Geplaatst: 19-09-10 12:49 Ash_ schreef:Haai,
Even een vraagje kan een paard ook aan 1 been bevangen raken? En niet de houding aannemen die op de beginpost is vermeld?
Jazeker, maar dat is zeldzaam. Dat betekend dus dat de kans dat er wat ánders aan de hand is dan de eenzijdige laminitis erg groot is....... Overleg maar eens met je veearts en hoefsmid, zou ik zeggen.
Dit zijn röntgenfoto's die E-digit (dit was in Nederland) van de derde die eenzijdig bevangen raakte, maakte.
Maar ook hier is de behandeling weer hetzelfde. 1. derotatie/herstel van voetas; 2. vermindering van de tractie van de diepe buigpees door a: verkorten van de afwikkellengte en b: verhogen van de hielen; 3. aanbrengen van afdoende ondersteuning van de zool en straal.
In dit geval heb ik deze regels gevolgd door het aanbrengen van banana shoes, om zo snel mogelijk weer zooldikte te verkrijgen RV. Het haarvaten net onder P3 is in een gezond paard zo'n 10 en 15mm dik, de zool zelf ongeveer een 10mm. De ruimte onder de apex van P3 moet dan ook minimaal 20 tot 25 mm dik zijn. Als dat niet het geval is krijgt de zool onvoldoende bloed en zal niet alleen niet kunnen groeien, maar uiteindelijk zelfs scheuren onder de druk van P3 die door de diepe buigpees op de zool wordt geperst. De mechanische voorwaarden nodig om een grote hoeveelheid zoolgroei in een minimum tijd te bewerkstelligen worden alleen door de specifieke eigenschappen van banana shoes geboden. Overigens zal de oplettende lezer zien dat hier ook sprake is van een lichte sinker, op zich niet iets waar een banana shoe iets aan kan veranderen, maar wel een ernstig complicerende factor. Overigens is het met dit paard dankzij tijdig ingrijpen weer goed gekomen. Na ongeveer een jaar kon het paard weer, licht, worden gereden. Men is nu aan het opbouwen, maar of ooit het topniveau van voor de aanval zal worden bereikt moet worden afgewacht. Maar aangezien ik ook werkzaam ben geweest met vergelijkbare paarden die ondanks alle inzet van betrokkenen uiteindelijk toch ge-euthaniseerd moesten worden is het kreupelvrij overleven al een hele overwinning.
Overigens wordt bij een eenzijdige hoefbevangenheid het andere been hetzelfde behandeld als het aangetaste been -maar om andere, vooral preventieve, redenen- echter duidelijk zal zijn dat toepassing van regel 1.: het "deroteren/herstel van de voetas", bij de niet aangetaste voet niet nodig is.
Ronald Aalders
,
. 
) door het deroteren/herstel van de rechte voetas (die beiden zijn dus hetzelfde), oftwel het volgen van regel 1. bij de aanpak van een stabiele rotatie ten gevolge van hoefbevangenheid.
... dus dat was makkelijke keus).
