Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Swift schreef:Ik heb een vraag aan jullie als experts (tegen wil en dank). Ik heb een shetlander overgenomen die in het verleden hoefbevangen is geweest. Volgens haar vorige eigenaresse is er geen hoefbeenkanteling opgetreden (foto's gemaakt). Toen we haar overnamen liep ze stijf maar ze stond toen ook door omstandigeheden bijna de hele dag op stal terwijl ze gewend was om buiten te staan. We dachten dat het stijve lopen daarvan kwam.
Nu is ze alweer een aantal maanden bij ons en staat 24/7 buiten op de paddock met arm hooi in slowfeeders en ze mag dagelijks een uurtje grazen. Het stijve lopen blijft echter, ze loopt van achter erg stijf en wijdbeens. Nu heb ik wel een filmpje gevonden van een shet die hoefbevangen was geweest die op dezelfde manier liep en heb in de beginpost van 1 van jullie eerdere topics er ook een kort stukje over gevonden. Maar ik vraag me nu wel af of we hier nog verbetering in kunnen verwachten en of het zinvol is om er extra op te trainen of dat we juist rustig aan moeten doen (dat doen we nu). En is een osteopaat bijvoorbeeld ook zinvol in dit geval?
11a11 schreef:Hoi allemaal
Misschien kunnen jullie mij helpen?
Mijn haflinger is woensdag bekapt en loopt sinds donderdag erg gevoelig op het harde.
Haar hoeven waren vrij lang en er is een heel stuk afgegaan dus in eerste instantie dacht ik dat ze te kort bekapt was en of dat ze gevoelig loopt omdat de stand door het bekappen toch een beetje veranderd is.
Maar ze is ook vrij dik en staat dag en nacht in het land dus nu twijfel ik of ze misschien toch niet hoefbevangen is.
Ze loopt kort en moeizaam op het harde. Ook het draaien op het harde vind ze niet fijn. Op het zachte loopt ze wel goed en als ze in de wei staat en ik roep haar dan komt ze ook uit zichzelf in draf naar mij toe. Als ik haar terugzet in de wei draaft ze ook weer heel hard naar achter. Ik heb haar in de bak eventjes kort gelongeerd om te kijken hoe ze dan liep en op de linkerhand loopt ze in stap draf en galop prima en op de rechterhand loopt ze in draf een beetje moeilijk en heb ik galop maar niet meer geprobeerd. Verder komt ze ook niet suf of ziek over. Maar haar linkervoorhoef voelt aan de binnenkant wel warm aan en haar manenkam voelt ook best hard aan. Hij is nog wel losjes en ik kan hem ook nog wel heen en weer bewegen.
Ik twijfel nu dus of ik de dierenarts moet bellen of dat ik het nog even kan aankijken tot na het weekend.
11a11 schreef:Ik weet niet of op een klein stukje mogelijk is. Ze staat op een pensionstal in de kudde.
Maar het gras is inmiddels wel kort dus veel gras eten kunnen ze niet meer.
Ze loopt in het weiland nog wel en loopt ook gewoon met me mee als ik haar ophaal.
Ik heb vandaag ook met haar gestapt om te kijken hoe dat ging en ze liep gewoon goed met me mee en ook korte wendingen waren geen probleem. Op het harde ging dat wel wat moeilijker maar wel beter dat gisteren (alhoewel ik me dat ook kan inbeelden omdat ik dat graag wil hoor)
Ik kan het bekappen helaas niet zelf bijhouden omdat ik dat niet kan en omdat ze absoluut niet braaf is bij de hoefsmit. Ze stijgert als een malle en kan alleen met een praam om bekapt worden. Lijkt me niet zo veilig om dat zelf te gaan doen
Ik hoop maar dat het echt aan het bekappen ligt en dat ze niet hoefbevangen is of wordt.
Safiera schreef:Hmm, nee niet echt handig dat je paard zo lastig is bij de hoefsmid.
Ik 'kap' ook niet echt zelf hoor, hanteer alleen de vijl en af en toe haal ik losse flapjes van de straal weg met een hoefmes.
Mijn smid heeft gewoon voorgedaan/uitgelegd hoe ik het beste kan vijlen, is niks moeilijks aan. De enige kunst is het been omhoog houden, maar ook daar wen je aan ook al blijft het vrij zwaar.
Kun je wel hoeven krabben bij je paard? Als ze dat toestaat moet een beetje vijlen ook wel gaan denk ik.
Maar dat gaat wel een beetje offtopic. Ik hoop ook dat het blijft beteren!