_angela_ schreef:Een mooie scheiding, Hoefsmid en hoefverzorger. Dat geeft duidelijkheid over wie er een diploma heeft, en wie niet. Of voor beide een diploma, maar de ene mag beslaan (en hoefzweren, rotstraal e.d. wegsnijden), en de ander niet. Dan wordt de opleiding ook haalbaarder voor de nu al werkende hoefverzorgers. Een kleine opleiding, of een examen van bekwaamheid, moet dan te doen zijn, ook naast het werk.
Waarom die scheiding? Welke toegevoegde waarde heeft dat?
Gewoon alles en iedereen die aan een paardenvoet wil zitten een degelijke opleiding. Ook al kies je ervoor om in je werk geen paarden te beslaan, de basiskennis van hoe een ijzer eronder hoort, kan toch wel eens erg nuttig worden als je een beslagen paard tegenkomt waarvan de eigenaar om welke reden dan ook heeft besloten dat het beter zou zijn om zonder ijzers verder te gaan.
Daarnaast blijf ik erbij dat een klein percentage van ons paardenbestand ECHT NIET zonder ijzers kan, hetzij tijdelijk, hetzij blijvend. Als smid/hoefverzorger dien je deze paarden te herkennen en ben je aan je vakkennis verplicht deze mensen te adviseren ijzers te gebruiken, ook al kies je ervoor dit niet zelf te willen doen. (Lees: ijzers=hoefbescherming)