Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
flavlip schreef:@ Idifix Fijn, dan heb ik je hopelijk een beetje gerustgesteldEn klopt wat voer betreft
Zo lang ze energie hebben krijgen ze genoeg
Flavio kreeg eerst 4kg per dag (hij is maar een kleine pony), meer kon hij echt niet aan. Nu is hij netjes op gewicht, al een tijdje, blijft rustig afvallen en eigenlijk hoeft dit nu niet meer (wel liever iets te dun dan te dik, maar toch). Z'n pockets zijn er nog steeds, maar ben alweer rustig aan het opbouwen met voer. Die pockets hebben echt tijd nodig, zo lang ze niet erger worden vind ik het goed. Ik blijf verbetering zien. Flavio krijgt nu 7kg per dag. Dit kon eerst echt niet, zodra ik maar iets meer probeerde kwamen er weer veel meer pockets te voorschijn (kont, manenkam). Wat/hoeveel krijgt jouw paard nu? Flavio mag nu ook een half uurtje gras erbij
@Tyrcanol Flavio werd ook heel chagrijnig en is nu ontzettend gefixeerd op eten (gaat echt flippen op stal, bokken tegen de wand enzo). Zo kende ik hem ook niet. Gaat nu weer beter, hij kan meer eten aan en mag een half uurtje gras. Van 5 minuten knapte hij al opIk snap dat het moeilijk is, we kennen het allemaal hier. Je hebt momenten dat je er gewoon even doorheen zit. Geef niet op, geef het tijd
![]()
@Marijuhhh Heb ik gehad, maar nu niet meer. Wel dat zodra er maar iets is ik meteen helemaal overstuur ben en alle alarmbellen gaan rinkelen, maar verder doe ik mijn paardje gewoon met heel veel plezier. Waarom waren er twijfels over de diagnose? Had ik bij Flavio ook hoor deze keer, maar heb nu m'n "bewijs" je ziet het aan de buitenkant van zijn hoeven (witte lijn was nog verbreed, dus daar was het niet echt aan te zien). Nu is het "alleen" een ribbeltje, vorige keer echt met kanteling. Voor mij de bevestiging dat hij toch echt hb is en ik er op tijd bij was en niet voor niks medicijnen heb gegeven (en anders beter een keer medicijnen bij voorbaat voor "niks" dan te laat...).
Ook bij een "gewone" kreupelheid, ben ik altijd erg alert. Heb ook al eens gehad dat hij gewoon kreupel was, ging goed vooruit, elke dag wat beter en ineens slechter... dan blijf ik het moeilijk vinden wat ik dan moet doen. Heb hem meteen aan het werk gezet, wilde niet het risico lopen dat hij door het niet werken hb zou krijgen en dat vermoeden had ik toen. Goede keus gemaakt, want als zijn kreupelheid erger was geworden had ik het met werken erger gemaakt en nu ging het beter, dus gelukkig goed ingeschat. Dus ja, ik herken je gevoel. Tussendoor kan ik het loslaten, maar op zulke momenten... nee, dan niet. Maar dat is ook goed, houd je scherp en alert