vanitymay schreef:Ik vraag mij eerlijk gezegd af waarom een Deense onderzoeker / hobbyist wel dit soort bijna schokkende ervaringen heeft met ijzers, terwijl de gerenomeerde onderzoeksfaculteiten hierover eigenlijk nauwelijks publiceren?
Ik weet dat er in Utrecht (onder andere) al jaren onderzoek wordt gedaan naar de beweging van paarden, hoefbeslag, impact en ontstaan van beengebreken ed. Ik zou verwachten dat als zij echt schokkende problemen zouden ondervinden bij het gebruik van ijzers, hier al veel meer over bekend zou zijn en er al veel meer alternatieven zouden zijn verzonnen.
Als ik deze beelden zie denk ik inderdaad dat ijzers heel slecht zijn voor een paard. Dat sluit ik beslist niet uit, maar wat ik vreemd vind is dat eigenlijk verder niemand rept over deze (zo te zien desastreuze) problemen voor het paard en zijn benen. Ik weet dat er voldoende onderzoek naar wordt gedaan en al is gedaan. Ondanks dat de beelden voor zich spreken is er door deze Deen geen conclusie getrokken over wat het effect is op het paardenbeen van deze beelden en geeft hij geen gevolgen aan hiervan. Want ik zie best dat het been meer stuitert dan het andere been zonder ijzers maar is dat dan ook erg?
Op zich interessant en ik zou er graag veel meer over willen horen en zien..Mogelijk dat deze beste man een stap verder kan gaan in zijn onderzoek? Foto's, conclusies, aanbevelingen, meerdere onderzoeken, objectief meetbare gegevens?
Er heerst een taboe op het bekritiseren van ijzers. Dat ze slechte effecten hebben, is al in de 19e eeuw door Bracy Clark (1771-1860) ontdekt. Hij schreef zijn bevindingen op en dacht dat iedereen blij zou zijn met zijn schokkende ontdekking. Helaas betekende dit zo'n beetje het einde van zijn carrière, mensen wilden het niet horen, toen niet en nu ook niet (als je meer over hem wilt weten, google staat voor je klaar).
Waarom de universiteiten hier niets mee doen? Over een jaar of 100 zal het algemeen geaccepteerd zijn dat ijzers not done zijn, daar ben ik van overtuigd. Maar dat wereldje werkt nou eenmaal niet zo snel. Een voorbeeld is een onderzoek van de Universiteit Utrecht. Het ging om een studie naar genezen van een peesblessure. Uiteindelijk was de conclusie in Utrecht: een paard met peesblessure moet niet op stal maar in de wei, zo blijft hij bewegen. Daardoor duurt de genezing wel langer, maar de genezing is ook volledig. Als een paard op stal wordt gehouden, stelt het stukje spier dat gerepareerd wordt zich in op weinig beweging. Zodra het paard dan weer in actie komt, raakt hetzelfde stukje spier weer overbelast en scheurt het weer.
Zie de spier als een fietsband met een scheurtje erin. Als je op de plaats van het scheurtje een stukje karton plakt (het gerepareerde stukje spier als een paard op stal blijft staan), scheurt dat stukje karton ook snel als je de fietsband uitrekt.
Waarom ik dit hele verhaal vertel? Wat denk je dat er nu nog steeds tegen de eerstejaars studenten wordt verteld? Ondanks het eigen onderzoek naar wat nou het beste is? Juist, een paard met een peesblessure moet op stal. Waarom? Omdat het al jaren zo gaat, dus zal het wel het beste zijn.
Deze Deense hobbyist heeft er overigens geen enkel belang bij om een grootschalig onderzoek te doen. Ook al zou hij het 100% objectief doen en 60.000 paarden filmen met ijzers en 60.000 paarden zonder ijzers en ook al zou overduidelijk te zien zijn dat alle 60.000 paarden met ijzers slechter lopen, dan NOG zouden mensen zeggen dat hun paard echt niet zonder ijzers kan, dat het verschil wel meevalt, dat HUN paard met ijzers toch echt anders loopt, etc. etc. etc.
Mensen die ervoor open staan, hebben wat aan deze beelden, anderen niet.
Ondertussen zullen ijzerfanaten door deze filmpjes wel uitgedaagd worden om met 'tegenbewijs' te komen, dus we wachten rustig af.
Geplaatst: 13-05-08 15:27 
... En waarom slaat dat nergens op?
lijkt me niet .. 
