Helaas staat mijn haflinger chronisch bevangen, maar.. het gaat goed

Hopelijk lees ik hier nog wat goede tips.
Half september begon Stef wat lastig te lopen, beetje stram op het harde, maar in de wei dan weer prima. Hij is bijna 22, daar gooide ik het eerst op (dan mag je wat stram je stal uitkomen). Totdat hij na een paar dagen nauwelijks meer wilde bewegen, wat opgetrokken stond en zwaar ademden. DA erbij: diagnose was ernstig bevangen (4 benen) en vermoeden van cushing. Direct op een flinke dosis metacam gezet en hij moest binnen een paar dagen verbeteren anders zou het einde verhaal zijn. DA was erg somber.
Na wat spannende dagen de uitslag terug: geen cushing. Hij ging langzaam aan ook wat beter. DA gaf hem 50% overlevingskans, dan moest hij in een maand tijd sterk verbeteren. Enfin, op dieet gezet (non-obesitas voer), strak ruwvoer schema (hooi en stro wegen) en verder in de paddock. Na een maand was hij 20 kilo kwijt en de DA was positief.
De eerste keer hoefsmid was niet leuk om te zien: ongeveer alles wat hij er af haalde was bloed doorlopen, niks mooi witte hoef, maar donkerblauw of donkerrood. De witte lijn op 4 voeten is twee tot drie keer zo breed als normaal. Ook nog wat getobt met hoefzweren in de witte lijn, maar dat lijkt nu redelijk onder controle.
Nu zijn we 4 maanden verder, Stef is 71 kilo lichter (op streefgewicht, onder de 500 kilo) en ik mag er weer op (alleen stappen).
De rest van zijn leven staat hij op streng dieet (hij krijgt nog geen korstje brood extra..) maar ik zie wel dat ik mijn paard terug heb. Hij is weer vrolijk, loopt te dollen met de rest.