lique68 schreef:mijn merrie (ook met Cushing) was ook mechanisch bevangen door harde bak/ondergrond (vroor toen) icm dunne zolen en de Cushing natuurlijk, kreeg wel al een paar jaar Prascend,
wat haar goed hielp, is niet op het zand maar op een pad van mest (stro uit je box) daar liep ze zo overheen, maar op zand wilde ze niet, liep dan veel slechter. Ook bij haar hoefzweer na hoefzweer, dit was ook zo pijnlijk hielp ook geen bute tegen. ze kunnen de zenuwen in de kootholte verdoven, werkt maar kort, maar dan voelen ze geen pijn meer, dan kunnen ze beslagen worden, op het standbeen een mat eronder nog misschien? nood schoenen zolang aandoen kan ook, prascend heeft denk toch een week of 6 nodig om aan te slaan, Cushing icm Hoefzweren is wel veel voorkomend wat ik toen heb gelezen is dat door het zakken van het hoefbeen, hoefmateriaal in de verdrukking komt wat afsterft, dit moet eruit, in de vorm van een hoefzweer meestal, of het zo is weet ik niet, klonk mij toen wel logisch in de oren.
vreselijk om je dier zo te zien. op de foto ziet hij er wel heel attent uit. Veel sterkte hoop dat je paard heel snel opknapt!
Dat klinkt best logisch! Zal dat voorleggen aan de smid!
Maandagmiddag kon ik t niet meer aanzien, hij had zo'n pijn! Rv liet ue continu boven de grond hangen!
Hij lag in zijn stal te kreunen en te doen, en dan ook nog die hitte!
Ik DA gebeld, zeg t moet klaar zijn!
Ik had mijn smid ook bericht!
DA zijn er tussen 20 en 21 uur zijn.
Smid belde om 19.50, hij zei ik kom mee met de DA..ik wil nog 1 keer op zoek naar een zweer, alles of niets!
Mn oudje verging vd pijn bij uitsnijden, ik kon het niet aanzien..2 vriendinnen hielden hem vast! De DA en smid zo blij als een klein kind: PUS!!!!!!!!
Maar zo diep moeten snijden..ook een hoop bloed!
Maar dus wel degelijk een zweer ( ook al heeft ie natuurlijk niet te beste foto's) hij hoeft niks meer..alleen gras maaien en is 29.
Door het bloed kon smid niet verder snijden, waarschijnlijk zit er nog meer pus onder.
Het bloeden moet nu eerst stoppen alvoor de smid weer verder kan.
Hij staat nu in een dik betadine verband wat we elke dag verschonen.
Hij kan weer staan op rv! Lopen gaat nog met een behoorlijke slag in t wiel!
Nu op de bute en rust, rust, rust!
Door het ontlasten van rv kwamen zijn andere benen ook in gevaar ( dik) en door het overcompenseren zo verschrikkelijk spierpijn! Alles is beurs!
Maar hij is er nog!
Hoop zo Dat dit zo doorzet en dat de prascend zn werk gaat doen!