Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-06-12 22:36

*ze blij <3. Pavo supplement gegeven, de NervControl laat ik even achterwegen tot m'n flesje Nervo op is. Nog 1,5 ML Nervo gegeven. Zit nu met 2 stalgenootjes op een dammetje tegenover ons weiland. Het maatje van Vales heeft tot nu toe snachts binnen gestaan, omdat hij heeeel erg op Vales 'steunt'. De vorige avonden al geprobeerd hem buiten te houden, steeds wat langer laten staan. Nu kijken we het ong nog een uur aan, alstie rustig blijft mag hij buiten blijven, anders halen we hem zo binnen..

Norton
Berichten: 446
Geregistreerd: 29-04-06
Woonplaats: Rooi

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-06-12 06:03

Koelen ongeveer 10/15 minuten is genoeg over het algemeen. Je heb Vales nu 100% binnen op boxrust staan of niet? Zou je het aandurven om Vales elke dag een uurtje of zo in een klein stukje te laten grazen of zo. Je hebt iets minder kans op ontploffingsgevaar als ze los komen elke dag. Bovendien heb je kans dat hij zich een keer vastrolt in de box. Paarden willen nu eenmaal elke dag rollen en dat gaat het makkelijkst als ze los zijn. De mijne doet het ook wel aan een touw hoor.

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-12 08:01

@ Norton

Okee, dan zit ik goed :). Ja ze staat op 100% boxrust. Heb hier expres voor gekozen, zeker in het begin. Ik heb het idee, dat als ik haar nu alleen op stal houd, het voor haar duidelijk is dat ze gewoon niet naar de wei mag. Als ik haar nu weer los ga zetten op een klein stukje oid, word ze veel onrustiger denk ik. Plus dat ik haar ondersteun met stress-afvloeiende dingen, en ze is echt super rustig. Staat hetzelfde op stal hoe ze in de winter staat, als de rest er wél staat en ze komt uurtje of 4 / 5 buiten op een dag.
Rollen doet Vales niet in stal.
Ik heb wel het aanbod gekregen om tijdelijk in een stal met kleine uitloop te gaan staan, en ik mag indd wel wel een klein stukje afzetten in de wei. Wil eerst de eerste scan afwachten, over 7 weken. Daarvoor laat ik haar niet los staan. Zeker niet als ze het zo braaf blijft doen <3

uJildXH0rse
Berichten: 210
Geregistreerd: 31-01-12
Woonplaats: Hutje op de hei....

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-06-12 21:26

Ik zet hier even een stipje. *moet morgen vroeg op* Ik heb het zelfde probleem, zal morgen even mijn verhaal doen. Mijn excuses!

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-12 23:08

uJildXH0rse schreef:
Ik zet hier even een stipje. *moet morgen vroeg op* Ik heb het zelfde probleem, zal morgen even mijn verhaal doen. Mijn excuses!


Oke, ben benieuwd! Altijd leerzaam, vergelijkbare gevallen :). Lees het morgen wel.

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-12 23:12

Week 1 dag 6

Vanochtend rond 11 uur naar stal gegaan, en even met Vales gestapt en been gekoeld. Af en toe even richting weiland gespiekt, en Talent (paard waarvoor we gister tot diep in de nacht voor in het weiland hebben gezeten :+ ) is nog steeds rustig! Staat lekker tussen de rest van de kudde, gelukkig maar.
's Avonds weer naar stal, en stalletje gemest, hooinetten gevuld, 1,5 ML Nervo gegeven, dode zeegel in haar staart, stappen & koelen en haar Pavokorrels gegeven.
Het gebruikelijke liedje eigenlijk :Y)

Vales is nog steeds heel rustig en vrolijk, al kwam in vanavond wat te laat naar haar idee. Stond het laatste uurtje voor ik er was, iets onrustig en een beetje te schrapen. Geef dr nog groot gelijk ook, heel de tijd in die stomme rot stal. -O-
Morgen eDigit bellen om te vragen wat voor supplement ik bij kan gaan voeren. Hoop dat morgen m'n tweede pakketje binnenkomt met spulletjes voor Vales, maar ik gok dinsdag of woensdag pas.. >;)

uJildXH0rse
Berichten: 210
Geregistreerd: 31-01-12
Woonplaats: Hutje op de hei....

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-12 13:39

Sorry voor het wachten maar moest vroeg op! Maar hier ben ik dan met mijn verhaal. Zo kan ik ook even mijn verhaal kwijt en hebben jullie misschien nog tips/advies etc.

Ik heb een 23jarige ruin staan die sinds december ook een peesblessure heeft.
Vorig jaar begin november heb ik hem door een osteopaat laten behandelen ( dit doe ik trouwens elk jaar).
Paardje had 3behandelingen in 2weken gehad en zowel paardje als baasje helemaal happy.

We rijden recreatief dressuur, we reden 1x in de week in de les van een uurtje. Na dat mijn paardje bij de osteopaat was behandeld merkte ik dat mijn paardje tijdens de galop vaker begon te bokken. In eerste instantie dacht ik van: Boh wat is hij lekker los in zijn lichaam hij kan weer een bokje geven. Op een gegeven moment viel me op dat hij altijd begon te bokken in de galop. Dit klopte niet, zo ken ik mijn paardje niet!
Osteopaat nog eens gebeld en het hele verhaal verteld en zij vertelde mij dat hij gewoon echt los is in het lichaam. Maar op de een of andere manier vertrouwde ik het toch niet helemaal. Mijn paardje betekend echt alles voor me! Dus ik de DA toch maar gebeld dat ze eens kwam kijken. Ik dacht zelf dat het aan de rug lag, dat het hem pijn deed. Rug helemaal nagekeken totaal niets aan de hand. Nek/hals na gekeken ook niets aan de hand. Benen nagevoeld niets raars te zien ( behalve middel/grote bult op linker voor-pees dit is van een blessure 18jaar terug).
Toen zijn we toch maar eens een kreupel test gaan doen. De benen links voor en beide achter benen niets aan te zien, tot dat we bij de rechter voorbeen kwamen. Paardje liep meteen stok kreupel. Binnen 5min was het al niet meer te zien. Want je zag het ook niet aan hem! DA wilde hem uitverdoven om te kijken waar het vandaan kwam. Paard heeft 5spuiten gehad maar hij liep niet kreupel ( omdat alleen de kogel en alles daar onder verdooft kan worden?).
DA contact opgenomen met een andere DA die gespecialiseerd is in paardenbenen. Daar een afspraak mee gemaakt om eens een röntgen te laten maken. Nja goed die DA gekomen en foto's laten maken. Totaal niets te zien, je zou bij een ouder paard toch slijtage moeten zien maar zelfs dat was er niet. Geen enkele vorm van artrose, geen tekenen van hoefkatrol of wat dan ook.
Dus zijn wij zijn rechter voorbeen gaan scheren om eens een echo te maken van de pees. En daar was meteen op te zien dat er kleine scheurtjes in de pees zaten. Niet heel schokkend vertelde de DA mij. En dat het allemaal ( mits hij zich goed gedraagt: niet gek doet, ontploft etc) goed zal komen.

We zijn daarna met zijn revalidatie gestart en dat begon met 2x per dag 10min stappen. Dat moesten we 3maanden doen en daarna moest ik de DA weer bellen om een echo te laten maken. En ja toen kwam het, het begon te sneeuwen en ondanks dat mijn paard 23jaar is denkt meneer nog steeds dat hij 5jaar is! In de sneeuw was er amper met hem te wandelen/stappen want meneer had energie voor 10! Achteraf bleek dat meneer nog steeds 2kilo per dag aan brokken kreeg terwijl ik meerdere keren DUIDELIJK heb gemaakt dat mijn paard met 1/4 per keer moest krijgen. Dus je kan je wel voorstellen dat meneer niet te houden was! Wandelen tja de ene dag ging het beter dan de andere dag. Want we hebben ook dagen gehad dat meneer alleen maar de lucht in ging tijdens het wandelen en ik vaak het ergste vreesde. Want het is toch wel een behoorlijk gewicht dat op zijn benen komt als hij naar beneden komt van het steigeren! Mijn paardje aan het halster pakken om te wandelen? Nee dat ging niet meer. Meneer kreeg het hoofdstel in, tadaa ik had een paardje wat ik weer onder controle kon houden!
GELUKKIG.

3maanden duurde echt lang en ik herkende mijn eigen paardje niet meer. NIet meer op de wei, niet meer op de paddock niet meer in de bak. Meneer verveelde zich. Elke minuut dat ik tijd had ging ik naar hem toe om hem bezig te houden. Extra lange poetsbeurten, manen invlechten, staart uitkammen en invlechten. Tja je moet toch wat doen om hem lekker bezig te houden. En dan was het eindelijk zo ver de 3maanden waren om, de DA kwam weer en ging weer een echo maken. Die zag er echt goed uit, de pees was mooi aan het herstellen en mochten verder gaan met revalideren.
We mochten daarna 2x 20min stappen met telkens 1min actief stappen om de pees lichtelijk te belasten. Dat ging goed het koude weer was een beetje weg dus ik had weer een redelijk opaatje naast me lopen. Door weer en wind zijn we gaan stappen of het nu kei hard regende of de zon scheen wij gingen er voor.

Na die 4weken moest ik de DA weer terug bellen om te vermelden hoe het allemaal ging. Gelukkig geen verdikkingen, geen warme pees, het ging goed allemaal. Van de DA mochten we nu 2x 30min actief stappen om nog meer druk op de pees te leggen. Naast zijn brokken kreeg mijn paard ook muesli met glucosamine en superflex ( van NAFNAF) om de pees en andere gewrichten aan te sterken. Ik mocht zelfs weer op hem zitten maar je kunt je natuurlijk wel voorstellen dat mijn paardje een bommetje was geworden, zoals eerder hier vermeld heeft hij nog 3maanden 2kilo per dag aan brokken gekregen en die energie is hij nooit echt kwijt gekomen. Dus op het zitten was niet bepaald veilig maar toch geprobeerd. Cap op Bodyprotector om en iemand naast mijn paard. Dat ging echt super en zijn het hele dorp afgereden. Paardje de hele weg de oortjes naar voren want meer als zijn stal en landweggetje had hij niet meer gezien.

4weken later weer de DA gebeld om verslag te doen en voor de volgende instructies. Ik mocht nu 3x 10min achter mekaar op verschillende bodems lopen ( btw al die vorige keren was op verharde bodems/ asfalt sorry mocht het onduidelijk zijn). Maar dan komt het probleem al als het geregend had was het TE glad om met hem te gaan stappen dus hebben we op regenachtige dagen heel voorzichtig gewandeld want meneer paard is nogal een platvoet en uitglijders zijn snel gebeurt. De eerste paar dagen was hij super braaf was dan ook echt trots op hem. Tot dat hij in het bos kwam ( want tja dat is natuurlijk ook een totaal andere bodem). Meneer werd fris en begon te steigeren maar dan ook mens gericht! Ik werd bang voor hem, en durfde bijna niet meer met hem te wandelen maar toch constant door gezet! Mijn partner ging nadat hij dit allemaal hoorde vaker mee en ging hij met mijn paard wandelen. Ik had geen rust meer in mn lichaam en dat merkte mijn paard. Mijn vriend was juist rustig en bleef mijn paard ook rustig. Naderhand moest ik het toch weer zelf gaan doen want tja het is immers toch mijn paard.

En mocht mijn paard straks weer helemaal beter zijn dan wil ik niet dat mijn paard nog meer praatjes krijgt! Nou goed die 4weken waren ook om en dus zoals elke keer weer de DA gebeld. Nu ( tot op heden zo) mag ik 60min in stap met hem buitenrijden/buitenstappen en dan telkens 4min op verschillende bodems draven om zijn pees nog intensiever te belasten en dat gaat echt super. Soms heeft hij nog dagen dat hij echt gemeen wordt onder me, maar geef hem eens ongelijk hij staat al 6maanden op stal zonder dat hij ECHT hoeft te werken. Als ik samen met een vriendin naar buiten ga dan wordt mijn paard echt heet en heeft hij het idee dat hij een wedstrijdje moet doen wie het snelste is. Als ik alleen met hem ga ( wat ik nu ondertussen wel durf en doorzet) dan heb ik een super braaf paardje onder me. Maar soms probeert hij het wel nog ff maar dan praat ik ff tegen hem ( zeggen dat hij anders niets lekkers krijgt :P ) en dan is het weer goed.

We zijn dus in december begonnen met revalideren en zijn tot op heden nog steeds bezig. En zitten nu pas op de helft. Volgende maand komt de dierenarts weer om een echo te maken. En hopelijk verteld hij me dat de pees nog steeds goed aan het herstellen is. Tijdens de revalidatie doe ik hem wel nog gymnastiseren ( weet ff niet hoe je dat precies schrijft). Om hem toch wel lening in zijn lichaam te houden en hem ook geestelijk/fysiek bezig te houden. Omdat mijn paard ook niet de wei op gaat, ga ik vaak nog eens extra wandelen zodat hij toch van zijn grasjes kan genieten! Volgende week veranderen we van stal en daar is het wel mogelijk om hem op een klein weitje te zetten. Dat gaan we dan ook doen. Zijn beste vriendje verhuist met ons mee en die komen dan naast mekaar ( met een lintje ertussen) op de wei te staan. Dat moet er tevens ook voor zorgen dat de pees zich goed hersteld. Maar ik durfde hem ook niet buiten te zetten nadat er werd geconstateerd dat hij een peesblessure had. Hij mag dan wel 23jaar zijn maar lui/moe is hij totaal niet.

Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt. En zal hier zeker nog een update over doen!

Veel succes met jou paardje ;)

Norton
Berichten: 446
Geregistreerd: 29-04-06
Woonplaats: Rooi

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-12 20:26

Fijn dat hij nog zo braaf is. Norton is allebei de keren heel braaf gebleven, maar was daar zelf ook super consequent in. Maar weinig brok, wel veel hooi/voordroog Wandelen was ook niet wandelen niet spelen. Grazen was ook grazen en zich niet bezig houden met andere zaken. Toen ik rond de 20 minuten stappen zat aan een stuk ben ik er op gegaan. Eerste keer was best spannend. Opstappen en meteen teugels op maat en in de krul. Kon niet aan lang teugeltje wegstappen hoor. Dat heeft wel geduurd tot na de eerste week galop erbij. Toen mocht hij namelijk ook weer halve dagen op de wei.

NathalietjeB

Berichten: 17288
Geregistreerd: 04-07-05
Woonplaats: ergens

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-12 20:50

[quote="Jo_vales"]

@ NathalietjeB
Ja, het valt onwijs mee heh! Toen ik haar moest voordraven op het harde dinsdag, liep ze eigenlijk ook niet kreupel. Is ook niet gevoelig op haar been, als je in het dikke stukje knijpt zegmaar. Het is ook niet warm. Ik kan me eigenlijk gewoon niet voorstellen dat daar een gat van enkele centimeters lang zit. :n
Heb jij je pony nog wat gegeven om haar wat rustiger te krijgen? En hoelang heeft ze op boxrust gestaan?
Foto zegt me niks eerlijk gezegd :o


bij mijn pony waren de eerste 3 keer peesblessures ook eigenlijk geen kreupelheid te ontdekken enkel een soort van ophoping van vocht in de pees wat warm voelde en sompig...
enkel de laatste keer toen ze diepe buigpees bijna helemaal kapot was was ze been van boven tot onder en van voor naar achter gewoon even dik en liep hij op 3 benen...de eerste keren heb ik F,R,A mineralen klei gebruikt dit werkte echt onwijs goed.
De laatste peesscheur kreeg ik eerst dolobene? gel van de DA maar hier al na 2 dagen mee gestopt omdat me pony letterlijk en figuurlijk gewoon de lucht in ging als ik dat op ze been smeerde(t kon ook brandwonden veroorzaken als ik dat niet met handschoenen opsmeerde) dus je kan t al raden daar was ik heel snel heel erg klaar mee..
toen verder gaan zoeken naar een coolingsklei en later heb ik nog een klei soort gehad wat ik nog steeds bij me ouders thuis heb liggen kan dat eventueel wel even voor je nakijken hoe dat heet maar ook dat hielp eigenlijk best goed en nam de vocht?zwelling? en hitte wel een beetje uit de pees
Afbeelding
je ziet hier geen eens meer het dunne gedeelte van de pees

uJildXH0rse
Berichten: 210
Geregistreerd: 31-01-12
Woonplaats: Hutje op de hei....

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-06-12 10:18

En nog nieuws over de peesblessure? Toch benieuwd of er nog vorderingen zijn!

Pinda_Dipje
Berichten: 3464
Geregistreerd: 20-01-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-06-12 10:36

Mijn ervaringen met peesblessures: GEEN boxrust geven.
Liever aan het begin 1 keer de energiebom laten barsten, en van daaruit het stapschema op gaan bouwen. Dan weken niets doen en dan ineens meer ruimte geven; Gevolg is vaak dat de problemen alleen maar verergeren.

Mijn gepensioeneerde ruin liep tot oktober als manege-paard, heeft artrose en had een zware peesblessure aan het achterbeen. Boxrust, boxrust... werd genoemd als remedie. Ik heb hem gewoon losgegooid, uiteraard niet opjagen en zelf zijn beweging laten bepalen en ben 2x daags 30 minuten met hem gaan stappen en heb zijn ijzers er vanaf gehaald. De ijzers zorgen namelijk alleen maar voor extra klappen op de pezen, terwijl de natuurlijke hoefvorm juist de klappen van nature reduceert.

Wat ik je erg aan kan raden is 10 minuten te stappen, dan 1x (liever 2x daags) te coolen met diepvriespacks (gewoon een bandages erom heen rollen) gedurende 15 minuten (doorbloeding wordt geremd), en dan 20 minuten te stappen (doorbloeding wordt juist weer extra bevorderd) en dan de aangedane plek inmasseren met bijvoorbeeld leovet coolgel. Dit heeft een actieve werking van +- 8 uur. De wisselwerking in doorbloeding bevordert het herstel, maximale periode met een coolpack op is echt maximaal 10 - 15 minuten....

Op deze wijze inmiddels 6 dieren van nagenoeg onmogelijke peesblessures gezond laten revalideren.

Heel veel succes :)!

femke85

Berichten: 201
Geregistreerd: 09-12-10
Woonplaats: Dirkshorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-06-12 10:43

Mijn paard heeft eigenlijk ook boxrust, maar ik zet hem elke dag 2 uurtjes in de paddock buiten. een paard geneest veel beter als hij tussen zijn oren ook "gezond"is.
True heeft zelf zijn been kapot geslagen, slagader door hoofdader door, oppervlakkige buigpees ingescheurd en een andere pees ook ingescheurd. prognose onduidelijk.
nu 6 weken later wond is bijna dicht pees herstel blijft onduidelijk.
ik geef hem zemelen ipv brok pavo koek voor vitamines en vermijd alles waar suiker in zit!
Hij krijgt van puur de peesdruppels, en wat mega goed werkt is pure magnesium poeder.
dat is ook de werkzame stof in nerve control supplementen, gewoon bij de paardendrogist te bestellen.
ik heb eerst 2 schepjes per dag door de zemelen gedaan, zit nu op 1 schep en duidelijk verschil, hij is nog wel zijn lekkere zelf alleen de echt scherpe randjes van ontploffen en super strak staan zijn er af.

Ik heb bewust gekozen voor 2 uurtjes per dag naar buiten omdat hij tegen een lange herstel periode aan kijkt en na zo een lange boxrust, ga je je paard er dan uithalen, is de kans groot op een nieuwe blessure.
ik ben liever een maand langer aan het revalideren met een "gelukkig"paard als dat ik maanden tegen een depressief nerveus schuimpje aan kijk.

Bonny_CT

Berichten: 5107
Geregistreerd: 06-11-04
Woonplaats: grootebroek

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-06-12 20:09

Helemaal mee eens femke!

Norton
Berichten: 446
Geregistreerd: 29-04-06
Woonplaats: Rooi

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-12 06:27

Weet niet of ik het hier heb neergezet Norton heeft 2 peesblessures gehad aan voorbenen. Ik heb hem de eerste keer week binnen gehouden maar toen ik hem aantrof met zijn voorbenen in de voerbak was ik klaar. Daarna gewoon inderdaad paar uuurtjes naar buiten. Vooral ook eten aanbieden in de paddock scheelt ook ook een hele springpartij. 2e keer jaar geleden nu meteen overgegaan op een paar uur uit de box in de binnenbak of buitenbak alleen zonder ander paard. Was ook zo bang voor ontploffignsgevaar. Na 5 maanden weer de wei op wel opgebouwd hoor.

jesito
Berichten: 12910
Geregistreerd: 14-08-04

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-12 07:19

Langzaam stappen meer en meer mensen en ook dierenartsen eindelijk eens van die boxrust af.
Logisch ook, want met boxrust wordt de doorbloeding verslechterd en kunnen afvalstoffen slechter weg en bespiering word minder.
Met het gevolg dat als ze dan eens buiten komen, de bom ploft en ze helemaal uit hun plaat gaan.
De spieren zouden dan vaak al wat klappen op kunnen vangen, maar deze blijken dan te slap en het spel begint van voren af aan.

Toen mijn paardje die peesproblemen had en ik haar een groot natuurgebied in joeg, in de kudde.
Was de da het er zeker niet mee eens en verbaast toen bleek dat het na een paar maanden wel weer goed ging met haar.
Maar goed als ik diezelfde da al eens had moet geloven was mijn paard nu al niet meer geweest.
Met een grote wond aan haar kogel, sprak hij meteen van inslapen omdat alles bloot lag (pezen, botje) kans op infectie was te groot.
Maar goed dat ik ook hier eigenwijs was.

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-12 22:30

Oei oei, veelste lang niet gereageerd. Zal voortaan wat trouwer zijn .. :o

Week 2 Dag 6
Met Vales gaat het nog z'n gangetje.. Ze is nog steeds heel rustig, heb de Nervo druppels nog niet afgebouwd en de NerveControl krijgt ze erbij. Als dit flesje op is wil ik van de druppels af, de korreltjes NerveControl blijf ik samen met het Complete supplement van Pavo voeren.
Morgen mag ik 2x 15 minuten stappen, 2 weken lang.

Boxrust/de wei op.
Ik heb het idee dat ik me in mn keuze een beetje moet verdedigen, terwijl dit natuurlijk onzin is. Ben blij met alle ervaringen die ik hier hoor, en er leidden meerdere wegen naar Rome :).
Één ding wil ik wel duidelijk maken, las hier iets over 'liever langer bezig met een gelukkig paard, dan sneller klaar terwijl je paard zich niet goed voelt', en 'als een paard zich mentaal beter voelt, geneest het sneller'.
Als ik aan Vales merk dat ze niet lekker in dr vel zit, zal ik de éérste zijn, die er álles aan gaat doen om dat te verhelpen. De keuze voo boxrust is ábsoluut geen keuze zodat ze sneller beter is, maar imo de veiligste weg. Als ik voor makkelijk zou willen gaan zou ik haar wel de wei op kieperen ;).
Kosten nog moeite zullen gespaard worden voor Vales, dat kan je van me aannemen :j

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-12 22:35

uJildXH0rse schreef:
Sorry voor het wachten maar moest vroeg op! Maar hier ben ik dan met mijn verhaal. Zo kan ik ook even mijn verhaal kwijt en hebben jullie misschien nog tips/advies etc.

Ik heb een 23jarige ruin staan die sinds december ook een peesblessure heeft.
Vorig jaar begin november heb ik hem door een osteopaat laten behandelen ( dit doe ik trouwens elk jaar).
Paardje had 3behandelingen in 2weken gehad en zowel paardje als baasje helemaal happy.

We rijden recreatief dressuur, we reden 1x in de week in de les van een uurtje. Na dat mijn paardje bij de osteopaat was behandeld merkte ik dat mijn paardje tijdens de galop vaker begon te bokken. In eerste instantie dacht ik van: Boh wat is hij lekker los in zijn lichaam hij kan weer een bokje geven. Op een gegeven moment viel me op dat hij altijd begon te bokken in de galop. Dit klopte niet, zo ken ik mijn paardje niet!
Osteopaat nog eens gebeld en het hele verhaal verteld en zij vertelde mij dat hij gewoon echt los is in het lichaam. Maar op de een of andere manier vertrouwde ik het toch niet helemaal. Mijn paardje betekend echt alles voor me! Dus ik de DA toch maar gebeld dat ze eens kwam kijken. Ik dacht zelf dat het aan de rug lag, dat het hem pijn deed. Rug helemaal nagekeken totaal niets aan de hand. Nek/hals na gekeken ook niets aan de hand. Benen nagevoeld niets raars te zien ( behalve middel/grote bult op linker voor-pees dit is van een blessure 18jaar terug).
Toen zijn we toch maar eens een kreupel test gaan doen. De benen links voor en beide achter benen niets aan te zien, tot dat we bij de rechter voorbeen kwamen. Paardje liep meteen stok kreupel. Binnen 5min was het al niet meer te zien. Want je zag het ook niet aan hem! DA wilde hem uitverdoven om te kijken waar het vandaan kwam. Paard heeft 5spuiten gehad maar hij liep niet kreupel ( omdat alleen de kogel en alles daar onder verdooft kan worden?).
DA contact opgenomen met een andere DA die gespecialiseerd is in paardenbenen. Daar een afspraak mee gemaakt om eens een röntgen te laten maken. Nja goed die DA gekomen en foto's laten maken. Totaal niets te zien, je zou bij een ouder paard toch slijtage moeten zien maar zelfs dat was er niet. Geen enkele vorm van artrose, geen tekenen van hoefkatrol of wat dan ook.
Dus zijn wij zijn rechter voorbeen gaan scheren om eens een echo te maken van de pees. En daar was meteen op te zien dat er kleine scheurtjes in de pees zaten. Niet heel schokkend vertelde de DA mij. En dat het allemaal ( mits hij zich goed gedraagt: niet gek doet, ontploft etc) goed zal komen.

We zijn daarna met zijn revalidatie gestart en dat begon met 2x per dag 10min stappen. Dat moesten we 3maanden doen en daarna moest ik de DA weer bellen om een echo te laten maken. En ja toen kwam het, het begon te sneeuwen en ondanks dat mijn paard 23jaar is denkt meneer nog steeds dat hij 5jaar is! In de sneeuw was er amper met hem te wandelen/stappen want meneer had energie voor 10! Achteraf bleek dat meneer nog steeds 2kilo per dag aan brokken kreeg terwijl ik meerdere keren DUIDELIJK heb gemaakt dat mijn paard met 1/4 per keer moest krijgen. Dus je kan je wel voorstellen dat meneer niet te houden was! Wandelen tja de ene dag ging het beter dan de andere dag. Want we hebben ook dagen gehad dat meneer alleen maar de lucht in ging tijdens het wandelen en ik vaak het ergste vreesde. Want het is toch wel een behoorlijk gewicht dat op zijn benen komt als hij naar beneden komt van het steigeren! Mijn paardje aan het halster pakken om te wandelen? Nee dat ging niet meer. Meneer kreeg het hoofdstel in, tadaa ik had een paardje wat ik weer onder controle kon houden!
GELUKKIG.

3maanden duurde echt lang en ik herkende mijn eigen paardje niet meer. NIet meer op de wei, niet meer op de paddock niet meer in de bak. Meneer verveelde zich. Elke minuut dat ik tijd had ging ik naar hem toe om hem bezig te houden. Extra lange poetsbeurten, manen invlechten, staart uitkammen en invlechten. Tja je moet toch wat doen om hem lekker bezig te houden. En dan was het eindelijk zo ver de 3maanden waren om, de DA kwam weer en ging weer een echo maken. Die zag er echt goed uit, de pees was mooi aan het herstellen en mochten verder gaan met revalideren.
We mochten daarna 2x 20min stappen met telkens 1min actief stappen om de pees lichtelijk te belasten. Dat ging goed het koude weer was een beetje weg dus ik had weer een redelijk opaatje naast me lopen. Door weer en wind zijn we gaan stappen of het nu kei hard regende of de zon scheen wij gingen er voor.

Na die 4weken moest ik de DA weer terug bellen om te vermelden hoe het allemaal ging. Gelukkig geen verdikkingen, geen warme pees, het ging goed allemaal. Van de DA mochten we nu 2x 30min actief stappen om nog meer druk op de pees te leggen. Naast zijn brokken kreeg mijn paard ook muesli met glucosamine en superflex ( van NAFNAF) om de pees en andere gewrichten aan te sterken. Ik mocht zelfs weer op hem zitten maar je kunt je natuurlijk wel voorstellen dat mijn paardje een bommetje was geworden, zoals eerder hier vermeld heeft hij nog 3maanden 2kilo per dag aan brokken gekregen en die energie is hij nooit echt kwijt gekomen. Dus op het zitten was niet bepaald veilig maar toch geprobeerd. Cap op Bodyprotector om en iemand naast mijn paard. Dat ging echt super en zijn het hele dorp afgereden. Paardje de hele weg de oortjes naar voren want meer als zijn stal en landweggetje had hij niet meer gezien.

4weken later weer de DA gebeld om verslag te doen en voor de volgende instructies. Ik mocht nu 3x 10min achter mekaar op verschillende bodems lopen ( btw al die vorige keren was op verharde bodems/ asfalt sorry mocht het onduidelijk zijn). Maar dan komt het probleem al als het geregend had was het TE glad om met hem te gaan stappen dus hebben we op regenachtige dagen heel voorzichtig gewandeld want meneer paard is nogal een platvoet en uitglijders zijn snel gebeurt. De eerste paar dagen was hij super braaf was dan ook echt trots op hem. Tot dat hij in het bos kwam ( want tja dat is natuurlijk ook een totaal andere bodem). Meneer werd fris en begon te steigeren maar dan ook mens gericht! Ik werd bang voor hem, en durfde bijna niet meer met hem te wandelen maar toch constant door gezet! Mijn partner ging nadat hij dit allemaal hoorde vaker mee en ging hij met mijn paard wandelen. Ik had geen rust meer in mn lichaam en dat merkte mijn paard. Mijn vriend was juist rustig en bleef mijn paard ook rustig. Naderhand moest ik het toch weer zelf gaan doen want tja het is immers toch mijn paard.

En mocht mijn paard straks weer helemaal beter zijn dan wil ik niet dat mijn paard nog meer praatjes krijgt! Nou goed die 4weken waren ook om en dus zoals elke keer weer de DA gebeld. Nu ( tot op heden zo) mag ik 60min in stap met hem buitenrijden/buitenstappen en dan telkens 4min op verschillende bodems draven om zijn pees nog intensiever te belasten en dat gaat echt super. Soms heeft hij nog dagen dat hij echt gemeen wordt onder me, maar geef hem eens ongelijk hij staat al 6maanden op stal zonder dat hij ECHT hoeft te werken. Als ik samen met een vriendin naar buiten ga dan wordt mijn paard echt heet en heeft hij het idee dat hij een wedstrijdje moet doen wie het snelste is. Als ik alleen met hem ga ( wat ik nu ondertussen wel durf en doorzet) dan heb ik een super braaf paardje onder me. Maar soms probeert hij het wel nog ff maar dan praat ik ff tegen hem ( zeggen dat hij anders niets lekkers krijgt :P ) en dan is het weer goed.

We zijn dus in december begonnen met revalideren en zijn tot op heden nog steeds bezig. En zitten nu pas op de helft. Volgende maand komt de dierenarts weer om een echo te maken. En hopelijk verteld hij me dat de pees nog steeds goed aan het herstellen is. Tijdens de revalidatie doe ik hem wel nog gymnastiseren ( weet ff niet hoe je dat precies schrijft). Om hem toch wel lening in zijn lichaam te houden en hem ook geestelijk/fysiek bezig te houden. Omdat mijn paard ook niet de wei op gaat, ga ik vaak nog eens extra wandelen zodat hij toch van zijn grasjes kan genieten! Volgende week veranderen we van stal en daar is het wel mogelijk om hem op een klein weitje te zetten. Dat gaan we dan ook doen. Zijn beste vriendje verhuist met ons mee en die komen dan naast mekaar ( met een lintje ertussen) op de wei te staan. Dat moet er tevens ook voor zorgen dat de pees zich goed hersteld. Maar ik durfde hem ook niet buiten te zetten nadat er werd geconstateerd dat hij een peesblessure had. Hij mag dan wel 23jaar zijn maar lui/moe is hij totaal niet.

Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt. En zal hier zeker nog een update over doen!

Veel succes met jou paardje ;)


Hey, thanx voor je reactie!
Klinkt alsof het herstel nu wel goed gaat heh. Fijn!
Lekker ook alstie weer wat op de wei kan, daar doe je paarden toch het grootste plezier mee heh :).

Ben benieuwd hoe het verder loopt bij jou, hopelijk zet het herstel zo door en is hij snel weer helemaal de oude!
Klinkt iig of je alles voor hem over hebt, herken wel veel dingen in je verhaal, haha :+ .

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-12 22:37

NathalietjeB schreef:
toen verder gaan zoeken naar een coolingsklei en later heb ik nog een klei soort gehad wat ik nog steeds bij me ouders thuis heb liggen kan dat eventueel wel even voor je nakijken hoe dat heet maar ook dat hielp eigenlijk best goed en nam de vocht?zwelling? en hitte wel een beetje uit de pees

Als je dat wilt nakijken, graag!

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-12 22:44

Pinda_Dipje schreef:
Mijn ervaringen met peesblessures: GEEN boxrust geven.
Liever aan het begin 1 keer de energiebom laten barsten, en van daaruit het stapschema op gaan bouwen. Dan weken niets doen en dan ineens meer ruimte geven; Gevolg is vaak dat de problemen alleen maar verergeren.

Ik ben ook niet van plan haar inééns ruimte geven, dan kan je indd op je vingers natellen dat dat misgaat.. Het ruimte geven zal ik net als het stappen ook opbouwen :j

Pinda_Dipje schreef:
Mijn gepensioeneerde ruin liep tot oktober als manege-paard, heeft artrose en had een zware peesblessure aan het achterbeen. Boxrust, boxrust... werd genoemd als remedie. Ik heb hem gewoon losgegooid, uiteraard niet opjagen en zelf zijn beweging laten bepalen en ben 2x daags 30 minuten met hem gaan stappen en heb zijn ijzers er vanaf gehaald. De ijzers zorgen namelijk alleen maar voor extra klappen op de pezen, terwijl de natuurlijke hoefvorm juist de klappen van nature reduceert.

Over de ijzers heb ik ook na zitten denken, probleem is alleen dat Vales écht geen harde hoeven heeft. Voordat ze ijzers had is het al paar keer gebeurd dat ze gevoelig liep omdat haar hoeven zo kort waren, en dat alleen maar van het stukje asfalt heen en weer naar de wei & af en toe een buitenritje.. Denk dat haar hoeven mijn stapschema niet trekken zonder ijzers.. -O-

Pinda_Dipje schreef:
Wat ik je erg aan kan raden is 10 minuten te stappen, dan 1x (liever 2x daags) te coolen met diepvriespacks (gewoon een bandages erom heen rollen) gedurende 15 minuten (doorbloeding wordt geremd), en dan 20 minuten te stappen (doorbloeding wordt juist weer extra bevorderd) en dan de aangedane plek inmasseren met bijvoorbeeld leovet coolgel. Dit heeft een actieve werking van +- 8 uur. De wisselwerking in doorbloeding bevordert het herstel, maximale periode met een coolpack op is echt maximaal 10 - 15 minuten....

Tja, ik blijf het lastig vinden. Iedereen heeft hier weer een andere kijk op heh.. Zelfs dierenartsen verschillen hierin van mening. En met elke revalidatie-methode zijn er voorbeelden genoeg die genezen zijn, dus ik denk dat iedereen hier zijn eigen gevoel/vee-arts in volgt. ;)

Pinda_Dipje schreef:
Op deze wijze inmiddels 6 dieren van nagenoeg onmogelijke peesblessures gezond laten revalideren.

Heel veel succes :)!

Thanx !

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-12 22:53

femke85 schreef:
Mijn paard heeft eigenlijk ook boxrust, maar ik zet hem elke dag 2 uurtjes in de paddock buiten. een paard geneest veel beter als hij tussen zijn oren ook "gezond"is.

Zoals ik al zei, zodra Vales met een lege blik in het hoekje van haar stal staat, zullen er echt dingen gaan veranderen in de aanpak van nu. Wat zeg ik, zover zal ik het nooooit laten komen, als ik merk dat ze minder lekker in dr vel gaat zitten worden er al dingen veranderd :j. Tuurlijk wilt Vales het liefst de wei in, of op z'n minst lekker los. Maar ik wil het risico van een onherstelbare blessure écht niet lopen, dus ik heb het gevoel dat ik Vales daarin voor zichzelf moet beschermen ;).
[/quote]

femke85 schreef:
True heeft zelf zijn been kapot geslagen, slagader door hoofdader door, oppervlakkige buigpees ingescheurd en een andere pees ook ingescheurd. prognose onduidelijk.
nu 6 weken later wond is bijna dicht pees herstel blijft onduidelijk.
ik geef hem zemelen ipv brok pavo koek voor vitamines en vermijd alles waar suiker in zit!

Oe, ik wil je niet ontmoedigen maar in Pavo koek zitten veel meer suikers dan je denkt :o het staat niet direct als suiker op de zak, maar kijk maar eens wat er aan suiker-gerelateerde stoffen inzit..

femke85 schreef:
Hij krijgt van puur de peesdruppels, en wat mega goed werkt is pure magnesium poeder.
dat is ook de werkzame stof in nerve control supplementen, gewoon bij de paardendrogist te bestellen.
ik heb eerst 2 schepjes per dag door de zemelen gedaan, zit nu op 1 schep en duidelijk verschil, hij is nog wel zijn lekkere zelf alleen de echt scherpe randjes van ontploffen en super strak staan zijn er af.
Ik heb bewust gekozen voor 2 uurtjes per dag naar buiten omdat hij tegen een lange herstel periode aan kijkt en na zo een lange boxrust, ga je je paard er dan uithalen, is de kans groot op een nieuwe blessure.

Maar hoe denk jij dat ik van boxrust naar weidegang ga dan ? Patsboem 24 uur buiten op een grote wei?

femke85 schreef:
ik ben liever een maand langer aan het revalideren met een "gelukkig"paard als dat ik maanden tegen een depressief nerveus schuimpje aan kijk.

Oei, hier voel ik me heel aangevallen :+ . Heb lange tenen misschien, zeker als het over Vales staat, zéker als het over mijn manier van opbouwen gaat. Ik zou dakloos worden voor dat paard, zoveel heb ik voor haar over <3 .
Maargoed, trek je er niet teveel van aan. Ik kan je iig verzekeren dat ik dit niet doe omdat ik dit zie als de snelste manier. Ik denk dat dit de véiligste manier is, en ik zal het mezelf nooit vergeven als ze haar benen kapot loopt in de wei.
Zij heeft niet door dat een bokkenserie kan lijden tot afscheuren van het een en ander, dus daarin moet ik haar tegen haarzelf beschermen. Tuurlijk wilt zij het liefst de wei op, maar zij weet niet welke consequenties daaraan verbonden kunnen zijn ;)

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-12 22:54

Norton schreef:
Weet niet of ik het hier heb neergezet Norton heeft 2 peesblessures gehad aan voorbenen. Ik heb hem de eerste keer week binnen gehouden maar toen ik hem aantrof met zijn voorbenen in de voerbak was ik klaar. Daarna gewoon inderdaad paar uuurtjes naar buiten. Vooral ook eten aanbieden in de paddock scheelt ook ook een hele springpartij. 2e keer jaar geleden nu meteen overgegaan op een paar uur uit de box in de binnenbak of buitenbak alleen zonder ander paard. Was ook zo bang voor ontploffignsgevaar. Na 5 maanden weer de wei op wel opgebouwd hoor.

Denk dat dit per paard ook wel scheelt. En de omgeving natuurlijk ..
Stond hij helemaal alleen in stal? Werd er qua voer nog iets gegeven om hem rustig te houden? Had hij overdag genoeg afleiding?
Dat zijn wel dingen waar ik goed overna heb gedacht, en alles zo optimaal heb gemaakt zegmaar. :)

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-12 22:57

jesito schreef:
Langzaam stappen meer en meer mensen en ook dierenartsen eindelijk eens van die boxrust af.
Logisch ook, want met boxrust wordt de doorbloeding verslechterd en kunnen afvalstoffen slechter weg en bespiering word minder.
Met het gevolg dat als ze dan eens buiten komen, de bom ploft en ze helemaal uit hun plaat gaan.
De spieren zouden dan vaak al wat klappen op kunnen vangen, maar deze blijken dan te slap en het spel begint van voren af aan.

Nogmaals, hoe denk je dat ik haar buiten zet? In 1 keer in een ruimte waar ze kan flippen?

jesito schreef:
Toen mijn paardje die peesproblemen had en ik haar een groot natuurgebied in joeg, in de kudde.
Was de da het er zeker niet mee eens en verbaast toen bleek dat het na een paar maanden wel weer goed ging met haar.
Maar goed als ik diezelfde da al eens had moet geloven was mijn paard nu al niet meer geweest.
Met een grote wond aan haar kogel, sprak hij meteen van inslapen omdat alles bloot lag (pezen, botje) kans op infectie was te groot.
Maar goed dat ik ook hier eigenwijs was.

Ieder zijn keus. Voor hetzelfde geld had jouw paardje haar benen kapot gelopen, en had ze misschien nooit meer pijnvrij kunnen leven.. Ik wil dat risico niet lopen :n
Dierenartsen zijn ook maar mensen, die een advies geven. Het is uiteindelijk aan de eigenaar wat ze hiermee doen..

jesito
Berichten: 12910
Geregistreerd: 14-08-04

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-06-12 16:06

En ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt en zou het weer zo doen als het weer zou gebeuren. Mijn paard had het aan beide voorbenen en behoorlijk ernstig.
Dan had zij toch echt wel alles kapot moeten hebben gehad, maar niets blijkt minder waar.
Maar goed idd ieder zijn manier en ik geloof ook dat je het beste voor hebt met je paard.

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-12 21:22

@jesito
ik geloof ook echt wel dat er verschillende 'genezings-processen' zijn.. en voor je paardje is het natuurlijk wel heel fijn dat ze lekker paard kon blijven :). buitenstaan is toch wel 1 van de eisen voor een paard vind ik, normaal gesproken. ;)
ik durf dat alleen echt niet aan.

JoliekeDH

Berichten: 855
Geregistreerd: 31-05-06
Woonplaats: Gouda

Re: Dagboek over een peesblessure [INCL foto's]

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-12 23:19

Saampjes, vandaag na het stappen <3
Afbeelding