dynamiek schreef:Op advies van de da hebben we haar in laten slapen en ik zelf stond ook achter deze beslissing een paard hoort niet met pijn rond te lopenik mis mijn gekke oude muts nog elke dag! nu telkens denk ik nog had ik het maar anders gedaan, was ze er maar nog.
Herkenbaar hoor, ik mis Bret ook nog steeds, het slijt wel maar soms zijn er ineens dingen en dan denk je verdorie. We hebben nu 4 logeerpaarden, eentje is precies Bret qua kleur maar ook uitstraling en bouw en dan "zie" je haar gewoon lopen in de wei en dan denk je, o nee dat kan helemaal niet dat is niet Bret dat is Stjarna.
Of er is ineens een onderwerp ergens en je denkt dan tsskkk, waar we voor raadsels stonden en ik er iets over schreef er ineens iemand het raadsel wel even oplost zonder enige kennis van Bret en van van wat er mis was en allemaal gedaan was.
Het is gewoon rot een paard te moeten missen, jij hebt ook alles gedaan en voor het paard gekozen omdat er geen toekomst meer in zat. Ik kan daar enkel respect voor opbrengen, het is een van de moeilijkste beslissingen die je moet maken in belang van het paard. Het maakt het gemis niet minder.