ik heb altijd geleerd dat door de toxinevorming of andere factoren, de bloedvloei in de lamellen vermindert (vasoconstricitie) en deze ischemisch worden. Daardoor zijn ze inderdaad minder bestendig aan druk en zouden ze kunnen los'scheuren' maar ze zullen vanzelf ook loslaten door de geringe doorbloeding. De verminderde doormeter van de bloedvaten zorgt overigens voor een drukverhoging van het bloed. Vroeger werd daarom ook een aderlating uitgevoerd op hoefbevangen paarden. De ontsteking, moeilijke passage van het bloed... leiden ertoe dat de aanhechting kapot gaat. Wat het sinking betreft tja, dat is natuurlijk een rechtstreeks gevolg van het loslaten van de lamellen en de daarnakomende belasting.
edit: Volgens een recente studie (2009), een literatuuroverzicht van een collegastudent, is aangegeven dat het ontstaansmechanisme nog niet helemaal opgehelderd is maar vermoedelijk is het vasculaire model met hypoperfusie het meest aannemelijke. Is een mooie studie overigens, ik weet niet of hij er dit jaar verder op werkt - er is nog altijd veel werk rond hoefbevangenheid.
. Denk dat je na 2 dagen het weidehooi weer kan geven. Maar als je voor jezelf nog zoiets hebt van: is dat niet te vroeg, dan kan het ook geen kwaad hem bijvoorbeeld een week wat meer graszaadhooi te geven en het weidehooi nog even achterwege te laten. Je hebt een goed supplement, dus dat kan gerust geen kwaad.
Hij moet gewoon echt niet meer afvallen ook, dus dat is ook weer een beetje een afweging.
Liep wel braaf mee, maar z'n hoofd stond een beetje op onweer
Want normaal mag ie af en toe een hapje gras nemen van me en nu niet, daar was meneer het niet mee eens.
Je eigen huid is ook altijd warm, maar als je ergens een ontsteking hebt dan 'gloeit' het, is een andere warmte)
.

)
Voor loopt ze volgens mij wel lekker ruim, achter wel wat kort, maar ik weet niet of dat bij het ras hoort? Verder zie ik er niet zoveel aan, das wel positief.