Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Jessix schreef:Mijn paard had ook een voeten fobie, maar die is nog jong. Praam werd hij alleen maar boos van en hoe meer je hem ging dwingen en vasthouden des te erger het werd.
Gelukkig heeft hij hele goede hoeven die je makkelijk zelf kan bijhouden, dus dat ben ik dan ook gaan doen. Het heeft heel lang geduurd (een jaar zeker), maar nu kan ik de hoeven zelf krabben, knippen, snijden en vijlen zonder veel discussie.
Breek het in hele kleine stukjes. Het paard moet het geen probleem meer vinden dat je aan zijn hoeven komt. En het paard moet geen angst meer hebben voor de vijl. Probeer je paard te laten wennen aan allerlei vreemde objecten (liefst met een vreemd geurtje) op zijn lijf. Voor je z'n voeten kan vijlen moet je je paard overal met de vijl kunnen aanraken.
Dan pas ga je met de vijl aan zijn voeten beginnen. Ook dat in kleine stukjes breken. Eerst met de vijl op de voet terwijl de voet nog op de grond staat. Dan de voet optillen en even vijlen, al is het maar een seconde. Zelfs de allerkleinste poging van goed gedrag beloon je. Verder geen gevecht aan gaan. Als hij zijn voet losrukt gewoon laten gebeuren en opnieuw oppakken. Niet boos worden, geduld, geduld en nog eens geduld.
Voor nu zou ik hem nogmaals laten verdoven door de dierenarts en hem dan laten behandelen door de smid. De hoeven moeten echt even goed gedaan worden en dat ga je zelf op een andere manier niet op korte termijn voor elkaar krijgen.
Alleen lijk ik dus vast te zitten, maar misschien is dat mijn probleem/gebrek aan inzicht, en vandaar dat ik die instructeur eens ga contacteren.
Dus ja, ze nu "even" onder verdoving laten doen en daarna zelf verder is ook niet echt een optie
Tenzij natuurlijk onder volledig narcose, dat zou nog wel moeten gaan 
(en er is vooruitgang geboekt hoor, dat zeker, maar de laatste details blijken echt moeilijk
).
Hij loopt niet kreupel ofzo (al heeft hij wel een tijdje wat minder op de cirkel gelopen, maar dit was in het begin en is al lang niet meer, dus is misschien ook tijdelijk geweest, heb er toen wel een DA naar laten kijken die toevallig op stal was maar die zei ook "kan best iets van artrose zijn maar dan moeten er foto's gemaakt worden en dat zou ik niet doen als je er toch geen plannen meer mee heb". )
Al zou hij dat dan wel al heel zijn leven hebben? (of ja, zolang ik hem ken, hij is via een handelaar op een manège terechtgekomen, daar heb ik hem leren kennen). Al zou me dat ook wel niet verbazen als dat zo zou zijn, dat ook weer niet 



Zo heb ik al een aantal losse stukjes eraf kunnen halen, heb ook al met de hoevenkrabber zitten tikken en kloppen en 'snijden' etc en dat was allemaal geen probleem (alleen zat het stuk nog net te vast om het eraf te krijgen
)
Maar denk dat daar wel eens een mogelijke oplossing zit om het toch iets of wat zelf bij te houden zonder teveel gedoe
[***] schreef:Dank jullie voor de reacties nog.
Gewoon voetjes geven kan hij wel, hoeven uitkrabben lukt ook. Het probleem was er al voor zijn blind zijn, dus daar heeft het eigenlijk niks mee te maken. Wat wel is is dat hij een probleem heeft met zijn voet "lang" omhoog te houden. Ook als het uitkrabben wat langer duurt wil hij tussendoor neerzetten. Of dit is omdat er toch ergens iets van artrose is, of dat het gewoon een mentaal iets is (immers, als je maar op 3 benen staat kan je niet vluchten) weet ik niet. Maar om die reden ga ik dus nu mijn pijlen richten op dingen vanaf de grond, zodat zijn voeten gewoon op de grond kunnen blijven en ik zo eventueel iets kan doen.
[***] schreef:Bedankt voor de reacties nog![]()
Ik ben ondertussen nog aan het 'experimenteren' geweest en hij lijkt er heel weinig (geen) problemen mee te hebben als je aan zijn voeten prult terwijl ze gewoon op de grond staan. Dan kan dit gerust 5 minuten duren, hij slaapt gewoon verderZo heb ik al een aantal losse stukjes eraf kunnen halen, heb ook al met de hoevenkrabber zitten tikken en kloppen en 'snijden' etc en dat was allemaal geen probleem (alleen zat het stuk nog net te vast om het eraf te krijgen
)
Volgende stap is eens een gesprekje met de hoefsmid als deze nog eens op stal is om te kijken wat ik kan doen als de hoeven op de grond staan en hoe, en dan zien we van daar wel weer verderMaar denk dat daar wel eens een mogelijke oplossing zit om het toch iets of wat zelf bij te houden zonder teveel gedoe

Dus een hoefsmid erbij halen, ookal gebruikt die geen vijl, lijkt me voorlopig geen optie. Komt misschien nog wel, maar niet nu in ieder geval 
Heb daar laatste keer zolang aan zitten prullen (wilde dat stukje eraf maar lukte mij niet
) en dat was allemaal geen probleem, dus daar zit mijn hoop momenteel wel 
) om hem als handpaard mee te nemen met de andere pony. Die pony is handpaarden gewend (al moet hij er wel mee kunnen opschieten
) en ik heb dit met deze 2 pony's in het verleden ook al een paar keer gedaan, dus wil dit terug gaan opbouwen en dan kan ik op die manier meer met hem over de weg/het harde stappen, en dat zal ook wel beter zijn voor de hoeven