Ik weet dat ze te dik staat maar door haar artrose mag en kan ze niet meer werken en jammer genoeg hoeft ze nog maar naar eten te kijken en ze wordt al dik. Ze eet zelf ook gewoon zo graag, de andere zie je vaak eens niets doen of rusten, zij staat altijd met hoofd omlaag en eten maar... Daarnaast is ze drachtig en uitgerekend voor begin juli, dus ik wou ze toch graag een beetje op de weide. Vroeger heeft ze ook altijd op de weide gestaan. Maar nu was het blijkbaar toch te veel. Momenteel krijgt ze pijnstillers die mogen voor een drachtige merrie en daarnaast enkel nog hooi. Voorlopig afwachten hoe ze evolueert. Het lijkt acuut te zijn en nog niet per sé chronisch. Hoefsmid is ook geweest maar kon nog niet erg veel voor haar doen.
Ik hoop dat ze toch nog terug op de weide gaat mogen ooit maar dan eventueel met graasmasker. Zijn er hier ervaringen mee? Voor het veulen later dit jaar zou het natuurlijk fijner zijn dat ze toch wat op de weide kan.
Ik hoop natuurlijk eerst en vooral dat mijn merrie er toch weer wat door komt en van de pijn vanaf geraakt. Het is zo erg om je merrie zo te zien staan. Ze blijft anders zelf wel zo positief, oortjes naar voor, hinniken als ze mij ziet komen (in de hoop van eten te krijgen
) en ze zou nog steeds alles doen om aan eten te geraken. Eigenlijk is het een shet in paardvorm zou je kunnen zeggen. Ik heb geen flauw idee wat ik moet verwachten en wat ik nog kan doen?
ik vijl nu iedere week een stuk van haar verzenen af en dat doet echt wonderen
.
. 

Ik kijk idd ook naar het fructaan. En ik laat haar eerder langs de kantjes of op het erf grazen dan in het land, omdat die stukjes niet zijn bemest/bespoten en het land wel. maar goed, ze kan niet altijd los blijven lopen
Snel tevreden