romeorowan schreef:Ik heb ook heel erg veel gehad aan dit topic maar speciaal aan Isapaardje. Ik heb in 2005 zomaar iemand per pb benaderd en dat was Isapaardje. Sindsdien hebben we regelmatig mail contact. Heel erg bedankt!!!
En dit jaar was het omgekeerd ... ik heb weer contact met jou gezocht; gewoon weer om ervaringen uit te wisselen, maar nu de andere kant op. Even steun zoeken bij een lotgenoot; iemand die weet wat je echt doormaakt, niet alleen het verdriet kent om het zien van de pijn bij je paard, maar ook iemand om je angst mee te delen (had jij dat nou ook dat gevoel?), maar zeker ook je schuldgevoel (het is me verdorie weer overkomen). Enz. enz.
Dus Romeorowan jij ook heel erg bedankt
Zelf vind ik dit trouwens ook een prettig topic. Ik heb veel meegemaakt met mijn paardje, dacht zelf het ergste, maar door dit topic zag ik dat het (helaas) nog veel erger kan. Daarvan kan ik weer leren, maar je leeft ook zeker met elkaar mee. We weten tenslotte allemaal wat een ieder van ons heeft doorgemaakt of nog doormaakt. Maar ook hoe de "buitenwereld" er vaak over denkt, wat de standaard meningen/adviezen zijn van mensen die het goed bedoelen, maar dat van die uitspraken zijn waar je oh zo weinig aan hebt
Laten we vooral zo doorgaan op deze manier in dit topic. Dus eigenlijk allemaal bedankt voor de tips, adviezen en het meeleven met elkaar