Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-03-11 09:15

Geplaatst: 02-03-11 09:15

Richtje schreef:
Je gaat de bezoekjes aan Bodegraven nog missen straks

Hihi, als kiespijn ja...

Ik ga nog wel een paar keer langs voor een aankoopkeuring ofzo, stukke leuker.

**Geplaatst**: 02-03-11 09:16

Geplaatst: 02-03-11 09:16

Aukelizzy schreef:
Richtje schreef:
Je gaat de bezoekjes aan Bodegraven nog missen straks

Hihi, als kiespijn ja...

Ik ga nog wel een paar keer langs voor een aankoopkeuring ofzo, stukke leuker.

Ja precies

Ik heb met Teun destijds ook afgesproken dat hij me alleen nog zou zien voor de keuring voor de verzekering als mijn puppie 3 is! Beter

**Geplaatst**: 02-03-11 10:11

Geplaatst: 02-03-11 10:11

Hey, jullie hebben helemaal gelijk. Ik moet naar mn eigen gevoel luisteren en dat gevoel zegt dat er iets niet goed zit. En de verhalen die ik hier lees maken me eerlijk gezegd ook huiverig. De veearts die geweest is hoeft iig niet terug te komen, die vond het al niet spannend genoeg toen hij net kreupel was en in mijn ogen stok kreupel liep...
Ik hou jullie op de hoogte!

**Geplaatst**: 02-03-11 10:25

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 02-03-11 10:25

Ik heb ook eerst de VA thuis gehad bij die van mij Gabsie, die zag er ook niets aan. Daarom heb ik hem meegenomen naar een gespecialiseerde kliniek. Daar kom je zoveel verder mee vaak!

**Geplaatst**: 02-03-11 10:48

Geplaatst: 02-03-11 10:48

.

Laatst bijgewerkt door Meert op 17-10-22 18:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-03-11 20:10

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 02-03-11 20:10

@ Flosje: Wat lekker dat het met Dioos ook nog steeds goed gaat. Super....

**Geplaatst**: 03-03-11 09:29

Geplaatst: 03-03-11 09:29

De dierenarts (Mertens) is gebeld. Ik moet er wel even op wachten i.v.m. vakantie, de tussentijd gaan we vullen met rechtuit stappen. Instructrice heeft hem ook nog zien lopen en ze kan zien wat ik voel, dus dat is voor mij een extra bevestiging. Al vond zij het zo minimaal dat het niet genoeg aanleiding geeft om hem te laten onderzoeken (wat ik nu dus wel ga doen).

Fijn om te lezen dat het hier met de paardjes allemaal de goede kant op gaat! Dat geeft de burger moed!

**Geplaatst**: 13-03-11 18:19

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 13-03-11 18:19

Ook hier moet ik even een link posten naar een fototopic van Zhuf. Ik ben zo blij dat ik er weer op zit!

[RIJ-ITP] Na 2jaar blessureleed: Zhufarno (v. Radar) back on track!

**Geplaatst**: 16-03-11 11:02

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 16-03-11 11:02

Even een update van mijn kant: Geen problemen met de hoefbandjes... De tussenpees blijkt de boosdoener dus voorlopig stappen, boxrust, stappen, stappen etc. Toch blij dat ik mn gevoel gevolgd heb, maar tegelijk boos dat dit niet eerder als optie naar voren is gekomen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-11 13:52

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-11 13:52

Vervelend Gabsie, maar fijn dat je nu weet wat het is, dat is een enorme opluchting weet ik uit ervaring.

Succes met de revalidatie!

**Geplaatst**: 16-03-11 18:57

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 16-03-11 18:57

Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is om naar je gevoel te luisteren...Jij kent je paard het beste en als het echt niet "zuiver" voelt is er vaak wat aan de hand. Prettig dat er nu een diagnose uitgekomen is en je niet door gereden bent en de blessure dus veel erger geworden was. Heel veel succes met de revalidatie...

**Geplaatst**: 17-03-11 14:27

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 17-03-11 14:27

Het is inderdaad fijn om te weten wat het is en daar gericht aan te werken. Alleen liggen nog niet alle puzzelstukjes in elkaar. Toen hij acuut kreupel was kon hij linksom de bocht echt niet door en was zn hoef RV duidelijk zeer gevoelig. Nu zie je rechtsom op het harde een lichte onregelmatigheid RV (linksom onder het zadel had ik dat nare gevoel had..) en zit het dus niet in de hoef...
Ik kan maar niet bevatten waarom die hoef zo gevoelig was als die pees de oorzaak is.

**Geplaatst**: 18-03-11 08:37

Geplaatst: 18-03-11 08:37

Dat is inderdaad best raar... Ik zou het wel goed in de gaten houden. Hoewel de diagnose "tussenpees" eruit gekomen is hoeft dat natuurlijk niet te betekenen dat dat de enige blessure is... (Goh..Wat ben ik weer positief ingesteld

). Voor het revalidatie schema zal dat niet zo veel uitmaken. Nu moet je toch ook veel stappen op het harde en zware bodem vermijden. Ik kan je alleen nog adviseren echt heel rustig op te bouwen.. Het is verleidelijk om het proces te versnellen als je het gevoel hebt dat het goed gaat..

**Geplaatst**: 18-03-11 12:33

Geplaatst: 18-03-11 12:33

.

Laatst bijgewerkt door Meert op 17-10-22 18:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-03-11 15:07

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 28-03-11 15:07

Kijk eens op www.health4horses.nl. Daar staat veel informatie over peesblessures en hoe deze effectief verholpen kunnen worden!

**Geplaatst**: 29-03-11 09:02

Geplaatst: 29-03-11 09:02

Hoe gaat het nu met Dioos? Soms wordt je er helemaal gek van :(:)

. Heb je al weer stappen ondernomen of knapt het toch weer op. Revalideren gaat echt met pieken en dalen... Misschien heeft ze gewoon een uitglijertje gemaakt...

**Geplaatst**: 29-03-11 10:07

Geplaatst: 29-03-11 10:07

.

Laatst bijgewerkt door Meert op 17-10-22 18:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-03-11 12:32

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 29-03-11 12:32

Ja dat wachten dat is echt slopend he! Onzekerheid is het ergste wat er is... Ik zal voor je duimen dat het allemaal meevalt.

**Geplaatst**: 29-03-11 13:53

Geplaatst: 29-03-11 13:53

.

Laatst bijgewerkt door Meert op 17-10-22 18:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-03-11 15:32

Geplaatst: 29-03-11 15:32

Zo, na eerst alle 19 pagina's doorgelezen te hebben wil ik ook graag mijn ervaring kwijt over blessures met hoefbandjes. Helaas niet zo'n fijne ervaring, maar ik hoop dat jullie mij dat niet kwalijk nemen. Ik heb het idee dat jullie graag ervaringen delen en dat heeft mij over de streep getrokken toch mijn verhaal hier te doen. Het zal wel een lang verhaal worden...

Op 5 maart 2010 zijn we met mijn paard naar de kliniek gegaan. Ze was kreupel, voor de vierde keer sinds september en ik wilde haar nu graag eens goed laten onderzoeken. Eerst draven op het erf in een rechte lijn. Niet zuiver, maar ook niet erg kreupel. Toen op de cirkel op het harde, waarbij ze echt steenkreupel liep. Ook op de cirkel op zachte ondergrond liep ze slecht. Buigproef gedaan met haar rechtervoorbeen waarbij ze weer op het rechte niet erg slecht liep. Het probleem lag vooral bij wenden/draaien.
Na verdoving liep ze op de cirkel nog niet goed, maar duidelijk beter. 4 foto's gemaakt van haar been en daarna nog een echo van haar been. De arts legde uit mijn paard "hoge overhoef" had, dat houdt in dat ze artrose had bovenin haar hoef (bij de kroonrand). Het probleem was nu echter dat er een ontsteking zat tussen twee gewrichten, waardoor ook haar gewrichtsband was geïrriteerd. Ze kreeg ontstekingsremmers ingespoten en speciaal beslag (aluminium). We moesten 7 weken stappen (dat mocht gelukkig onder het zadel, mijn dametje kon nogal drukjes zijn…) en dan weer terugkomen. Ze mocht alleen gecontroleerde beweging, dus niet los en niet gek doen. Na 7 weken moest het vocht bij de ontsteking minder zijn en kon hij zien of het kraakbeen was aangetast.

Op vrijdag 23 april zijn we weer teruggegaan naar de kliniek. Weer draven op een rechte lijn, dat zag er best netjes uit. Toen naar de longeercirkels. Op het harde iets beter dan de vorige keer. Nog wel duidelijk kreupel, dat wel. Maar de arts had immers gezegd “ik wil iets verbetering zien”? Ook in de cirkel op zachte ondergrond draven. Wederom iets verbetering ten opzichte van de vorige keer, maar nog wel kreupel. Een hoop gepraat van de arts maar ik begreep het niet zo goed. Wat zegt hij nu, wat moet ik gaan doen? Toen in "mensentaal": het paard reageert nauwelijks op de behandeling en het zal niet meer beter worden. Komt het echt niet meer goed? Nooit mag hij niet zeggen, maar nee, het komt niet meer goed. “Je kunt haar hier achterlaten om in te laten slapen”. Dat kon ik niet, niet na 7 weken streng onderdrukken om ervoor te zorgen dat ze niet gek doet. Niet na 7 weken niet los, niet in de wei, niet met haar vriendinnetje samen. Ik heb haar weer meegenomen naar huis. Terug op stal eerst mijn lieverd maar eens lekker op de wei gezet met haar vriendinnetje. Geen gekke sprongen, lekker eten en knuffelen. Ze hadden elkaar duidelijk gemist.

Twee maanden lang heeft ze lekker alleen maar op de wei gestaan. Helaas was het niet echt een weidepaardje en was ze het soms pas na 5 uur, maar soms na 3 kwartier al zat. Dan moest ik haar eruit halen, anders ging ze er zelf uit… Na twee maanden rust maar eens kijken hoe het ging.
24 juni: op de rechte lijn niets te zien. Toen naar de bak en aan de longeerlijn. Linksom gestart (de 'goede' kant). Hartstikke zuiver (ook met haar rechtervoorbeen, terwijl ze in de kliniek op de volte ook linksom niet goed liep). Omdraaien, andere kant op. Kijken, nog eens kijken, knipperen, nog eens kijken. Ik zie niets? Ze loopt zuiver? Ik had nooit gedacht dat ze nog zuiver zou lopen…
Langzaam opbouwen, beetje longeren 3 keer per week, verder op de wei. Na een week of twee toch weer niet goed. Maar weer rust op de wei. Na een maand of twee weer eens gekeken. Niet meer longeren, dan komt er toch behoorlijk wat druk op die banden te staan. Er op en rechtuit stappen. Een paar weken vol gehouden. Toen voorzichtig een drafje. Toch niet goed. Maar weer een poos op de wei. Weer eens opgepakt, weer heel rustig stappen en na een week of 6 een drafje. Nog steeds niet goed… In de tussentijd nog een flinke wond aan hetzelfde been gehad omdat ik haar niet snel genoeg de wei uithaalde en ze besloot zelf dwars door het hek heen te gaan… Dat herstelde wonderbaarlijk goed, maar mijn dametje was zichzelf niet meer. Ze werd dof, oogjes stonden droevig en van haar drukke, nieuwsgierige en dominante karakter was niets meer over. Op 1 december heb ik het moeilijke besluit moeten nemen haar te laten gaan. Ik was me er al op aan het voorbereiden (ik was immers al 9 maanden bezig) maar wat viel het me zwaar. Ik was compleet gebroken. De tranen springen weer in mijn ogen als ik er aan terugdenk, maar het was de beste en meest eerlijke beslissing voor haar. Mijn lieve, eigenwijze, prachtige merrie is er niet meer…

**Geplaatst**: 29-03-11 19:13

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 29-03-11 19:13

Heftig Bella! En voor mij natuurlijk ook heel herkenbaar.....
Het is het eerlijkste wat je kunt doen voor het dier. Maar zo moeilijk! Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 29-03-11 19:59

Re: Verrekking bandjes hoefgewricht

Geplaatst: 29-03-11 19:59

@ Bella; Helaas loopt het inderdaad niet bij alle paarden goed af...Richtje en Poon zijn daar een voorbeeld van helaas. Daar zijn we ons terdege van bewust..Vreselijk als je zo'n beslissing moet nemen. Je hebt wel een hele dappere beslissing genomen. Als je aan je paard ziet dat ze niet meer wil, het vechten beu is en weidepaard geen optie, kun je niet anders... Toch fijn dat je je ervaring hier wilt delen, ook al is het een nare...

**Geplaatst**: 29-03-11 20:01

Geplaatst: 29-03-11 20:01

Hoe gaat het bij jou nu AL? Nog lekker aan het genieten?

**Geplaatst**: 29-03-11 20:10

Geplaatst: 29-03-11 20:10

Ja bij mij gaat het nog lekker... (Durf het bijna niet te zeggen) Er zit een stijgende lijn in. Ze is soms wel druk maar over het algemeen goed onder controle te houden. Ik bouw het werk echt heel langzaam uit. Neem geen enkel risico. Ook met mijzelf gaat het de goede kant op. Mijn rug voelt steeds beter aan en kan steeds meer hebben. We revalideren samen gezellig verder.

**Geplaatst**: 29-03-11 20:11

Geplaatst: 29-03-11 20:11

Aukelizzy schreef:
Ja bij mij gaat het nog lekker... (Durf het bijna niet te zeggen) Er zit een stijgende lijn in. Ze is soms wel druk maar over het algemeen goed onder controle te houden. Ik bouw het werk echt heel langzaam uit. Neem geen enkel risico. Ook met mijzelf gaat het de goede kant op. Mijn rug voelt steeds beter aan en kan steeds meer hebben. We revalideren samen gezellig verder.

Super dat die stijgende lijn er voor jullie beide in zit! Heel gaaf!!

En ook doodeng waarschijnlijk?