Bokt.nl

scoxxx schreef:

In het endurance-wereldje ken ik meer schrijnende hoef-gevalletjes (lees slecht bekapt en beslagen).
Drie zijn "hoefsmid" zonder diploma's en de anderen weet ik te weinig van... tja, behalve dan dat ze slecht werk leveren.
In het endurance-wereldje ken ik het werk van voor mij onbekende hoefsmeden (buiten deze 3 diploma-loze hoefsmeden) op 5 paarden.

Maakt 10 hoefsmeden (waarvan 3 dus diploma-loos) waarvan ik het werk persoonlijk heb beoordeelt tot slecht.

henny_w schreef:

Marcella schreef:

Nog even over de hoge hielen. Maar ik kan merk nu dat mijn fjord nu hij een stuk hogere hielen heeft makkelijker over steentjes loopt. Dit is nl. wel handig want het stuk voor de stallen bestaat nog uit puinzand. Maar heb ook het idee dat zijn been gebruik beter geworden is.

Weet niet of ik zo goed omschrijf, maar naar mijn idee loopt hij lekkerder...vrijer. Dan met lage hielen want dan loop hij vaak kort en gevoelig.

Ik vind dat je daar een heel belangrijk punt benoemd
Als je perse een modelhoef volgens bep. principe wilt met lagere hielen en jouw fjord loopt niet echt lekker dan zou ik ook voor hogere hielen gaan.
Jouw paard geeft het zelf eigenlijk al aan dat hij nu veel beter loopt met de hogere hielen.
En dat hoeft nog niet eens met de hoeven zelf te maken te hebben maar het kan ook zijn dat jouw fjord last krijgt van pezen of spieren bij lagere hielen.

Heel goed om niet alleen naar de hoeven te kijken maar ook naar het bewegen van je paard

merrieveulen schreef:

ik moet eerlijk zeggen dat ik het hoefmodel van paarden in de rocky mountains niet echt boeiend vind in vergelijking tot mijn eigen dieren, die op glad asfalt en verder zachte ondergronden lopen.

de info op hoefnatuurlijk gaat voor Faram iig niet op, hij heeft voor vrij 'hoge' hielen, maar staat keurig in zijn voetas. achter heeft hij amper hielen, maar ook daar, keurig in de voetas. zijn hoefbeentjes staan gewoon zoals het hoort, niets afwijkends aan, terwijl de tekeningetjes op hoefnatuurlijk dit wél laten zien.

het klopt gewoon niet dat ieder paard met een hoge hiel te maken heeft met een voorover staand hoefbeen. de hoef, dwz het hoorn, is dood weefsel en vormt zich naar invloeden van binnen- en buitenaf. die vorm is van invloed op de beenstand, zou ik Faram's hielen voor in gaan korten, dan trek ik niet alleen gewrichten uit verband maar breek ook de voetas, daarnaast komen zijn pezen onder stevige spanning te staan. zou ik hem bekappen naar het 'wilde paarden' model, dan gaat hij 100% zeker kreupel. als de stand van de voeten goed is, waarom zouden we deze dan gaan veranderen naar een model dat te zien is bij wilde paarden die leven op ondergronden die totaal niet met de onze te vergelijken zijn?

henny_w schreef:

Mijn idee:
RESPECTEER de hoeven zoals ze groeien in de omgeving waar je paard opgroeit.
Zorg dat event. flares op tijd verwijderd worden en kijk of je paard goed en lekker loopt.
Ongeacht blootsvoets of beslagen.

geerke schreef:

daar ben ik het helemaal mee eens...het is van de gekke om de hielen lager te maken omdat een paard in de rocky mountains dat ook heeft!
Dat is echt appels met peren vergelijken....

opala schreef:

henny_w schreef:

Mijn idee:
RESPECTEER de hoeven zoals ze groeien in de omgeving waar je paard opgroeit.
Zorg dat event. flares op tijd verwijderd worden en kijk of je paard goed en lekker loopt.
Ongeacht blootsvoets of beslagen.

Mijn idee is, dat dit niet samengaat, zodra je je paard laat beslaan, respecteer je de hoef niet meer zoals het groeit in de omgeving waar je paard opgroeit, dan dwing je de hoef op een ijzer te staan

henny_w schreef:

Oke, ik zal het voor jou wat uitgebreider schrijven
Respecteer OOK de gangen en het WELZIJN van het paard.
Als een paard veel traint voor bijv. endurance en het gaat gevoeliger lopen omdat er meer slijting is dan groei, dan ben je blootsvoets niet goed meer bezig maar zoek je uit respect voor je paard een andere oplossing.
En dan mag er wat mij betreft bijv. best een aantal maanden per jaar beslag onder om het paard lekker te laten lopen.
Dan heb ik dus echt maling aan het NB verhaal.
De voorbeelden van endurancepaarden die eerder in dit topic benoemd werden en die op langere afstanden nog steeds blootsvoets konden?
Waar leven die? Vast niet in deze contreien.

Neem dan een voorbeeld uit deze streek.
Bijvoorbeeld Anita Lamsma. Die woont hier op een steenworp afstand bij mij vandaan.
Internationaal endurance met een arabier op de 160 km.
Zij traint hier ook in de bossen.
Neem zo'n iemand als voorbeeld wat de hoeven betreft maar niet iemand uit de zuidelijker landen met een compleet andere bodem. Dat noem ik geen vergelijksmateriaal voor langere afstanden blootsvoets.

De omgeving waar het paard opgroeit heeft wel degelijk een grote invloed op de hoeven.

Esperanza schreef:

Henny, helemaal mee eens. Alleen de visie van de NB´ers is dat je dus dan niet zulke inspanningen moet vragen aan je paard. Wij die dat wel doen zijn dus vies. Terwijl endurancers juist mensen zijn die echt wel serieus nadenken over een stukje hoefmanagement. Dit zijn geen mensen die ijzers hebben omdat het makkelijker is met het uitkrabben.

De voorbeelden die op de PN site worden aangehaald zijn ook niet echt. Dat heb ik al wel eens eerder aangedragen. Er wordt gedaan alsof dat iemand is die lekker veel klasse 3 rijdt, maar ondertussen is zij in de klasse 3 niet terug te vinden in de Endurance database. 1x heb ik haar in de klasse 2 zien staan. En daarna ineens niet meer.... goh, hoe zou dat toch komen?

opala schreef:

Je hoeft je niet te verdedigen, het is een verschil van benadering. In mijn ogen is iets respecteren iets (maakt niet uit wat) nemen zoals het is ... zonder maar

Esperanza schreef:

De voorbeelden die op de PN site worden aangehaald zijn ook niet echt. Dat heb ik al wel eens eerder aangedragen. Er wordt gedaan alsof dat iemand is die lekker veel klasse 3 rijdt, maar ondertussen is zij in de klasse 3 niet terug te vinden in de Endurance database. 1x heb ik haar in de klasse 2 zien staan. En daarna ineens niet meer.... goh, hoe zou dat toch komen?

Citaat:

200km in 3 dagen zonder hoefbescherming
Een vertaling en samenvatting van http://www.endurancehorse.co.za/Default.aspx?tabid=33

Fauresmith was de eerste endurance rit in Zuid-Afrika, inmiddels bestaat deze 34 jaar. het is een driedaagse rit van 201km (74km +74km +52km).

Vorig jaar toonden wij Zuid-Afrika dat wij, net als onze collega’s in de V.S. en Australië, honderd ‘milers’ (ritten boven de 100 mijl) blootsvoets zonder hoefschoenen kunnen rijden. De meeste Zuidafrikaanse ruiters concentreren zich op Fauresmith als hun doel. Velen durfden hun paarden niet blootsvoets te rijden, totdat ze bewezen zouden zien dat wij ‘Fauresmith’ zonder hoefbescherming konden rijden.

Ik reed de wedstrijd met mijn paard Goshawk. Hij liep op blote voeten, zijn hoeven zagen er na de eerste dag zo goed uit dat ik het niet nodig vond om hoefschoenen te gaan gebruiken. Ik durfde de tweede en derde dag ook wat meer te vragen, Goshawks genoot zichtbaar van de rit, wederom reden we zonder hoefschoenen.

Goshawk was het eerste paard ooit dat blootvoets de finish bereikte. Het fijnste moment was waarop we aan kwamen draven en ik we terugreden naar de keurende veearts. Hij liep zo goed dat de dierenarts me ‘de five’ gaf toen we bij hem kwamen.

Het is moeilijk uit te leggen hoe belangrijk deze prestatie is, niet alleen voor ons, maar ook voor de rest van de wereld. Dit is het bewijs dat heel wat heilige huisjes omver trapt. Dankzij onze prestatie zullen volgend jaar heel wat jonge endurance paarden onbeslagen starten en zullen een kans krijgen om barefoot kampioenen te worden.

Goshawk’s gemiddelde snelheid was 17,5 km/h inclusief stops, keuringen en drinken. Zijn kruissnelheid ligt op 22 km/h, daar voelt hij zich prettig bij. Omdat ik me toch verantwoordelijk voel voor hem en zijn gezondheid, heb ik altijd hoefschoenen bij m voor het geval dat, maar we hebben ze niet nodig gehad.

De oudere generatie is enthousiaster over het ijzerloos rijden dan de jongere generatie. De ouderen herinneren zich nog dat veel landbouwpaarden ook niet beslagen werden.

Mensen geloofden gewoonweg niet dat het kon om ‘Fauresmith’ zonder ijzers en zonder hoefschoenen te rijden. Maar het is mogelijk, het is al gedaan in Amerika en Australie en nu dus ook in Afrika. Na onze rit zag je wel wat slijtage aan de hoef, maar op een natuurlijke manier, we hebben foto’s gemaakt van de hoeven voor en na de ritten.

Van alle 43 deelnemers werden er tien uit de wedstrijd gehaald, waarvan negen paarden kreupelheid als oorzaak hadden. Goshawk kwam met glans door alle keuringen en heeft geen stap kreupel gelopen.

Hoe hebben we dit bereikt? Het kostte drie jaar voorbereiding en hard werken. Onze paarden zijn nooit beslagen geweest en zijn nooit in stallen gehuisvest geweest. Mijn man bekapt de paarden volgens de witte lijn methode*. (*zelfde als hier op Hoef Natuurlijk)

henny_w schreef:

De omgeving waar het paard opgroeit heeft wel degelijk een grote invloed op de hoeven.

scoxxx schreef:

jodi schreef:

Hé mensen!Het is bezig een welles/nietes topic te worden,dat is jammer....

Dat is inderdaad niet de bedoeling van dit topic, dat welles-nietes dus he
Keibenieuwd naar de foto's van Ikowtje!

Arabesk schreef:

Mensen geloofden gewoonweg niet dat het kon om ‘Fauresmith’ zonder ijzers en zonder hoefschoenen te rijden. Maar het is mogelijk, het is al gedaan in Amerika en Australie en nu dus ook in Afrika. Na onze rit zag je wel wat slijtage aan de hoef, maar op een natuurlijke manier, we hebben foto’s gemaakt van de hoeven voor en na de ritten.

henny_w schreef:

Maar dat paard is niet Nederlands opgegroeid, zelfs niet Europees als ik het goed lees.