N0a schreef:Welkom Liza, geen ervaring met weke koot. Wel met de tussenpees, ik neem aan dat je het checkligament bedoeld? Geneest bij die van mij helaas erg langzaam en schijn bedriegt bleek wel weer als het been mooi dun is en helaas bij de scan het beeld er niet goed uitziet. Maar met veel rust & vooral tijd schijnt die goed te genezen.
Dankje!
Eerlijk gezegd geen idee of dat checkligament heet
DA zei tussenpees, maar dat zal dan een andere benaming zijn denk ik.
Mijn paard is vanaf eind februari kreupel aan haar rechterachterbeen, eerst dacht ik nog ah die heeft gek gedaan in de wei en heeft zich verstapt o.i.d.
Paar weken rust (alleen 24/7 op de wei met vrije inloop stal, niet rijden) gegeven. Toen maar weer eens gaan longeren om te kijken hoe het ging,
niet meer zo erg kreupel als eerst maar niet helemaal goed. Weer 2 weken rust, daarna weer kijken en was het nog steeds niet over.
Fysio erbij gehad, die heeft dit paard ook meegemaakt bij een blessure aan de tussenpees en kogel van t andere achterbeen jaren geleden. Heeft haar zien lopen en buigproeven gedaan. Hij dacht dat dit iets soortgelijks was.
Daarna de DA erbij gehad, die dacht dat het in de kogel zat omdat paard weekgekoot is achter
en dat het mede hierom overbelast was. Hij gaf advies om te proberen de stand wat te veranderen door middel van wigjes + ijzers te plaatsen.
(ze stond zonder ijzers). Hierdoor zou het een en ander minder belast worden en zou dit misschien kunnen helpen. Hoefsmid was het hier niet zo mee eens omdat je de tussenpees (of anderen) dan misschien weer overbelast maar in overleg met de DA hebben we dit toch gedaan. Na 6 a 8 weken nog steeds niet over. Hij wilde andere ijzers gaan proberen. Mijn hoefsmid en ik waren het hier niet zo mee eens, omdat dat "gebrobeer" ons ook niet echt verder hielp.
Toen zijn we naar de kliniek gegaan om foto's en echo's te maken. De DA heeft een kreupelheidsonderzoek gedaan (buigproeven, achtjes stappen, draven en galopperen op harde en zachte ondergrond. Hij vond haar toch wel fors kreupel. Ook linksachter vond hij haar niet helemaal goed, dus ook dat been ging op de foto en echo. Op de foto's van de kogels was gelukkig niets te zien maar op de echo bleek het de tussenpees (rechtsachter) te zijn en waren die wigjes dus helemaal niet goed. Ook linksachter was het een klein beetje te zien op de echo, alleen niet zo veel als rechts.
Ze moest 4 weken boxrust en kreeg een schema met hoe vaak en hoelang ik mocht stappen. Ook gingen de wigjes er
onder uit en kreeg ze ijzers met verbrede teen en smalle takken.
Na 4 weken ben ik terug geweest voor controle, ze was wel een stuk verbeterd in vergelijking met de vorige keer maar nog niet goed genoeg.
Nu moet ze dus weer 4 weken boxrust en het schema van het stappen gaat ondertussen verder, iedere week iets langer.
Nu zitten we dus in week 6 en mag ze 1x daags 50 minuten stappen. Ik mag er trouwens vanaf week 3 wel op zitten maar doe dit niet elke keer.
Vanaf het begin van dit alles zag ik dat als ze gelegen had, ze een minuut of 2 niet op rechtsachter kon staan, dan hinkte ze.
Hieraan kon ik vaak goed zien of het verbeterd zou zijn.
De laatste 5 weken heb ik d'r niet meer zien liggen, maar een paar dagen geleden wel en toen kon ze er na het liggen weer niet op staan 
Baal hier toch wel van en hoop niet dat dit een al te slecht teken is..
Nu gaan we over 3 weken terug, dan maken ze waarschijnlijk weer een echo om te kijken hoe het er mee staat..
Omdat ik het niet over m'n hart verkrijg om mijn paardje weer 4 weken op stal te zetten heb ik in de wei
een klein weitje gemaakt van 4,5 bij 5 ongeveer. Dan kan ze overdag toch naar buiten maar ze kan niet rennen o.i.d.
'S nachts of als er niemand is om te kijken of ze rustig blijft gaat ze wel op stal.
Iemand misschien nog tips/adviezen n.a.v. dit verhaal?
Hoe denken jullie over alleen boxrust? Hebben jullie ook ervaring met een geblesseerd paard alleen op de wei
zetten voor een paar maanden en er verder niets mee doen?