Moderators: C_arola, Nicole288, Coby, Dyonne
EsterW schreef:Ach, ach, het is allemaal wat met al die blessures en gevoelige paardenbeentjes!
Wij zijn nu de eerste zes weken voorbij. Vanaf deze week staat hij weer met de kudde op het land (een rustig groepje van 8 die elkaar allemaal goed kennen). De afgelopen weken ging het goed met 2x per dag lopen en koelen, maar nu loopt de rustigere periode op mijn werk door vakanties van collega's op z'n eind en moet ik weer echt aan de bak. Het lukt me niet om dan ook nog 's ochtends voor het werk naar mijn paard te gaan. Hij geniet er wel van, gewoon weer met zijn vrienden op het land!
En inmiddels heb ik ook een andere knoop doorgehakt, nl. dat hij eind deze maand met vervroegd pensioen mag. Ik weet... het kán weer goed komen. Maar het kan ook niet. Het kán weer terugkomen. Maar het kan ook niet. Hij kán nog een paar jaar lekker met mij aan de gang. Maar het kan ook niet... En hij is over de 20... wil ik dat traject aangaan, ik wil hem en mezelf dat aandoen? Trek ik het zelf, een jaar revalideren, terwijl daarna fanatiek dressuren en forse buitenritten waarsch. niet meer kunnen? Wat houd ik over voor ouder wordend paard? Het is een heel moeilijk besluit, maar hij krijgt een prachtig plekje voor zijn vervroegd pensioen. En hij blijft gewoon van mij, ook al staat hij dan niet meer in de buurt. Hij krijgt (houdt!) het goed... ook al had ik deze beslissing eigenlijk pas over een jaar of 5 willen nemen, het zij zo.