8nnemiek schreef:Ik zou eens beginnen met grondwerk. Laat iemand anders met de ijslander lopen, en ga dan met je paard aan het werk.
Maar het is ook belangrijk om aan jezelf te werken. Dieren nemen je eigen emotie heel snel over, en als jij gefrustreerd bent dan zal je paard echt niet rustiger worden, in tegenstelling.
Dat met die ijslander lopen enz heeft geen nut want als meneer geentertained wordt doet hij ook niet debiel. Het is enkel wanneer hij moet wachten en de ijs werkt dat hij flipt. Als de ijs moet wachten en hij werken is er niks aan de hand. Beide werken is ook geen probleem.
Hoezo moet ik aan mezelf werken. Hij is het probleem, niet ik. Als ik het paard neerzet en er nooit meer naar omkijk vertoont hij alsnog dat gedrag, ook al bevind ik mij 100km verderop. Dus dit heeft niks met mij te maken
Anoniem schreef:Waarschijnlijk heb je het zelf alleen maar erger gemaakt door te schreeuwen, spullen gooien en straffen.
Je had het moeten negeren, afleiding moeten bieden of het paard thuis laten cq een minder sensibel paard moeten kopen. Want ja zo gek is het niet dat het paard het vervelend vind om een uur aangebonden te staan in een saaie hal.
Negeren is geen optie, hij blijft doorgaan (en ja dat heb ik geprobeerd). Ik ga niet toekijken hoe hij zichzelf stukslaat.
Overigens is het helemaal geen sensibel paard