8 weken erbij aan plakken, weer 8 weken 10 minuutjes stappen was geen optie voor mijn paard. Ze werd echt onhandelbaar en was super chagrijnig. Besloten om haar dus toch maar in de wei te zetten en tot nu toe gaat dit super. Ze loopt lekker en af en toe doet ze eens een galopje/drafje maar ze is gelukkig niet meer onregelmatig. :) Hopelijk kan ik ook weer lekker gaan opbouwen, ben stiekem al wel 2 minuten aan het draven omdat het been zo goed blijft en ze niet onregelmatig loopt. Want stilstaan heeft niks geholpen bij haar, gat was toen niet dicht gegroeid, dus hopelijk is beweging toch een beter manier om haar weefsel te stimuleren.


Hee, wat leuk dat je reageert! Heb jouw berichtjes in het andere topic indd ook gelezen :j

Hoelang staat jouw paardje nu met die blessure, 2 x 8 weken?
Bizar hoe verschillend de paardenbenen op dezelfde methode kunnen reageren heh..
Balen dat de rust niet heeft geholpen. En net wat je zegt, het houd ook een keer op voor ze..
T zijn dieren, geen porseleinen popjes :+

Fijn dat je paard redelijk rustig blijft in de wei, als je de berichtjes boven je leest zie je dat je niet de enige bent die af en toe zijn hart vasthoud :o
Wie scant/echoot er bij jou?

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-12 16:21


N0a
Berichten: 4795
Geregistreerd: 11-02-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-09-12 16:33

Jo_vales schreef:
Hee, wat leuk dat je reageert! Heb jouw berichtjes in het andere topic indd ook gelezen :j

Hoelang staat jouw paardje nu met die blessure, 2 x 8 weken?
Bizar hoe verschillend de paardenbenen op dezelfde methode kunnen reageren heh..
Balen dat de rust niet heeft geholpen. En net wat je zegt, het houd ook een keer op voor ze..
T zijn dieren, geen porseleinen popjes :+

Fijn dat je paard redelijk rustig blijft in de wei, als je de berichtjes boven je leest zie je dat je niet de enige bent die af en toe zijn hart vasthoud :o
Wie scant/echoot er bij jou?


Mijn paard stond de eerste week van mei met een dik been. Dus is nu ook alweer 22 weken geleden ongeveer.
Het is zo'n vervelende blessure, dat wens ik echt niemand toe. Mijn paard wordt gescand in Hellendoorn, maar ben niet erg te spreken over de kliniek. Als het ze niet bevalt zeggen ze, plak er nog maar 8 weken achteraan en kom maar terug. Gewoon zelfde schema aanhouden, niet opbouwen met stappen. Dus toen ik zei dat ik al 2x 20 minuten stappen deed ipv 2x 10. Zeiden ze, nou dat is dan ook prima. Lekker onderbouwd dus..
Het hield gewoon een keer op, ze zou pas vanaf Maart weer in de wei mogen maar dat duurt me te lang. Paardlief wordt dan met de winter helemaal onhandelbaar dus dit is hopelijk een goede keuze geweest. Ze is in elk geval weer een stuk vrolijker :).

Hou m'n hart vast soms inderdaad, gisteren kwam er een koets langs de wei en ging ze vrolijk aan de kletter en andere paarden opjagen (terwijl ze normaal de 'oma' van de groep is :+ ) Lekker bokken, springen en der benen vlogen werkelijk alle kanten op. Daarna niet veel verandering in het been, wel iets meer vocht. Dus even gestapt op het harde, beentje afgespoten en daarna zag het er weer prima uit. Ach, als ze dat kan overleven kunnen die 2 minuutjes draf vast ook geen kwaad :+

Die van jou kan er ook wat van in dat filmpje haha, ik moet bij die van mij niet eens proberen zonder hoofdstel want dan gaat ze direct aan de kletter denk ik. Wat braaf dat die van jou toch zo rustig blijft!

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-12 16:57

N0a schreef:
Mijn paard stond de eerste week van mei met een dik been. Dus is nu ook alweer 22 weken geleden ongeveer.
Het is zo'n vervelende blessure, dat wens ik echt niemand toe. Mijn paard wordt gescand in Hellendoorn, maar ben niet erg te spreken over de kliniek. Als het ze niet bevalt zeggen ze, plak er nog maar 8 weken achteraan en kom maar terug. Gewoon zelfde schema aanhouden, niet opbouwen met stappen. Dus toen ik zei dat ik al 2x 20 minuten stappen deed ipv 2x 10. Zeiden ze, nou dat is dan ook prima. Lekker onderbouwd dus..
Het hield gewoon een keer op, ze zou pas vanaf Maart weer in de wei mogen maar dat duurt me te lang. Paardlief wordt dan met de winter helemaal onhandelbaar dus dit is hopelijk een goede keuze geweest. Ze is in elk geval weer een stuk vrolijker :).

Hou m'n hart vast soms inderdaad, gisteren kwam er een koets langs de wei en ging ze vrolijk aan de kletter en andere paarden opjagen (terwijl ze normaal de 'oma' van de groep is :+ ) Lekker bokken, springen en der benen vlogen werkelijk alle kanten op. Daarna niet veel verandering in het been, wel iets meer vocht. Dus even gestapt op het harde, beentje afgespoten en daarna zag het er weer prima uit. Ach, als ze dat kan overleven kunnen die 2 minuutjes draf vast ook geen kwaad :+

Die van jou kan er ook wat van in dat filmpje haha, ik moet bij die van mij niet eens proberen zonder hoofdstel want dan gaat ze direct aan de kletter denk ik. Wat braaf dat die van jou toch zo rustig blijft!


Zoo, das al een tijd! Even lang als ik bedenk ik me.. :+
Tijd gaat wel snel vind ik. Toen ik te horen kreeg hoe lang het zou duren, zag ik er als een berg tegenop, maar nu schiet het hard op !
Moet ik zeggen dat ik ook wel mega veel geluk heb gehad natuurlijk.. :o

Balen dat je niet tevreden bent met je kliniek :( Het is allemaal al een beetje eng, omdat je niet in het been kan kijken en maar moet afwachten hoe het ervoor staat.. Lijkt me heel moeilijk om dan ook nog eens geen goed gevoel over de kliniek te hebben :S.
Edigit - die Vales scant - scant aan huis, en heb even voor je gekeken maar dat is 200 km ver :=
Gaat em niet worden.. Jammer, ik ben heel tevreden met hun!
Ik zit nu op week 7 van het 12-wekige opbouwschema, dus ik moet nog een paar weekjes wachten met scannen.. Ben reuze benieuwd!

Wat een gaaf paard heb jij trouwens zeg! Die bles die helemaal over haar neus loopt, supergaaf <3

Vales is ook een draak hoor, ik heb vorige week nog een drama buitenritje gehad.. Ik liep ernaast, en een vriendin liep voor de gezelligheid mee. Heenweg ging prima, maar de terugweg, man o man.
Steigeren, galopperen, drammen, draaien, bokken echt niet normaal. Zo heb ik haar nog nooit gezien. Op een gegeven moment het touw maar om haar neus gedaan, en zelfs toen kon ik haar nog maar met moeite houden..
Pff dat was eventjes zweten, kon dr wel wurgen haha O:)

N0a
Berichten: 4795
Geregistreerd: 11-02-07

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-09-12 20:32

Ja het gaat inderdaad snel, en als je dan nog een maandje langer moet wachten maakt dat ook niet zoveel meer uit voor mijn gevoel. Ja mijn kliniek is niet echt behulpzaam, gooien er gewoon weer wat weken bovenop zonder dat ik echt een goed schema mee krijg en daar baal ik wel een beetje van.

Als je paard zo raar doet onderweg dan zakt de moed je echt in je schoenen hè. Ik werd ook heel erg bang voor mijn paard, dus naar buiten gaan we niet meer. Tot ik weet dat ze weer bomproof is en gewoon rustig te houden is. :) Die van mij gaat ook met 4 benen de lucht in enzo, haha. Ben benieuwd naar de je volgende scan, hopelijk ziet alles er stabiel uit!

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-12 13:31

Week 18 19 september t/m 25 september

Week 8 van dit trainingsschema alweer!
Op de planning deze week stond:
4*3 minuten draven.
en uiteraard 3 minuten stap ertussen.

Ik merk dat het voor Vales toch weer soort te weinig is.
Ze is een beetje nukkig de laatste tijd..
Als ik op stal aankom en ze ziet me, gaat ze hinnekend voor het draadje staan.
Als ik haar poets staat ze te chagrijnen.
Als ik aan het rijden ben wil ze hard hard hard.
Gisteren was het buiten weer drama..
Ik was met haar aan de hand aan het stappen, en ik merkte al dat ze vrij druk was.
Expres niet zo ver gegaan, want hoe verder we van huis zijn hoe sneller de terugweg gaat.
Maargoed, na een meter of 400 dus alweer omgekeerd, en weer terugstappen.

Begin ging redelijk, tot er een meter of 100 achter ons een quad reed.
Quad werd bestuurd door pa van een vriendin van me, en bleef netjes op afstand.
Die quad rijd ook vaak bij ons op het erf, en ik zou bij wijze van spreken vales aan een lijntje aan de quad kunnen binden,
dan zou ze nog braaf meelopen. Is dus totaal niet bang voor die quad.
Maar nu, jeeeemig zeg.
Quad was een dodelijk monster in haar ogen, waarvoor vooral heel hard gevlucht met worden.
Leuk, ware het niet dat ik nog aan het touwtje hing.
Vales, inmiddels zwáar gefrustreerd om het feit dat ze niet naar huis mocht galopperen, besloot haar gewicht in de strijd te gooien.
Gelukkig was ik haar wat te slim af, door ervoor te zorgen dat ze haar lijf niet recht achter haar hoofd kon krijgen en zo weg te spurten,
maar het was best griezelig.
Flitste wel een paar keer beelden door mn hoofd wat er zou gebeuren als ik haar niet meer zou kunnen houden..
Maargoed, ik heb het draakie veilig op stal gekregen :)

Been was ook niet dik of warm erna, dat is nog steeds geen 1 keer gebeurd :)!

Edigit belde me aan het einde van de week, of ze dinsdag voor de nieuwe afspraak langs zouden komen.
Ik heb uitgelegd dat het schema wat ik van hun heb gekregen met de 1e controle-echo voor 12 weken(t/m week 22) en dat ik nu op week 8 zit.
Heb aan haar gevraagd of ze me aan zou raden om toch nu maar vast te scannen, of even het schema af te maken en mbv een echo een nieuw schema opzetten.
Ze adviseerde me om het schema af te maken, en dan weer een echo te laten maken :)

Vond het erg netjes van haar dat ze dit zei,
ze had ook kunnen zeggen dat ik het voor de zekerheid beter kon doen,
dan hadden zij weer kassa :+ !

N0a
Berichten: 4795
Geregistreerd: 11-02-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-10-12 09:08

En, hoe gaat het nu??

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-14 18:21

Had gehoopt dit topic noooooooit meer hoeven te bekijken, maar een kleine 2 jaar na het begin van de blessure is het weer raak.

Gisteren ineens weer een verdikt been. Toen ik het zag wist ik het meteen, dat rottige ligament weer. Vandaag laten echoën, en ja hoor, een check-ligament vol met vocht.

22 april komt E-Digit, dan is de zwellig hopelijk afgenomen en kunnen we zien wat de schade is.

Gulpje

Berichten: 8259
Geregistreerd: 07-10-03
Woonplaats: In Uranus

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-04-14 22:02

Jo_vales schreef:
Had gehoopt dit topic noooooooit meer hoeven te bekijken, maar een kleine 2 jaar na het begin van de blessure is het weer raak.

Gisteren ineens weer een verdikt been. Toen ik het zag wist ik het meteen, dat rottige ligament weer. Vandaag laten echoën, en ja hoor, een check-ligament vol met vocht.

22 april komt E-Digit, dan is de zwellig hopelijk afgenomen en kunnen we zien wat de schade is.


Ten eerste; -O- -O- -O- :(:) :(:) :(:)
Ten tweede; ik kan je de hand (of hoef) schudden, ik zit (inmiddels alweer bijna een jaar) in hetzelfde schuitje. Zelfde blessure maar dan in het andere voorbeen.
Voordeel was dat ik er deze keer verrekte snel bij was zei de VA en daardoor heb ik erger kunnen voorkomen. Dat zal bij jullie hopelijk ook een groot voordeel zijn. Liep ze ook kreupel? Hopelijk mag het een troost zijn maar je wordt er uiteindelijk echt gelaten onder. Zo van, het moet gewoon weer. En de tijd gaat sneller dan je denkt. Deze blessure heb ik hem (in het begin onder verdoving) gewoon buitengelaten. Heb wel het idee dat het daardoor beter is gegaan.

Anyway, succes bij de scan, en sterkte!

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-14 23:58

Gulpje schreef:
Jo_vales schreef:
Had gehoopt dit topic noooooooit meer hoeven te bekijken, maar een kleine 2 jaar na het begin van de blessure is het weer raak.

Gisteren ineens weer een verdikt been. Toen ik het zag wist ik het meteen, dat rottige ligament weer. Vandaag laten echoën, en ja hoor, een check-ligament vol met vocht.

22 april komt E-Digit, dan is de zwellig hopelijk afgenomen en kunnen we zien wat de schade is.


Ten eerste; -O- -O- -O- :(:) :(:) :(:)
Ten tweede; ik kan je de hand (of hoef) schudden, ik zit (inmiddels alweer bijna een jaar) in hetzelfde schuitje. Zelfde blessure maar dan in het andere voorbeen.
Voordeel was dat ik er deze keer verrekte snel bij was zei de VA en daardoor heb ik erger kunnen voorkomen. Dat zal bij jullie hopelijk ook een groot voordeel zijn. Liep ze ook kreupel? Hopelijk mag het een troost zijn maar je wordt er uiteindelijk echt gelaten onder. Zo van, het moet gewoon weer. En de tijd gaat sneller dan je denkt. Deze blessure heb ik hem (in het begin onder verdoving) gewoon buitengelaten. Heb wel het idee dat het daardoor beter is gegaan.

Anyway, succes bij de scan, en sterkte!


Oo jeetje wat een pech.. ja lastige is dat ik niet weet hoe erg het is. Daarvoor zal toch echt eerst de zwelling weg moeten zijn.

Ik vind het gewoon zo sneu voor haar.. vrijdag begint het weideseizoen, en dan zou ik haar binnen moeten houden? Zit de hele dag te twijfelen waar ik nou goed aan doe. Omdat ik niet weet hoe erg het is is het nog moeilijker om te beslissen hoe ik het deze 2 weken aanpak.

Been was vandaag flink dikker en warmer dan gisteren. Dikker en warmer dan 2 jaar terug ook.. liep er amper kreupel op.

Fitii

Berichten: 307
Geregistreerd: 21-04-13
Woonplaats: België

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-04-14 00:41

Heb heel het topic doorgelezen, wat een pech heb jij al gehad...
Hopelijk geneest het snel. Ik duim mee voor de echo!

WolinLotte

Berichten: 4305
Geregistreerd: 31-05-07
Woonplaats: Kranenburg, Duitsland

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-04-14 09:49

Ik kan niet anders zeggen dan: ijzers eraf en lekker dag en nacht op de wei in een rustig cluppie! Lekker laten doorbloeden die handel en reken maar dat ze weer de oude wordt :) .

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 15:11

WolinLotte, dat is dus inderdaad iets waarover ikaan het twijfelen ben. Vorige keer zoveel mogelijk controle gehouden, en daar is het vrij snel en netjes mee genezen. Maar ze was zo vreselijk druk, kon haar ei niet kwijt. In het land is een fijnere revalidatie, maar stel dat ze hem nogmaals overstrekt? Het ligament afscheurt? Of de diepe buigpees een blessure oploopt omdat het de ondersteuning van het ligament mist?

Boxrust en beperkte ruimte is sneu. Nooit meer een sterk peen is sneuer.

Alleen heb je bij beide methodes geen enkele garantie..

WolinLotte

Berichten: 4305
Geregistreerd: 31-05-07
Woonplaats: Kranenburg, Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-04-14 20:44

Tja.... Ik heb heel veel spijt dat ik het volgens 'het boekje' heb gedaan.. Het kan zo veel simpeler. In mijn profiel staat een link naar ons verhaal. Mijn merrie loopt nog steeds op blote voeten en dag en nacht buiten (waar ik voorheen echt very traditionale was :o ), en dat zal ook nooit meer anders worden. Haar benen en lijf zijn doorbloed, er is geen stalmoed en ze maakt zichzelf sterk, en ze wordt gelukkiger, geen stress.
Ik heb wel de garantie gekregen, waar ik voorheen er niet in geloofde, sta ik er nu voor de volle 100% achter. We maken het onszelf zo moeilijk. En dit is geen kritiek naar jou meid, ik weet namelijk goed in wat voor dilemma je zit.
Maar ik wil je zo graag meegeven; ontspan, geef haar vakantie, lekker op de wei, met een vast rustig clubje (niet in en uit paarden), ijzers eraf en laat haar gewoon lopen, lekker de tijd geven, geduld hebben en zelf op een kleedje in de zon gaan bakken van de zomer {:} . Het bespaard je stress met het kijken hoe ze de box uit komt, hoe ze loopt, hoe dik haar pees wel of niet is of ze niet op stal staat te hyperen, etc etc etc etc... Het is een paard, geen suikerpopje (echt heus waar... :P ) En dat been hersteld wel hoor.