Bokt.nl

Pradaatje schreef:

Ze krijgt als ze binnenstaat, een bergje hooi/stro. Bestaat voor 85% uit stro en de rest is het oudste hooi wat die kan vinden. Ze krijg amper brok, alleen een handje na het rijden. En de wei staat ook vrijwel niets. Ja ze hinnikt nog wel naar me, maar dan ga ik naast dr stal zitten en dan gooit ze dr hoofd op mn schouder en staat ze alleen maar te suffen. Eet ook bijna niets.

Pradaatje schreef:

Ik meld me hier ook weer. Prada was ook goed hersteld en stond lekker op een kale wei. Ik pakte haar gister uit dr wei en ja hoor.. Het was weer raak.. Biotine bij DA gister opgehaald en maar hopen dat het snel overgaat..

Jannepauli schreef:

Een kale wei is helemaal niet zo goed.... het superkorte gras vormt dan juist veel fructaan om weer aan te groeien en is dus in feite niet gezond voor een HB paard. De Laminitis Clinic adviseert een graslengte van circa 5 cm.

lolclub schreef:

Sjen schreef:

Ik meld me hier ook als bezitter van een pony met hoefbevangenheid. Onze Shetlander liep vorige week ineens erg moeilijk met haar voorbenen, dus meteen hoefsmid en va erbij. En ja hoor, hoefbevangen. Gelukkig gaat het herstel heel voorspoedig, ze heeft pijnstilling en ze liep binnen een paar dagen alweer heel aardig. Natuurlijk is ze meteen ook van de wei gezet met alleen hooi. Inmiddels maakt ze af en toe een bokkensprong en een galopje. Aan de hand wandelen we ook veel en dat vind ze erg plezierig. Al met al gaat het dus de goede kant op en hopelijk is ze over een maandje of twee weer de oude. Het enige dat wij wel lastig vinden is dat ze heel breed loopt vooraan en dat deed ze al een paar weken voordat ze echt hoefbevangen was. Hopelijk trekt dat ook langzaam weg, iemand ervaring met dat brede lopen?

Verder lijkt het erop dat ook mijn Haflinger hoefbevangen is. Terwijl die ook al meer dan een week op alleen hooi staat. Maar ze ontlast haar voorbenen om en om en ze loopt op steen heel gevoelig. Met haar voorbenen struikelt ze een beetje meteen op het moment dat ze harde ondergrond raakt. Is dat een teken van bevangenheid, kreupel gaan op steen? Op het zand en het gras heeft ze het niet. Ze heeft al wel een geschiedenis met hoefbevangenheid; ze is het 5 jaar geleden heel ernstig bevangen geweest. Sindsdien kon ik het altijd onder controle houden, maar het lijkt alsof dit jaar het gras heel veel fructaan bevatte ofzo. In elk geval fijn zo'n centraal topic, ga het eens goed doorlezen allemaal!

Hai Sjen,

Alle kenmerken die je opnoemt zijn kenmerken van hoefbevangenheid helaas

Breedlopen met de voorbenen doen ze omdat ze liever niet over de toon willen lopen, de meeste pijn zit voorin de hoef op de plek waar het hoefbeen zit en waar de witte lijn ontstoken is.
Ze gaan de voeten dus met een zwaai zijwaarts wegzetten (eendenloop) en proberen de voeten zo plat mogelijk of zelfs al (eerst) op de hiel te laten landen.
Als je zelf achteruit loopt kijkend naar je pony kun je zien dat ze de ondervoet niet buigen en zodoende dus niet over de toon rollen met hun hoefjes.

Wat je haflinger betreft, dat klinkt ook zeker als hoefbevangenheid, dit zijn overigens al de kenmerken van een gemiddeld zware aanval.

Is je DA er al bij geweest voor medicijnen ?

cato47 schreef:

Hoi allemaal,

Nu, ik denk dat ik gewoon ook m'n ei even kwijt moet, na het lezen van al jullie verhalen.
Mijn nu 12 jaar oude merrie is in april hoefbevangen geraakt. Waarschijnlijk had ze er al langer "aanleg" voor: ze is altijd behoorlijk rond geweest, zonder echt bijgevoerd te worden. Leefde alleen van gras en hooi, 24 uur per dag buiten.
In januari is ze helaas met haar achterbeen in prikkeldraad terecht gekomen (uit haar wei ontstnapt, en terecht gekomen in een wei met prikkeldraad.....) Langdurig antibiotica, ontstekingsremmers etc, etc. En ik denk dat dat ook een aanslag op haar gezondheid is geweest.
In maart/april begon het gras hier behoorlijk te groeien (woon in Zuid frankrijk) en na het bekappen van haar voeten door mezelf (alleen een beetje met de rasp) liep ze wat stijfjes...... en dat was het enige wat ik aan haar gemerkt heb. Geen standje met achterbenen eronder en voorbenen gestrekt, niet ziek zijn, niet eens warme hoeven, echt alleen een beetje stijfjes. En toen dat niet over ging na twee weken heb ik er de smid maar bijgehaald. Tja, veel te laat natuurlijk. Bekapt en madame leek weer aardig op te knappen, maar bleef toch nog behoorlijk gevoelig op harde, ongelijke grond.
Gisteren weer de smid en ik had zo gehoopt dat ze wat confortabeler zou kunnen lopen vandaag, maar mooi niet! Ze is een heel stuk van haar toon kwijt nu, het moest er gewoon af, haar zolen zijn zo plat en dun, maar daar is nu niets aan te doen.
IJzers wil ik niet, is de smid ook niet zo voor, ik moet maar aan hoefschoenen denken. Ik moet nu elke week de toon raspen en goed kort houden zodat de goede hoef weer in kan groeien.
Hoe meer ik lees, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat mijn merrie insuline resistent is. Vetbulten in haar nek, altijd te dik, en nu hoefbevangen.....;
Volgende week komt de DA voor entingen en dan laat ik maar een bloedtest doen, dan weet ik het zeker.
Maar ik baal hier zo van......ik kan nu niet rijden, daar zijn haar hoeven veel te pijnlijk voor, zelfs wandelen lukt niet. Ik zoek naar hoefschoenen, denk dat ik maar magnesium ga proberen. Maar voor de rest, ik zou het niet weten. Ze krijgt al jaren geen krachtvoer meer, heef mineralen tot haar beschikking (en die worden ook gegeten), van het voorjaar een graasmasker op gehad.
Ik hoop dat ze toch een beetje beter wil worden....

Groeten,
Karin

janouk schreef:

Hoefsmid is net weg en so far so good.
Ik had vannacht bedacht dat Image lang op haar 'gouden' hoef moet staan met het gekanteld hoefbeen zonder ijzer tijdens het bekappen/beslaan van de andere 3 benen. En misschien is dat wel pijnlijk voor haar dat leunen op haar gouden hoefje zonder ijzer. En dat ze daarom gevoelig is de dagen na het beslaan.
Overlegd met de hoefsmid en hij vond het prima om eerst haar gouden hoef te doen en bekappen en opnieuw beslaan en daarna pas haar andere 3 benen.

Wendy15 schreef:

Pavo koeken zou ik niet durven geven Daar zit ontzettend veel suiker in.. Vorig jaar heb ik m'n pony die een poosje gegeven (toen nog een geschiedenis met hb) en die ging er óntzettend van schuren!

Jannepauli schreef:

Een kale wei is helemaal niet zo goed.... het superkorte gras vormt dan juist veel fructaan om weer aan te groeien en is dus in feite niet gezond voor een HB paard. De Laminitis Clinic adviseert een graslengte van circa 5 cm.

geerke schreef:

wat vervelend!
Is er wat in de witte lijn te zien?
Ik denk dat je hoefschoenen moet bestellen op internet ik heb ze ,behalve bij de decathlon ,nog nooit hier gezien.
(woon ook in zuid-frankrijk)

geerke schreef:

bij mijn paard gaat een kale wei zonder gras juist goed...pas als het weer gaat regenen hier moet ik oppassen.
Het heeft hier al een maand of drie niet meer geregent,op een paar druppels na.
Ik maak mij wel zorgen om het zand wat hij nu binnen krijgt.
Meer dan lijnzaad koken dagelijks en kleine porties hooi meerdere malen per dag, kan ik niet doen ben ik bang...

paars schreef:

@cato47: Misschien is door de samenloop van omstandigheden (door de wond minder beweging gehad?) de balans verstoord geraakt. Magnesium kan helpen het vet kwijt te raken, denk er even over na of je bij een acute hoefbevangenheid wel moet enten. Het lichaam moet dan met de entstof weer aan de slag (antistoffen maken) en is al "druk" met de laminitis. Je kan veel hebben aan de tips op de 1e pagina: zoals nat zand, niet op het harde of op onregelmatige bodem. Pijn geeft stress en stress is op dit moment ook niet goed. Gewoon zelf laten bepalen of en hoeveel ze loopt. Wat geef je 'r nu te eten? Hoe lang heb je deze merrie al? Is ze altijd dus al zo dik? Iig sterkte!!

Celia schreef:

Wendy15 schreef:

Pavo koeken zou ik niet durven geven Daar zit ontzettend veel suiker in.. Vorig jaar heb ik m'n pony die een poosje gegeven (toen nog een geschiedenis met hb) en die ging er óntzettend van schuren!

Mijn pony heeft geen zomerexceem maar vind bomen altijd al leuk om eens tegen aan te schuren. Door die pavo koeken schuurt ze echt niet meer dan anders. Ze is geen manen kwijt en niets van haar staart, dus ik zou niet zomaar gaan uitspreken dat elke pony daarvan gaat schuren. Anders is het best raar dat die van mij er gewoon niet op reageert. Een pony de niets bijkrijgt, of geen hooi met vitaminen gevoerd krijgt, vind ik wel dat die ergens zijn voedingsstoffen moet uithalen. En die van mij reageert blijkbaar wel goed op die koeken. Een halve per dag, je moet er natuurlijk geen hele gaan geven als ze toch nog een handje (of twee handjes) voer krijgt.
Zou niet weten waarom haar HB over ging als ze dan toch nog die zogezegde koeken at met VEEL suiker:-)

cato47 schreef:

paars schreef:

@cato47: Misschien is door de samenloop van omstandigheden (door de wond minder beweging gehad?) de balans verstoord geraakt. Magnesium kan helpen het vet kwijt te raken, denk er even over na of je bij een acute hoefbevangenheid wel moet enten. Het lichaam moet dan met de entstof weer aan de slag (antistoffen maken) en is al "druk" met de laminitis. Je kan veel hebben aan de tips op de 1e pagina: zoals nat zand, niet op het harde of op onregelmatige bodem. Pijn geeft stress en stress is op dit moment ook niet goed. Gewoon zelf laten bepalen of en hoeveel ze loopt. Wat geef je 'r nu te eten? Hoe lang heb je deze merrie al? Is ze altijd dus al zo dik? Iig sterkte!!

Ja, denk ook een samenloop van omstandigheden. Vooral een verstoring van de balans door de uitgebreide en zeer lange antibio behandelingen. Dat is meerdere malen nodig geweest, de wond infecteerde elke keer weer.
Maar volgens mij is de actute fase al geweest, die was in april.... Maar je hebt wel gelijk, zat ook al wel te dubben of ik haar wel of niet zou laten enten. Het kan rustig nog een tijdje wachten.
Een andere bodem is lastig hier..... er is niets anders! Geen buitenbak met zand en door de droogte en temperatuur is alles hard en ongelijk.
Ze staat in een kale wei, met twee andere paarden (waarvan één ook te dik), voor de rest krijgt ze niets anders dan mineralen, daar eet ze behoorlijk veel van (wordt vrij aangeboden). Ik heb haar nu 7 jaar en ze is altijd rond geweest. Een beetje te dik, maar ook niet gigantisch vet. Alleen nu dit jaar zo'n vetbubbel in haar nek.
Gelukkig is het geen gestresst paard, ze laat het allemaal maar over haar heenkomen, maar ik merk wel dat ze nu sinds gisteren, na het bekappen meer last heeft om zich te verplaatsen.
Ga zo nog weer even kijken en knuffelen......
Oh, trouwens, die wond die ze in januari heeft opgelopen is nu pas zo goed als dicht...... hele slechte wondgenezing is ook een kenmerk van insuline resistentie...... Maar gelukkig weinig wild vlees.

Karin

Sjen schreef:

@ Lolclub: een eendenloop is wel een treffende omschrijving! Gaat dat beter worden als ze goed bekapt wordt de komende maanden? Mijn Haf is denk ik inderdaad ook hoefbevangen Gelukkig gaat het wel redelijk goed met d'r. Gisteren heeft ze lekker staan bokken en gek doen in de bak. Lijkt dan niet echt op een hoefbevangen paard. Ook heb ik weer met d'r op het harde gelopen en ze was nu alleen bij de eerste aanraking gevoelig. Daarna liep ze redelijk vlot erover, maar nog lang niet zo fris als normaal.