Jannepauli schreef:Dat wordt nog een lastige klus LC!
Als ik me goed herinner is Hittie destijds niet bevangen geraakt door insulineproblemen - dat zou dus betekenen dat ze wat minder moeite heeft met het 'verwerken' van koolhydraten.
Ze kan waarschijnlijk wel beter pieken verdragen als een echt sober ponyras maar toch merk ik ook bij haar wel reactie op wijzigingen in partij of voer.
Ik denk ook dat ieder paard welke een langzaam insluipende HB episode heeft gehad de rest van zijn leven gevoeliger blijft voor insuline pieken, IR negatief getest of niet,
ik ga er dus maar gewoon vanuit dat ze de rest van haar leven aangepast gevoerd moet worden.
Jannepauli schreef:Ieder organisme (mens of dier) heeft koolhydraten nodig: de rode bloedlichaampjes, hersen- en zenuwcellen functioneren alleen maar goed als er glucose beschikbaar is. In het geval van het paard zal dat dus voornamelijk uit groenvoer moeten komen (koolhydraten met een lage GI). Je kunt vraagtekens zetten bij het gebruik van olie: het wordt wel gezien als een energieleverancier, maar is per definitie een stof die langzaam energie afgeeft en niet alle lichaamscellen weten er raad mee.
Klopt... daar heeft Tug me ook op gewezen, toch kan olie volgens haar een goede brandstof zijn voor duurprestaties welke ook nog eens het insuline peil nauwelijks verhoogd.
Olie of vet ipv extra koolhydraten zouden dus iig zowiezo veiliger zijn om extra energie toe te dienen.
Olie moet inderdaad wel eerder gevoerd worden (+/- 3 uur voor het werken) omdat het lichaam even langer nodig heeft om het beschikbaar te stellen voor energie als dat bij koolhydraten en zetmeel het geval is
Jannepauli schreef:De kernvraag bij trainingsopbouw is dus: kies je voor snelle energie ( koolhydraten) of langzame energie ( vetten ed).
Als jouw paard nog vetpockets heeft, gecombineerd met het feit dat je nog maar net bent begonnen met het opvoeren van de training, zou mijn advies niet zijn om al olie bij te voeren, tenzij het een omega-olie is en dan nog maar in hele kleine hoeveelheid.
Hittie is een dressuurpaard en zou dus theoretisch gezien aan langzame energie genoeg moeten kunnen hebben, toch bestaat de dressuurtraining van een dergelijk paard op Z-niveau en hoger voor een groot deel uit galoptraining.
Snelle energie uit koolhydraten is belangrijk voor springpaarden, eventers, renpaarden enz, maar ook een dressuurpaard op gevorderd niveau zal denk ik niet alle energie meer uit alleen vetten en hooi kunnen halen.
Dit zal de toekomst moeten uitwijzen natuurlijk, maar dat maakt het dus best moeilijk maar ook interessant en bovendien een uitdaging.
Jannepauli schreef:Om de pockets weg te krijgen zou ik in eerste instantie kiezen voor duurtraining: bij kortdurende krachtexplosies ( korte galoptraining) verbrandt het lichaam voornamelijk suikers (glucose in het bloed) - bij duurtraining worden vetten aangespoken. (Denk maar even aan die graatmagere marathonlopers!). Als je nog geen duurtraining doet, zijn m.i. vetten een overbodige aanvulling.
Op het moment dat jij regelmatig traint ( zes dagen in de week bij wijze van spreken) met de wat zwaardere oefeningen, dan zou ik eerder gaan voor een kleine hoeveelheid brok van een uitstekende kwaliteit.
Het moeilijkste van dit alles is de balans te vinden tussen arbeid (= mijn stokpaard: beweging!) en de juiste dosis koolhydraten, eiwitten en vetten. Waarbij in mijn ogen de balans beter kan doorslaan naar beweging dan naar voeding.
Qua bewegingniveau zit Hit al redelijk op schema, ze traint natuurlijk al langer onder het zadel maar mag nu weer opgewerkt worden naar haar oude niveau incl alle bijbehorende kunsten
.
Dat betekend dus dat er niet zozeer meer alleen conditie en uithoudingsvermogen wordt gevraagd maar dat er ook kracht gevraagd gaat worden (pirouettes, zijgangen, langere galop reprises ed).
Qua duurtraining zit het wel goed denk ik, buiten haar training onder het zadel loopt ze dagelijks 3 kwartier tot een uur in de stapmolen welke we op behoorlijke stapintensiteit hebben staan.
Er wordt dus niet geslenterd maar echt fors doorgestapt.
Daarnaast heeft ze dagelijks minimaal 4 uur vrije beweging en komt ze minimaal 4x per week onder het zadel en wordt ze 2x gelongeerd, 6x per week is ze in ieder geval dus flink in beweging.
Van echte vetpockets kun je (als ik denk aan plaatselijke dikke bulten) niet spreken, ze heeft nog wat zachte plekken achter haar schouderblad en op haar billen, verder zijn haar ribben goed voelbaar en is ze zichtbaar een stuk scherper in haar belijning geworden als dat ze voorheen was.
Een goede brok vinden is lastig, vrijwel alle brokken bestaan uit gemalen granen en vulstoffen, wij zijn om reden van juist die extra vulstoffen (restanten uit..enz) jaren geleden al afgestapt van de brokken.
Ik heb wel een alternatief gevonden in de vorm van een speciaalvoer voor paarden welke snel lijden aan spierverzuring (tying up), dit voer bevat helemaal geen granen en zit toch heel hoog in het energielevel.
Dit voer kan alleen NIET als alleenstand voer aan een HB 'er gegeven worden, het is namenlijk bedoelt voor ren- en eventingpaarden en zit dus veel te hoog in energie tov de geleverde vits/mins per kilo product.
Ze zal dus een aangepaste hoeveelheid moeten krijgen aangevuld met een vit/min brokje om dit verschil op te vangen.
Daarnaast is het belangrijk dat ze het voer wat ze krijgt ook echt in energie stopt en niet opslaat in de vetlagen, ze moet dit voer dus kort voor de aanvang van de werkelijke arbeid gaan krijgen.