Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Citaat:Randie: volgens mij kan prednisolon (corticosteroide) hoefbevangenheid in de hand werken. Wat we hier bijna altijd zeggen: laat de moed niet zakken.
Er zijn in dit topic meerdere hoefbevangen paarden die helemaal zijn opgeknapt.
Wat het in jouw geval waarschijnlijk wel extra gecompliceerd maakt is de hoefkanker. In hoeverre zijn de hoeven weer helemaal genezen? Als de straalkanker verleden tijd is, dan is de kans groot dat je paard hier goed door heen komt.
Wat krijgt hij nu aan pijnstilling?
TE5 schreef:Ik zat dit topic uit interesse te lezen, niet omdat ik een paard ken met hoefbevangenheid,
maar nu heb ik het idee alsof ik toch wat dingetjes herken.
Daarom post ik dit hier maar even, om te weten of ik nu overdreven aan het doen ben.
dit herken ik dus:
- hij doet vaak wel moeilijk als ik zijn hoeven wil uitkrabben (heel erg zwiepen met zijn staart, hoeven terugtrekken, maar heel moeilijk optillen enz.)
- hij is gewoon ronduit te dik
- hij loopt de laatste tijd wel 'raar',
hij struikelt heel veel (kan ook door zijn benen zakken zijn trouwens, daar ben ik nog niet helemaal uit),
en als ik een uurtje heb gereden is hij daarna helemaal op:
het wordt echt een hobbelpaard wat hortend en stotend zijn laatste stappen zet,
zelfs als ik er inmiddels af ben.
- Uit zichzelf loopt hij ook heel weinig (kan ook gewoon luiheid zijn)
- Hij staat 24/7 buiten op een mooie, goedbegroeide wei
- Haflinger (volgens de wiki extra gevoelig)
- ik dacht dat ik ook ergens zag staan dat een soort diarree-achtige poep ook n symptoom was? (weet ik niet zeker meer)
dat heeft hij iig wel.
Dit was het geloof ik..
Zit ik nu te overdrijven?
Ik ga morgen er nog maar eens extra op letten.
romeorowan schreef:Isapaardje: als het hoefbeen dan grondparallel is en ook nog evenwijdig loopt aan de hoornwand, dan krijg je toch een paard wat bijna met de kogels op de grond komt, een weekgekoot paard.
Citaat:Jeetje Randie, wat een moeilijke situatie..
het is idd zoals Romeorowan zegt, je kunt die beslissing alleen maar zelf nemen uiteindelijk maar.. wat zijn een paar dagen of weken op een paardenleven en ik zou het vooralsnog aanzien en vooral met je DA overleggen. En extra opinies van vakmensen vragen zodat je afwegingen kunt maken. Het kan soms zomaar beter gaan - nog geen twee weken geleden liep mijn reuzin ook zo slecht, ik gaf er geen duppie meer voor. En nu is het al een stuk beter, terwijl ze echt rondom bevangen was..
Hou moed
Citaat:@ Randie
Ik heb jullie verhaal gevolgd over de straalkanker. Onwijs balen dat je paard nu weer hoefbevangen is.
Toen Image hoefbevangen was http://www.hoofcare.nl/frame_pagina/fra ... svaart.htm
is ze maanden heel slecht geweest. De afspraak om haar in te laten slapen was al 2 keer gemaakt en 2 keer gelukkig weer afgebeld, omdat ze weer opknapte de dag ervoor.
Image is heel slecht geweest. Ze heeft maanden op 3 benen gestaan. Maar ik had met haar afgesproken dat, zolang zij 's morgens opstond, naar buiten strompelde en haar eten op at, zolang zou ik het blijven proberen.
Gelukkig maar, want ze rent nu weer door de wei, rijdt weer 3 dagen in de week en is zelfs al weer L1 dressuur ohz gestart.
Maar ik herken jouw twijfel, ik heb me nog nooit zo rot gevoeld, zoveel getwijfeld aan alles en iedereen en vooral aan mijn eigen gevoel.
Want veel mensen zeiden dat ik op mijn gevoel moest vertrouwen, maar ik was op. Ik kon niet meer van de spanning en machteloosheid.
Dus jouw twijfel is heel herkenbaar. Ik kan je geen raad geven, anders dan het in ieder geval nog een paar dagen aan te kijken, omdat ik wel geleerd heb, dat paarden sommige dagen heel slecht zijn en dan door een wonder weer een paar dagen opknappen.
@ RandieIk heb jullie verhaal gevolgd over de straalkanker. Onwijs balen dat je paard nu weer hoefbevangen is.
Toen Image hoefbevangen was http://www.hoofcare.nl/frame_pagina/fra ... svaart.htm
is ze maanden heel slecht geweest. De afspraak om haar in te laten slapen was al 2 keer gemaakt en 2 keer gelukkig weer afgebeld, omdat ze weer opknapte de dag ervoor.
Image is heel slecht geweest. Ze heeft maanden op 3 benen gestaan. Maar ik had met haar afgesproken dat, zolang zij 's morgens opstond, naar buiten strompelde en haar eten op at, zolang zou ik het blijven proberen.
Gelukkig maar, want ze rent nu weer door de wei, rijdt weer 3 dagen in de week en is zelfs al weer L1 dressuur ohz gestart.
Maar ik herken jouw twijfel, ik heb me nog nooit zo rot gevoeld, zoveel getwijfeld aan alles en iedereen en vooral aan mijn eigen gevoel.
Want veel mensen zeiden dat ik op mijn gevoel moest vertrouwen, maar ik was op. Ik kon niet meer van de spanning en machteloosheid.
Dus jouw twijfel is heel herkenbaar. Ik kan je geen raad geven, anders dan het in ieder geval nog een paar dagen aan te kijken, omdat ik wel geleerd heb, dat paarden sommige dagen heel slecht zijn en dan door een wonder weer een paar dagen opknappen.
Citaat:Maar geef toe .. moed houden is makkelijker geschreven dan gedaan hoor als je paardje kreupel ziet, zeker na een al ellendige voorperiode.
geerke schreef:romeorowan schreef:Randie: volgens mij kan prednisolon (corticosteroide) hoefbevangenheid in de hand werken. Wat we hier bijna altijd zeggen: laat de moed niet zakken.
Er zijn in dit topic meerdere hoefbevangen paarden die helemaal zijn opgeknapt.
Wat het in jouw geval waarschijnlijk wel extra gecompliceerd maakt is de hoefkanker. In hoeverre zijn de hoeven weer helemaal genezen? Als de straalkanker verleden tijd is, dan is de kans groot dat je paard hier goed door heen komt.
Wat krijgt hij nu aan pijnstilling?
Ik heb net bloed gegeven bij de bloedbank en zat me daar ineens af te vragen hoe dat nu precies zit met het afnemen van diverse liters bloed bij hoefbevangen paarden. Ik heb ooit ergens gelezen dat het heel snel en goed resultaat laat zien. Toch hebben we het in dit topic daar nooit over.
Wie weet hier meer van?
aderlaten...ik heb het meegemaakt bij een shet van de zomer...de da haalde er z'on twee en halve liter bloed uit..
doormiddel van de kleur van het oog in de gaten te houden wist hij wanneer hij moest stoppen..
wat leg ik dit weer lekker uit..
nog een poging...
toen hij begon met aderlaten was het oog rood in plaats van roze,wat duidt op ernstige spijsverteringsproblemen.
Daarna zag je het rode veranderen in roze...ik moest af en toe het derde ooglid te voorschijn halen,terwijl hij bloed af tapte....waarom heb ik altijd van die leuke klusjes?
(varieerend van een niet stoppende bloeding,dicht naaien van ogen,abces uitdrukken van een percheron enzo...hoezo een saai leven..)
Het was heel indrukwekkend om te zien,toen het de normale kleur had stopte hij....de pony liep gewoon weg en voelde zich duidelijk veel beter.
Voor het aderlaten kwam hij niet van z'n plaats en hing helemaal achter over....in dit geval werkte het dus goed...
Je zou je haast afvragen waarom het niet vaker word gedaan inderdaad..
romeorowan schreef:Nee, ik bedoel het stuk wat bestraat is voor de stal. Als ze dan uit de paddock en de bak komen dan moeten ze een paar meter over de stenen voor ze in de stal zijn.
Zij durfde dus niet vanuit de paddock naar de stal te lopen (de stenen op te stappen), terwijl ze weet dat je op stal lekkers krijgt.
cleotinka schreef:nog even dit;
is mijn mening hoor over het aderlaten,is wat ik erbij voel (met wat medische kennis)
ben geen wetenschapper.