suleilitha schreef:Het is wel weer zo dat eters van paardenvlees aan hun trekken komen, nog even en de dode paardenbenen zijn niet aan te slepen!!!!!
Ik moet nog even dit kwijt. Mijn paard was ten dode opgeschreven wegens een defect aan een spronggewricht, totaal kapotgemept door andere paarden in de kudde. Omdat er toch niks aan te doen was heeft de vorige eigenaar het aangekeken. Een weidegenoot adviseerde NB, en het been te laten in de stand waarin het door de pijn door paard was gezet en zo gebruikte hij het ook. Volgens mevrouw NB moesten we dat zo laten maar omdat dit een niet natuurlijke beweging en stand was ben ik verder gaan zoeken.
Ik heb deze knol, rijp voor de sloop aangekocht compleet met scheve poot en scheve hoef omdat die NB dame er ook al een paar keer aan had zitten voezelen hetzij met vijl of renettte, dat kon ik er niet aan afzien maar het beest liep niet alleen dramatisch verkort maar draaide ook nog erg eng met spronggewricht in het rond.
Nou ja, op de dag dat ik het echt niet meer kon aanzien dat zo'n prachtdier naar de oliebollen ging heb ik de toenmalige eigenaar gebeld en daar het slachtgeld op het roodpluchten tafelkleed neergelegd. De toen nog hengst was van mij. Paar spuiten Sedalin erin en toen het wilde ding weten in een trailer te krijgen. Op de kliniek waren ze verbaasd dat deze nog kon lopen en dat had ook met de stand van de hoef te maken. Later kwam ik erachter dat de NB mevrouw hem had bekapt met praam op, dus zo NB was ze ook weer niet.
Afijn, stand van de hoef was he-le-maal verkeerd en de mensen van de kliniek wensten me suc6 maar suc7 was beter geweest want het zag er echt verschrikkelijk uit.
Om een lang verhaal kort te maken. Dierenarts en hoefsmid (TB) hebben om de tafel gezeten. Eerste advies naar mij toe was afmaken. Hoewel de dierenarts dat heel heel sund vond van zo'n prachtig en nog zo jong paard. Hoefsmid was het daar ook mee eens.
Paard kwam thuis te staan, overdag buiten en een uurtje of acht in de box en ik ging ermee aan de slag en om de drie weken de traditionele hoefsmid erbij. Stand van been verbeterde, gangen ook. Dier werd ondertussen beleerd in tuig en vriendlief ging er mee in de menles, die overigens werd gegeven door de zeer gewaardeerde dierenarts, wiens mening was dat als dit beest was doorbehandeld met NB, hij al niet meer had geleefd!!!!!!!
Onze trots wordt nu twee keer per week getraind en ook uitgebracht door een meid die meerdere keren Z heeft gereden. Hij is L1 met winst, heeft voor de grap aangespannen een paar marathons meegedaan en zijn gangen zijn loep en loepzuiver.
Had ik hem overgelaten aan het NB-circus dan was hij geëindigd als een lekker broodje half-om.
En was die weidegenooot ervaren in NB? Had ze een bedrijf? Of was het een een of andere halve gare die jij zomaar aan de slag hebt laten gaan met jouw paard, zonder navraag te doen bij anderen?
Zo heb ik ook een mooi verhaal... ik had ook problemen met een paard. Toen kwam er een een of andere weidegenoot en die zei dat ie wel wist hoe het moest. Ik heb geen vragen gesteld en me er ook niet in verdiept, maar goed, ik geloofde haar. Dus zij met ijzers en spijkers aan de slag... nou, m'n paard was helemaal verpest daarna... dus wat heb ik nu geleerd? Juist! Alle smeden zijn slecht!