Wildgirl schreef:Het is en blijft ontzettend verdrietig, ben iig blij dat ze nu geen pijn meer hoeft te hebben en als als als daar schiet je nu niks meer mee op dus dat probeer ik maar een beetje over te geven
Daar heb je zeker gelijk in!
Toen ik bijna 3 jaar geleden m'n hond moest laten inslapen (kanker) heb ik het heel erg moeilijk gehad. Ik was bang dat ik toch te snel voor euthanisatie had gekozen, ookal ging hij heel hard achteruit en had hij veel pijn. Had ik een second opinion moeten nemen, had ik toch nog wat langer moeten dokteren (opereren?), was het echt wel kanker of was het toch wat anders...???
Ik had er natuurlijk niets meer aan -hij was tenslotte toch al dood-, maar ik bleef mezelf er mee "pesten" totdat ik er bijna aan onderdoor ging. Soms moet je gewoon loslaten, hoe moeilijk het ook is. Als je er toch niets meer aan kunt doen (in mijn geval omdat ik m'n hond al had laten inslapen, in jouw geval omdat het niet aan jou is om de beslissingen te nemen), dan is het niet anders. Maar het blijft (voor mij iig) moeilijk...