Geplaatst: 19-09-08 10:02 SpikyBlue schreef:Het paard wordt in een ideale situatie (m.i.) dermate in balans gehouden dat de groei en slijtage gelijk blijft. Als het paard daarbij gebruikt wordt door een ruiter, dus bijvoorbeeld een uur per dag actief op een ondergrond moet lopen zodat de hoeven daarvan gaan slijten, moet de groei zich daarop ook aan kunnen passen. Soms zie je dat dit niet lukt, dat kan door één of meerdere oorzaken komen. Als het kringetje niet geheel rond is, om wat voor reden dan ook, ben je als eigenaar verantwoordelijk om er een deskundig figuur bij te halen die de hoeven zo verzorgt dat het paard er geen hinder aan ondervindt.
En dan hebben we het alléén nog maar gehad over de hoornkwaliteit en groei...
...Wat nu als het paard een mankement heeft?
Wederom helemaal mee eens
Je schrijft ook over een manekement. Daar heb ik nog een mooi voorbeeld over.
Zo'n 2 jaar terug kreeg Quinta een barstje middenvoor op haar rechter achterhoef.
Huh ... merkwaardig. Korte tijd erna ontdekte ik een hoornzuil , ontstaan vanuit de kroonrand.
Die hoornzuil gaf zo'n extra druk tussen de witte lijn en hoefwand dat deze barstte.
Ik vermoed dat het ontstaan is doordat ze een keer flink tegen een omheiningpaal gedaverd is in een drieste bui.
Afijn, de hoornzuil was als een potlood zo dik.
Het materiaal van zo'n zuil is zo gummiachtig, het slijt niet mee met de hoefwand.
Dus tussen de bekappingen door heb ik aldoor met een kapmes het extra materiaal weggehaald.
Ze was niet kreupel maar kennelijk voelde ze toch de extra druk in de toon van de hoef en bracht ze daardoor meer gewicht diagonaal op haar voorhand, want haar linker voorhoef ging harder groeien dan rechtsvoor.
Ze was op dat moment dus niet in balans met de hoeven.
De hoornzuil groeide keurig uit naar onderen. Het laatste stukje werd steeds smaller en zo'n 3/4 jaar later was het weg en verdween ook de barst uit de toon. Ook verdween in diezelfde tijd weer de extra groei van de linkervoorhoef.
. Of ben je een beetje jaloers???? 
